Ten film powinien być przedstawiony z perspektywy postaci którą gra Oscar Isaac czyli gwiazdy rocka czy popu (czy czym on tam był) oraz postaci graną przez Kate Marę - Elise. Reszta postaci powinna być poboczna (tak jak była zresztą w tym filmie).

Nie rozumiem jak można było zmarnować taki potencjał jakim był wątek utraconej czy nie rozkwitniętej miłości piosenkarza, i spotkanie po latach, ze skromną, cichą, śliczną, naturalną i niezwykle subtelną Elise, w której właśnie był zakochany w młodości. Ów para aktorów doskonale się tutaj dobrała i czuć było pomiędzy nimi to "coś". Cóż - pozostaje się cieszyć, że reżyser przynajmniej choć trochę tchnął życie w ich postacie, a nie zmarnował ich wątek do końca.

Pomysł natomiast, że Tatum jest główną postacią jest trafiony niczym kula w płocie. Gość jest tak sztuczny, że może robić co najwyżej za styropianowy manekin. Również i jego postać nie przebijała się niczym ciekawym. I przez to film wypada średnio, choć miło się go ogląda (choć poprzez wątek wyżej wspomniany).

Zarzut, że film jest przegadany i o niczym, być może znajdzie się w szufladkach wytrawnych krytyków jacy tutaj są bez liku, ale tak jak piszę: nie ogląda się tego źle..