Film wbrew pozorom wcale nie głupi. Wręcz przeciwnie, dotyka ważnej kwestii przeznaczenia- ukazuje, iż pewnych rzeczy nie sposób przeskoczyć. Jeśli komuś pisana samotność, to nie jest w stanie nic zrobić. Np. scena z biurem matrymonialnym dość wymowna, kiedy babka tam obsługująca podrywała żonatego, grubego kumpla głównego bohatera. Zainteresowany natomiast nigdy się z takim czymś nie spotkał. Nie wiedzieć czemu jedynie mógł liczyć na jakieś minimalne wyrazy zainteresowania z strony totalnych pasztetów.

To co się stało na końcu to już zasługa jego samego.

To nie jego wina, że dziewczyna wdepnęła w gówno brudząc sobie budzik

Budzik? ;-)

Skoro nie zobaczył, że jej niema obok dopiero jak mu ktoś powiedział, to chyba lepiej dla niego i innych żeby został sam.

hehehe sorry, miało być "bucik" rzecz jasna

Nie stwierdzam, że to arcydzieło. Aczkolwiek trzeba przyznać- dużo prawdy niesie z sobą ten film. Mam tutaj na myśli, tę głupotę ludzi- zauważ jak tam każdy, co chwilę kieruje te same słowa do "żeniaca".. non-stop wszyscy mówią mu to samo i to w taki sposób jak gdyby dopiero pierwszy raz to stwierdzali (Amerykę odkryli), a cały czas tylko teksty typu- "mnie się wydaje, że dobrze byłoby gdybyś się ożenił." O jakież to prawdziwe.. Faktycznie zdecydowana większość ludzi prezentuje podobny poziom w tym względzie. Sam osobiście spotykam się z podobnego kalibru głupotą. To, co robią tacy ludzi jest analogiczne do sytuacji gdyby mitologicznemu Syzyfowi mówili- "mnie się wydaję, że dobrze byłoby gdybyś spróbował wtoczyć ten kamień na górę"

Tekst o Syzyfie mnie rozwalił ;) Fajne porównanie. Przyznaję, że jak wspomnę sobie ten film to nie wydaje mi się aż taki zły jak podczas oglądanie. Czasami tak bywa, więc teraz już sam nie wiem co o nim myśleć. Może jak sie trafi okazja to powtórzę. Rozumiem twoje argumenty i w sumie to się z nimi zgadzam - dopełnieniem tego całego gadania jest tekst tej babci, że jak stary kawaler to mu pewnie już na dekiel bije. Męczyło mnie jednak to, że w tam się nikogo nie dało polubić. Jak sam piszesz ludzka głupota dookoła i gadają ciągle te same bzdury, ale główny bohater też nie lepszy. Taki uproszczony obraz polskiej "wiochy" raczej nie jest zbyt sprawiedliwy. Choćby w "Samych swoich" ludzie byli bardziej skomplikowani. W "Żeniacu" jedzie się na stereotypach. Poza tym fabuła... jestem przyzwyczajony, że film powinien opowiadać jakąś historię która ma jakieś konsekwencje dla bohaterów, a tam zakończenie to właściwie powrót do punktu wyjścia. W sumie nic się nie wydarzyło.

Podobał mi się klimat tego filmu. A i musze przyznać, że główny bohater wzbudził moją sympatię. Taki poczciwy chłopina. No lubił sobie chlapnąć, ale jak trzeba było to i sąsiadom w polu pomógł. i o matkę sie troszczył.
A przy tym marzył o tej wielkiej miłości. Było w nim coś takiego prawdziwego.

Taki trochę życiowy ten film, wspomniane wyżej: "mnie się wydaje, że dobrze byłoby gdybyś się ożenił" - raczej nikt nie zostaje kawalerem/panną dlatego, żeby robić rodzinie na złość. A tu w kółko ta sama pieśń: ożeń się . Staszek marzył o idealnej żonie, a nie o wdowie z gromadką dzieci. Myślę, że wielu ludzi zmaga się z taką presją otoczenia.