Ładnie napisane:)
Ten film poraża minimalizmem,który potęguje ten format 4:3 . Mnie ten film tą prostotą właśnie przeraził
Na pewno tematyka może dać początek wielu dyskusjom.
Obejrzałam,podobało mi się,ale jest mi smutno i pozostawił mnie ten film w takim niepokojącym,ciężkim klimacie.

"Obejrzałam,podobało mi się,ale jest mi smutno i pozostawił mnie ten film w takim niepokojącym,ciężkim klimacie" - prawda? Nie wiem, czy u mnie na to odczucie złożył się nastrój, wydarzenia w życiu i jesienna, posępna pogoda za oknem, ale film mnie dosłownie poraził, przez cały film towarzyszył mi smutek i pustka. Niesamowity film.

Mnie przeraziła ta wizja błąkania się po śmierci,oglądania swoich bliskich w żałobie,jak ich życie rusza potem dalej,jak odchodzą,jak zmienia się świat i tak wieeeekami. Tym bardziej,że należę do tych wierzących w wędrówkę dusz,reinkarnację no i w ogóle w życie po życiu,ale zdecydowanie wolałabym,żeby nie wyglądało to w taki sposób.
Obejrzałam film 3 dni temu i wciąż o nim myślę...

Myślę, że to jeden z tych filmów, które trzeba oglądać parę razy, by za każdym razem odczytać coś jeszcze. Ja na razie nie czuję się na siłach.

oj ja też i nie wie czy się jeszcze kiedyś poczuję.

ja wlasnie obejrzalam...siedze i mysle. dziwne uczucia mnie nachodza.

Robin17 i wild79
bardzo trafnie to podsumowałyście. Film pozostawia widza z ciężarem i dziwnymi emocjami...
Po seansie żywe były we mnie dobrze ponad tydzień, przed oczami stawały niektóre kadry.
Film obejrzałam dobrych kilka miesięcy temu, a mimo to wracam do niego myślami, bo coś we mnie zmienił, dotknął jakiegoś ważnego pytania. Niesamowity film

Ja znam z autopsji pewne wydarzenia. W moim starym rodzinnym domu, po śmierci Babci działy się dziwne rzeczy. Spadały jakieś przedmioty z półek. rozsypywały się woreczki z ziarnami w zamkniętej i szczelnej spiżarni. Pamiętam jak dziś, wszedłem do pokoju w podpiwniczeniu nagle z szafy spadła maska mikołaja. Nie było przeciągu ani otwartego okna. Dużo takich rzeczy pamiętam. Po remoncie domu dziwne rzeczy ustały.

W "Leksykonie duchów" P. Haininga czytam, że zjawisko poltergeist zazwyczaj wiąże się z obecnością dziecka, może więc to Ty byłeś mimowolnym sprawcą?
A swoją drogą, jakieś wydarzenia tego typu to jedyne, słabe zresztą, doświadczenia z rejonu niesamowitości, jakich byłem uczestnikiem.
Miało to miejsce w lokalu z górą stuletniej kamienicy, w którym - ze względu na cenę - zajmowałem zaraz po studiach z obecną żoną i parą przyjaciół. W sąsiednich pokojach mieszkali studenci ASP i jacyś artyści bez grosza i uznania.
Parę osób mówiło o dziwnych wydarzeniach. Co do mnie, byłem świadkiem stłuczenia szklanej cukiernicy na stoliku, mimo że wszyscy byliśmy o parę metrów dalej (pokój był olbrzymi, dawny salon). Drugie zjawisko sprowadziło się do trzech głośnych, regularnych stuknięć w środek podłogi, jakby głośnych kroków w miejscu. Wszyscy leżeliśmy wówczas w łóżkach.
Pamiętam także echo jakby rozmowy dwóch osób, w obcym języku (wszyscy upierali się, nie wiadomo czemu, że to duch Niemca. Może dlatego, że tupał?). Słyszalna była jedynie w rogu pokoju, obok pieca. Mogła to być jednak zwykła sztuczka akustyki, tak zresztą sądzę.
Zauważyłbym też, że w zależności od zażywanych substancji, niektórzy sąsiedzi doświadczali znacznie silniejszych wrażeń, twierdzili m.in. że coś widzieli w kuchni.
Pod lokalem była knajpa, obecnie zajęła także nasze stare lokum. Kiedyś żartem zapytałem tam barmankę o duchy, ale chyba nie kontynuowały swych działań.
Dodam, że żadnego dziecka w okolicy nie było.

Słyszałeś i widziałeś to, co chciałeś zobaczyć i słyszeć. Podświadomie.

Ten minimalizm jest właściwie całym motorem (czy sercem) filmu, od warsztatu do przesłania. Dawno nie widziałem takiej konsekwencji. Film filozoficzny, ale nie przefilozofowany. Jakby niekomiczna parodia horroru, która wyjęła z niego tylko to, co najważniejsze - pytania o śmierć. Kostium (szacun za brawurę!), ujęcia, ilość słów. Wszystko sprowadzone do podstawowego pomysłu.
No i już w tytule: "Historia z dreszczykiem" ("o duchach), lub "Historia ducha".

niekomiczna parodia horroru-rewelacyjnie ujęte,tak bym właśnie opisała ten film w trzech słowach.

Dziękuję! Chociaż to chyba nie moje, z pewnością gdzieś to przeczytałem, choć o innym filmie (może o westernach Sergia Leone? - pasowało by!).

Bardzo głeboki film, naprawdę daje do myslenia..

Świetnie to ująłeś :)

Najlepszy film jaki obejrzałam ostatnimi czasy. Od momentu kiedy duch do ducha powiedział- ''nie pamiętam'' przeryczałam cały film, rozumiejąc do czego się będzie sprowadzał.

Moja żona też przeryczała.

Wrażliwa kobieta, rozumiejąca kobieta. A Tobie się podobał? Podzielasz odczucia Żony?

Ja w ogóle mam trochę ciężko ze wzruszaniem się podczas odbioru filmów czy książek (w życiu trochę inaczej ;), ale jestem wielkim smakoszem fantastyki grozy. Tutaj jednak reaguję na warsztat, koncept, stosunek do tradycji etc. Film podobał mi się jako najoryginalniejszy - jednak - horror (rozumiem tu: fantastyka grozy, utwór o sytuacjach niesamowitych) jaki widziałem od czasu - bodajże - "Innych" czy "Szóstego zmysłu".
W filmie przeważała melancholia i nostalgia, która mi się udzieliła. Może jednak ciągnęło mnie bardziej ku tajemnicy, którą najbardziej lubię w tego typu dziełach. Czym jest śmierć? Duch? Czy tęsknota za światem doczesnym umiera razem z ciałem/świadomością? Czy w ogóle umiera wszystko i jeśli nie - jak funkcjonujemy w kontekście ziemskiej pamięci o nas? Film jest udaną próbą zwrócenia "historii o duchach" ku tym fundamentalnym pytaniom i dlatego oceniłem go jako b. dobry.

To moment w którym wcisnęło mnie w fotel. Ogólnie scena "rozmowy" duchów, ich pierwsze spotkanie - poczułem jakby ktoś mi dał obuchem w głowę.

No właśnie. To był ten moment, w którym zrozumiałam jak dalej potoczą się losy ducha. Nie przewidziałam wszystkiego oczywiście, ale jakiś szkielet mi się narysował i od tamtej rozmowy zupełnie inaczej oglądałam film. W sensie, że na babskim ryku :)

A jak myślicie, co było napisane na karteczce? I czy to, jak prześcieradła opadają, to odejście ducha takie samo, jak przez portal? Po przeczytaniu karteczki mógł sam zdecydować, żeby zniknąć, ale to wyglądało, jakby na karteczce było jakiegoś rodzaju zaklęcie, bo to było tak gwałtowne.

Duch z domu obok zniknął, gdy po wyburzeniu budynków zdał sobie sprawę, że ci, na których czeka, nie przyjdą. Podejrzewam więc, że karteczka była pewnego rodzaju pożegnaniem M z domem, z którego się wyprowadzała, a przeczytanie notatki uświadomiło duchowi, że jego oczekiwanie też już dobiegło końca. Poznał historię domu, którym był zafascynowany, jego żona odeszła bezpowrotnie - nie miał już na co czekać.

A czy takie odejście jest takie samo, jak przez portal? Miejmy nadzieję.

Mam niemal takie same odczucia co do sensu filmu, ale podobał mi się mniej... Jakoś nie mogłem się wczuć. Może w nastroju nie byłem...

Sory, ale duch ducha - samobójcy, który podróżuje w czasie i straszy sam siebie, w dodatku widząc samego siebie jako ducha to zbyt przekombinowany scenariusz. Mogło być 8, jest 5, no może 6 za dobre chęci.

Powinieneś zobaczyć polski film krótkometrażowy NIEBYT (2016). Tematyka zbliżona, niektóre sceny podobne, sens ten sam.
https://www.youtube.com/watch?v=PH89Ni-TlRc

Czy dobrze mi się zdaję, ze ten drugi duch, z którym rozmawia ten pierwszy, to duch tej dziewczynki która zginęła wraz z rodziną gdy budowali swój dom ? Bo początkowo myślałem że to główna bohaterka, w końcu też zostawiła jakąś karteczkę.

pojawiłaby się chyba wcześniej (pod drugiej śmierci C duch pojawił się w momencie wyprowadzki). Myślę, że to jakaś przypadkowa babcia. Prześcieradło mi to sugeruje.

- "bohater żyje..."?
- C - century, M - millennium.
- Czy scen z prześcieradłem nie grał kaskader?

Świetnie napisane. Dla mnie film trochę ciężki w zrozumieniu. Najbardziej mnie ciekawi jak zinterpretować to co było napisane na tej kartce.

Po przeczytaniu tego co było zapisane na kartce C w końcu może odejść i znika. Duch sąsiedniego domu robi to samo wcześniej kiedy wypowiada słowa "Oni nie przyjdą" (ang. "They're not coming") i tym samym uświadamia to sobie. Można podejrzewać, że na kartce było napisane coś co uświadomiło C, że M już nie wróci. Nie jestem grafologiem ani nikim kto zajmuje się podobnymi rzeczami, ale z ciekawości przeanalizowałem ruchy dłoni M podczas zapisywania wiadomości na kartce i jestem na 80% pewien, że wiadomość zaczynała się od "I am not..." po czym następowało jeszcze jedno lub dwa słowa. Można zgadywać, że na kartce widniało "I am not coming"/"I am not coming back", które pokrywałoby się ze słowami ducha sąsiadki i wtedy pełniłoby funkcję uniwersalnego "zaklęcia" w filmie. Ale to wciąż tylko domysły. Bardziej zastanawia mnie co było na kartce ukrytej pod kamieniem przez dziewczynkę zabitą przez indian.

Obejrzę jeszcze raz :)