Śluby rycerskie

Rok 1415. W scenie pierwszej poznajemy bohaterów opowieści, którzy stoczą bój o ideowe i polityczne zwycięstwo Grunwaldu: Zawiszę Czarnego i Pawła Włodkowica zdążających na Sobór w Konstancji. Rok 2010. Trwają przygotowania do rekonstrukcji bitwy, wśród młodych ludzi przywdziewających zbroje pojawia się dwóch jeźdźców - Zawisza i PawełRok 1415. W scenie pierwszej poznajemy bohaterów opowieści, którzy stoczą bój o ideowe i polityczne zwycięstwo Grunwaldu: Zawiszę Czarnego i Pawła Włodkowica zdążających na Sobór w Konstancji. Rok 2010. Trwają przygotowania do rekonstrukcji bitwy, wśród młodych ludzi przywdziewających zbroje pojawia się dwóch jeźdźców - Zawisza i Paweł Włodkowic. Dokumentalne rejestracje rekonstrukcji rocznicowych: Warszawa, Wolbórz, Sulejów, Grunwald, Malbork. Zarysowane w części pierwszej - potem powracają jako retrospekcje w narracji fabularnej z Konstancji. Dokumentalna rejestracja wymieszana jest z narracją fabularną. W Malborku nowy Wielki Mistrz Henryk von Plauen skutecznie organizuje obronę zamku. Krzyżacy planują akcję dyplomatyczno-propagandową, by odwrócić sens Grunwaldu - ukazać go jako dowód na herezję i pogaństwo Polaków. W roku 1413 von Plauen chce jednak wznowić walki z Polakami, spotyka opór wielu współbraci. Traci władzę na rzecz swego oponenta Michała Kuchmeistera. W Konstancji trwa Sobór. Przed obliczem papieża pojawia się nowy mistrz krzyżacki Michał Kuchmeister von Sternberg. Prosi Ojca Świętego o opiekę nad Zakonem, który został zaatakowany przez Polaków i pokonany w bitwie. Zakon rozpowszechnia wieści o okrucieństwie sprzymierzonych z poganami Polaków oraz zagrożeniu chrześcijaństwa. Do Konstancji przybywa delegacja polska w składzie: Zawisza Czarny, Paweł Włodkowic, Mikołaj Trąba. Paweł Włodkowic staje w obronie oskarżonego o herezję Jana Husa. Hus zostaje spalony na stosie. Rozpoczyna się rozprawa przed komisją soborową. Paweł Włodkowic prezentuje traktat, będący oskarżeniem polityki prowadzonej przez Zakon wobec pogan. Rozpoczyna się walka na argumenty. Po stronie krzyżackiej prym wiedzie dominikanin, Jan Falkenberg. Ogłasza uderzającą w Polaków i polskiego króla "Satyrę". Ścierają się dwie wizje nawracania pogan na chrystusową wiarę. Krzyżacka - poprzez miecz. I polska - poprzez głoszenie Ewangelii. Krzyżacy przeciągają na swoją stronę Zygmunta Luksemburskiego. Biskup Mikołaj Trąba postanawia działać na własną rękę. Obie strony przywołują przed Komisję świadków. Włodkowic pokazuje krwawy i pozbawiony podstaw prawnych sposób zdobywania ziem zamieszkanych przez pogan. Falkenberg oskarża Polaków o herezję. Twierdzi, że ataki Włodkowica na Zakon to jednocześnie atak na cały Kościół chrześcijański. Papież ogłasza, iż wszystkie bulle przyznane przez Jana XXII na korzyść strony polskiej zostaną odwołane. Krzyżacy tryumfują. Do akcji wkracza Zawisza. Na czele polskiej delegacji siłą wdziera się do komnat papieskich. Zmusza Marcina V do wysłuchania argumentów Włodkowica. Papież uznaje racje Polaków. Po latach dyplomatycznych zmagań Polacy uzyskują bezprecedensowe zwycięstwo nad Krzyżakami. "Satyra" Falkenberga zostaje uznana za heretycką, a on sam skazany na więzienie. Sobór przyjmuje Włodkowica ideę Bellum Iustum - wojny sprawiedliwej. Dzięki zwycięstwu Włodkowica model szerzenia cywilizacji chrześcijańskiej przez przemoc i pogardę zostaje przez Sobór odrzucony, a jagiellońska idea rozszerzania wpływów chrześcijaństwa przez sojusze, poszanowanie i tolerancję - zaakceptowana. Bitwa pod Grunwaldem jest naprawdę wygrana dopiero teraz. Rok 2010. Uczestnicy rocznicowej inscenizacji pod Grunwaldem i w Konstancji - wracają razem. Europa 2010 kontynuuje wzorzec jagielloński. więcej