Woyzeck

Uważam że ten film to jedno z najbardziej dziwnych przedsięwzięć W.Herzoga, nic dziwnego że Kinski fiksował jak Werner obsadzał go w rolach poniżających i poniżanych , zresztą Kinski pokazał tu swój wielki talent i myślę że jest to jeden z tych filmów które trzeba obejrzeć (jak każdy film Herzoga zresztą) wywiera...

Najlepsza scena, to początkowa, kiedy wygląda jakby w rytm śmiesznej muzyczki z czołówki musztrowany był Woyzeck. Wygląda to komicznie i pozwala się spodziewać raczej komedii niż w sumie typowego dla Herzoga obrazu.

Gdy dowiedziałem się , że moj kolega, tzn. K. Swinarski , tak bardzo zafascynował się tą sztuką , wtedy wiedziałem , że muszę się z nią lepiej zapoznać.
I tu należy się króciutka wzmianka: nigdzie nie można zdobyć tej książki (we Wrocławiu) - biblioteki, antykwariaty, bibliot..., no dosłownie nigdzie!
Pozostał mi...

dobry. Wspaniała rola Klausa Kinskiego, który wcielił się w oszalałego z zadrości meżczyznę. To właśnie zazdrość powoduje tragedię...

bo szczególną wartość stanowi wybitna kreacja Klausa i klimat jak z psychodramy. Ciężko go się ogląda ale jest warto...