*obejrzeniem/*obejrzeniu/*obejrzę
*dopóki

Też żałuję, że tak późno zobaczyłam ten film, ale cieszę się, że go zobaczyłam!
Film, który nie nudzi widza, zaskakuje, wywołuje sekwencję emocji... nie dlatego, że film jest o tematyce takiej, a nie innej (wiadomo, że są wątki w filmach, które mimo wszystko budzą smutek, strach czy niepokój), ale przez fabułę, dialogi, obrazy, sceny i grę aktorską (niesamowitą!).
- rozpołowienie filmu na dwie części jest wyśmienitym pomysłem,
- urzekające dialogi (pełne skrywanej radości, takiej przez łzy),
- fabuła (po pewnym czasie widz zauważa, że w filmie unosi się mgła niepewności, niebezpieczeństwa - za chwilę coś się wydarzy, niekoniecznie dobrego i pięknego),
- gra aktorska (genialna! Np. Wzór idealnego ojca, który pragnie, by syn nie dowiedział się prawdy, kamufluje ją, wszystko obraca w grę/zabawę, którą przecież dziecko uwielbia i polubi mimo okoliczności, które go spotykają)
- i mogłabym tak wymieniać w nieskończoność.

Ja także. Ponad 2 lata zbierałem się do tego filmu..aż dziś zmuszony przeziębieniem i karcerem w łóżku wybór padł a "życie jest piękne" nie żałuję ani sekundy.

20 lat omijałem ten film. Dzisiaj w końcu obejrzałem. Pytanie się ciśnie na usta dlaczego tak późno?

Dzisiaj wieczorem dołączę z tym pytaniem :)

DOKŁADNIE!!!!! Mam to samo...żałuję że tak długo zwlekałem, aż wstyd że obejrzałem dopiero teraz ;-) ARCYDZIEŁO, piękny film, Wielkie Kino!!!!