Jedwabna opowieść

idąc do kina spodziewałam się filmu poetyckiego, ale nie do tego stopnia...... nudnego. Rozumiem, że to charakterystyczna cecha kina artystycznego - umiar i pewna 'niedostępność' - ale w miarę trwania filmu czułam się coraz mniej zaangażowana w opowieść, zżyta z bohaterami. Fabuła swoją drogą bardzo schematyczna. Tylko...

ja tylko chcialem pochwalic piekno aktorki z plakatu filmowego. Niewiarygodne cudo, piekne, delikatne rysy twarzy plus te oczy w ktorych mozna sie zgubi :). Film sam w sobie moze byc ciekawy choc nie przepadam za francuskimi produkcjami.

Pierwszy raz bylam na tym w kinie,a potem puszczali to na festiwalu era nowe... Niesamowite robi na mnie wrazenie.Spokojny cieply film, oowiadajacy jakze realna hiostrie,a w tak malowniczy sposob. Pelne zblizen kadry sa niesamowite. Dla mnie 10/10 i chce wiecej takich filmow.

Czy ktoś mógłby mi polecić film w podobnym stylu i klimacie? :) Tylko nie "Czekoladę" i "Karmel" te już znam. Lubię oglądać takie filmy, bo jakoś tak sprawiają, że świat wydaje się barwniejszy i bardziej przyjazny.

Wynudziłam się jak nigdy...zero akcji oraz konfliktu, ona w ciąży i co z tego...? Przyznaję film jednocześnie wzbudza tak duże współczucie jak i melancholie. Tak jak podobała mi się "Dziewczyna z Perłą" oraz "Juno" tak Jedwab mi nie spasował...00000% akcji...nuuddnneeee