dnia następnego, słonecznego wrześniowego południa, gdzieś na południu polski,o forum przypomina sobie jamesbond007, i myśli że warto byłoby też napisać coś od siebie.
Czuje, że coraz bardziej zasklepia się w swoim małym świecie, ale chyba nie jest mu źle, bo nie podobna mu było poznać inne życie? Tylko on, ma klucz, do swojego tajemnego świata, jak Henry Miller do swojego Paryża. Chciałby się czasem nim podzielić, ale nie ma z kim...

i Tarantinka, po raz kolejny wraca do tego forum. Jedyny wątek na filmwebie, który regularnie jej się przypomina i zaprasza do kolejnego wpisu. Siedząc samotnie, w nowym mieście, czując się nie do końca pewnie, uśmiecha się na samą myśl o tym, że tylu użytkowników przed nią i tylu po niej, z niezwykłą wrażliwością będzie opowiadać o swoich najskrytszych przemyśleniach. Marząc przy tym, że chciałaby się kiedyś podzielić z kimś w cztery oczy swoimi ...

19:15 Gdzieś w deszczowym Gdańsku w swoim pokoju siedzi całkowicie zagubiona licealista, przypomina sobie film Amelia i automatycznie myśli o forum na Filmweb. Właśnie obejrzała Amelie i chciałaby znalesc taka siłe jaką odnalazła w sobie Amelia, chciałabym pozwolić sobie na miłość.

.. . i włąśnie uświadomiła sobie że wśród tylu swych przyjaciół jest całkowicie sama .. .

w tym samym czasie..

...gdzieś na spokojnej wsi, która zmusza do refleksji przy każdej wizycie, Michał zrozumiał iż w życiu najpierw trzeba zamykać za sobą jedne drzwi aby móc otworzyć kolejne, inaczej będzie przeciąg i będzie niezbyt przyjemnie...zadając sobie pytanie jak mógł pomylić się tak bardzo wobec samego siebie dostaje bolesną prawdę - kochać można wielokrotnie, ale prawdziwie tylko raz... w tym samym czasie...

...11 Pazdziernika Iga szuka natchnienia zeby stworzyc projekt na teorie filmu, ktory nie bedzie az tak nudny jak wykladowca. Nieprzypadkowo wchodzi na strone jej ulubionego filmu, widzi wasze komentarze i juz wie ze mimo ze facet zupelnie nie zrozumie jej przekazu to glownym tematem jej pracy bedzie Amelia. W tym samym czasie za oknem pada deszcz, a 7 pieter nizej kobieta w czerwonym plaszczu przebiega na czerwonym swietle.

Mały Przedszkolak smacznie śpi. Tuż obok usnął ulubiony misiek w paski... Mama z tatą wymieniają się porozumiewawczym uśmiechem.... Bo dobrze jest być tatą i mamą tego małego Przedszkolaka.

Ciepło człowiekowi w duszy, kiedy widzi, że to forum wciąż żyje i ma się wspaniale.

17:10 dzień jest słoneczny słońce wpada do pokoju wprost na twarz zagubionej blondynki, zamyka oczy i wie że tak sie ochroni, chciałaby umieć ochronić sie przed światem, chciałabym nie musieć być sama i zacząć żyć jak przed dwoma miesiącami gdy jej życie wywróciło sie do góry nogami, chce starego ładu, starego życia, starych przyjaciół... w tym samym czasie.. .

23:04 rozpoczyna sie spokojna noc po dniu pracy. Niejaki Eisei trafia na ten watek poprzez plyte ze sciezka dzwiekowa z Amelii. Mimo nijakiego humoru jest wszystkim wdzieczny, bo posty ktore tu zawarto sprawily ze pojawil sie usmiech na jego twarzy. Serdecznie was pozdrawia

21:47 w wieczór taki jak ten marzy się tylko o Paryżu jesienią, prosze o transport tam już !

dwie wiewiorki biegaja po jesiennych lisciach nic sobie nie robiac z przejezdzajacych obok samochodow i dziewczyny podgladajacej je od godzin dwoch.

w tym samym czasie pewna dziewczyna, mieszkanka pięknego Przemyśla, układa kocyk obok siebie na łóżku, dla jej kotka, słuchając przy tym ścieżki dźwiękowej z jej ukochanego filmu...

w tym samym czasie pewna samotna dziewczyna myśli o chłopaku który mógłby wyrwać ją z tej okropnej samotności.. . jest ciepło, świeczka sie pali, pies śpi a telefon daje znak że to właśnie on sie odezwał... . w tym samym czasie

...w tym samym czasie...
23letnia studentka już po raz trzeci zagląda na to wyjątkowe forum.
Ostatnio czekała na dni w kolorze pomarańczy, które co prawda przyszły, ale los uparcie topi je w tęsknocie... Przeplata przerażająco czyste szczęście z samotnością w wielkim mieście. Zainspirowana życiem, tworzy Przepis na Szczęście. I wiecie... To wcale nie jest takie trudne! :)

Jakie to niesamowite że to internetowie miejsce daje mi tyle spokoju, zatrzymuje mi myśli i pokazuje że jest nas wiecej, telefon dzwoni, pies szczeka, szklaka właśnie sie rozbiła ja siedze wpatrzona w ściane a mój świat na około sie wali.. . w tym samym czasie

W tym samym czasie a jednak parę tygodni później natrafiam na znanym portalu społecznościowym na grupę ludzi tworzących w Krakowie projekt który zapewne zainteresuje bywalców tego forum...jest nas coraz więcej :) W tym samym czasie ...

nieco zagubiona nastolatka ucząc się o niezwykle ciekawej sieci komputerowej ucieka myślami w świat Amelii. w tym samym momencie jej pies po raz kolejny cicho wzdycha, jakby rozumiał jej wszystkie dylematy.

w tym samym czasie, a może jednak dużo później, bo ostatni raz była tu rok temu, młoda dziewczyna, siedząc w pokoju z lampkami świątecznymi w kształcie gwiazdek, wziąż marzy o miłości, w której mogłaby się zatopić bez reszty, chciałaby brać przykład z Amelii i przestać żyć marzeniami, ale jak zwykle kończy na słodkim planowaniu tego, co zrobi; jednocześnie smutno jej z tych wszystkich nieopisanych powodów i chciałaby kogoś, kto powie jej, że wszystko dobrze się skończy, że zawsze dobrze się kończy. w tym samym czasie...

kilka minut po północy pewna dziewczyna marzy, że kiedyś spotka tego jedynego, który będzie podobnie czuł. Bo chciałaby, żeby słowa z filmu, które najbardziej zapamiętała 'Jeśli Amelia woli żyć marzeniami i pozostać dziewczyną introwertyczną, to jej prawo. Bo każdy ma prawo... zmarnować sobie życie' przestały jej dotyczyć. I czeka, wciąż czeka. Może tu, na filmwebie kiedyś pojawi się wiadomość... w tym samym czasie

W tym samym czasie w Krakowie ktoś się na Twój wpis uśmiechnął w głębi duszy, bo sam kiedyś taką miał nadzieję (a może to była tylko taka myśl). Te myśli z Krakowa zdążyły się zrealizować i rozwiać do dzisiaj. Może już bez tego uśmiechu i nadziei, nadal w głębi duszy coś się tli. Nadzieja. Blaablaa, Twój wpis. Data. Pamiętam doskonale ten dzień. Działo się u mnie powolutku to, czego 29 grudnia 2012 roku brakowało Tobie. Mam nadzieję, że i Twoje marzenia się spełniły a finał był mniej dramatyczny niż mój;) W tym samym czasie...

... Marianna znów włącza się do tej jedynej w swoim rodzaju rozmowy, czy też wymiany myśli... Różni ludzie biorą w niej udział, wpadają na chwilę, zostawiają tu jakieś fragmenty swojego życia, to co w tej chwili czują, widzą, słyszą, myślą... A ona czyta to wszystko, kolejny już raz i czuje (choć nie wie czy ma do tego prawo) jakąś więź z tymi ludźmi... Jak czyta ich wypowiedzi to czuje się trochę mniej samotna niż zwykle, chociaż przecież nigdy ich nie poznała. A może trochę jednak poznała...? ...tymczasem powietrze w Krakowie jest zupełnie nie do zniesienia, wizja szkolnych męczarni staje się coraz bardziej realna, a Marianna opracowuje plan odnowy psychicznej na Nowy Rok (tym razem NAPRAWDĘ wszystko będzie inaczej, ale już tak NA PEWNO). Życzy wam też z tej okazji zderzania się z życiem, żebyście pamiętali, że nie macie kości ze szkła. A jak coś się rozwali nie zapomnijcie o obejrzeniu "Amelii" !!! ...w tym samym czasie...

w tym samym czasie kilkanaście minut po pierwszej Martyna zaraz po obejrzeniu Amelii czuje, że tyle szczęścia przynosi pomoc innym, nie tylko dlatego, że czujemy dzięki temu satysfakcje, ale może przez to kiedyś gdy my będziemy potrzebować tej bezinteresownej pomocy.. otrzymamy ją:)... a w tym samym czasie....

ciepło bucha od rozgrzanego grzejnika, telefon cicho dzwoni w torebce, pies wdycha z rozleniwienia, w telewizji zaczyna sie kolejna bezsensowna telenowela, ukochana mama je kanapke a młodsza siostra śpi w pokoju obok, jest 17.45, na dworze wieje, jest ciemno i zimno trójmiejski klimat nie daje o sobie zapomnieć przed chwilą nacenniejszy przyjaciel 17 letniej blondynki zatrzasnął za sobą bramke w ogrodzie zostawiając ją z myśla że gdyby nie on to nie wytrzymałaby ona nawet wyjścia na zakupy czy zwyczajnego szarego dnia
Czuje sie taka słaba, słaba bardziej niż kiedykolwiek i pragnie jednego najbardziej na świcie żeby 2013 był tylko nie gorszy niż 2012 choć już uważa że chyba bardziej sie nie da nie wytrzymałby odebrania jej kogo kolwiek wiecej niech to bedzie rok spokojny rok pozostawania a nie odejśc na zawsze.. . . w tym samym czasie ... .

Styczeń 2013 temp. 4 stopnie in plus godzina 23:32 życze Wam wszystkim ludziom których nigdy nie spotkam, dobrym aniołom które powodują uśmiech nieskrywanego zadowolenia na mojej 29 letniej twarzy Wszystkiego Dobrego w nowym roku. Pamiętajcie "gdy palec wskazuje niebo tylko głupiec..... " w tym samym czasie... Kraków spowija noc..

a nikomu nie znana, nieobecna Legnica milczy. a pośród niej znowu ona. ta sama, ale nieco noworocznie odmieniona. bliższa 17 urodzinom! nadal z tymi samymi lękami, ale zmodyfikowanym nastawieniem. również życzy Wam wszystkim po prostu tego żebyście się nie zmieniali, żebyście nie zapominali o swojej wyjątkowości. niech to nas podtrzymuje już do końca. w tym samym czasie...

w trójmieście pada śnieg na zmiane z deszczem a po siedmiu dniach znów ta sama blondynka siedzi i wypowiada sie w miejscu od którego sie uzalezniła i do którego regularnie zagląda ma nadzieje że może chociaż to ją uratuje, uratuje przed tym co ja otacza i czego nie chce
Otoczona stosem książek i zimną już herbatą wypatruje za oknem samochodu kogoś bliskiego ale od dłuuugiego czasu już go nie było pies upomina sie o wyjście do ogrodu mama pisze że sie spóźni a siostra rozmawia przez telefon, nie wariujmy żyjmy, żyjmy stanowczo tylko tak jak chcemy nie inaczej, wbrew wszystkiemu po swojemu.. . w tym samym czasie.. .

W tym samym czasie inna blondynka z innego miasta, Warszawy, pisze właśnie odpowiedź do jednej z ciekawszych dyskusji na filmwebie. Właśnie skończyła oglądać "Amelię" , w jej głowie nadal pobrzmiewa piękna muzyka wykorzystana w filmie oraz przewijają się wspaniałe ujęcia, między innymi końcowa scena. Co chwile pokasłuje lub pociąga nosem, ponieważ choróbsko nie daje jej spokoju. Jednak widzi w tym plusy, między innymi właśnie jest dużo czasu na oglądanie takich filmów jak "Amelia". Przewija długà listę odpowiedzi od innych użytkowników i wzrusza się, że jeszcze można tutaj znaleźć takich marzycieli-romantyków z przepięknymi myślami.

Jest 27 stycznia, godzina 22:00. pewna mała dziewczynka, która już dawno przestała być małą dziewczynką odnajduje żelazne pudełko wypełnione skarbami z dzieciństwa, obrysowuje delikatnie kształty przedmiotów i nie zauważa nawet że łza, która spadła na wieczko pudełka, tworzy teraz na nim niewyraźny, fantastyczny kształt. W tym samym czasie, dwa piętra niżej kobieta przytula płaczące dziecko, a sprzedawca w lokalnym sklepiku zamyka kraty na klucz. Dziewczynka spogląda raz jeszcze na swoje zapomniane marzenia i postanawia już nigdy o nich nie zapominać. Zamyka wieczko. W głowie została tylko jedna myśl: "Paryż czyż nie?"
W tym samym czasie...

wtf?!

w tym samym czasie eldoopa pyta "wtf?!" i nikt na to filozoficzne pytanie nie jest w stanie odpowiedzieć. cisza.

Dwie minuty przed godziną trzynastą, w mroźny dzień 13 lutego 2013 Krzysztof, zbulwersowany snobistycznymi ujadankami na jeden z jego ulubionych filmów, przegląda tematy na Filmwebie, aby podbudować się nieco psychicznie, wciąż bowiem, wbrew rzeczywistości, zachowuje odrobinę wiary w ludzkość gdzieś na dnie swej mizantropicznej duszy. Jedynym, czego się boi, jest eter, który ma w bagażniku. Wie, że prędzej czy później po niego sięgnie, a wtedy Bóg niech go chro...

Szlag, nie ta narracja.

W tym samym czasie Jacek pomyślał, że eter idealnie pasuje do Las Vegas, tutaj uwielbiają pijany świeży towar. Po chwili wyłączył komputer i odszedł wkur*iony z lekka bo przypomniał sobie, że jeszcze musi pozmywać. W tym samym czasie...

w tym samym czasie o 20:23 pewna blondynka z trójmiasta podasz swoich ferii siedzi w ciemnym pokoju, widzi śnieg spadający z nieba, psa w ogrodzie, słyszy śmiech maleńkiej kuzynki w salonie ma ochote na goraca czekolade i towarzystwo najelpszego przyjaciela na świecie, siostra wchodzi do do domu i krzyczy od progu, a nią zawładnęła tona myśli o sobie, Nim i innych chciałaby już wstać, wstać i zacząć robić coś z sensem, Niby chcieć to móc, w tym samym czasie.. .

w tym samym czasie inna blondynka spod Warszawy na chybił trafił obejrzała film pt "Amelia", bo nie mogła znaleźć innego, którego szukała. A po obejrzeniu weszła na pewną stronę internetową o filmach, by dodać tytuł do ulubionych, nie była bowiem pewna, czy już to zrobiła. Obok w pokoju śpi tata, na górze brat i mama. A ona siedzi, czyta wpisy pokręconych ludzi, pewnie też z wrodzoną wadą serca i na myśl o "Sekrecie" postanawia odwiedzić jutro swoją ciocię :) Życząc wszystkim magicznych snów powiedziała 'dobranoc'...

to zupełnie nieistotne i z pozoru niezbyt ciekawe, ale dokładnie 16 minut po godzinie 3. w nocy, gdzieś w województwie małopolskim, leży w domu o zielonych ścianach jedna z wielu zagubionych dusz, ta z rodzaju młodych o mocno już pomarszczonym sercu. rozpływając się w marzeniach i kojąc zmysły przy muzyce pochodzącej z filmu "Amelia" odczuwa cichutką nadzieję, że gdzieś we wszechświecie inna z zagubionych dusz, czuje dokładnie to samo co ona i łącząc się z nią w cierpieniu i lęku, wysyła jej zupełnie nieświadomie fale ciepła i zrozumienia, a przy tym choć odrobinę umniejsza poczucie samotności i wyobcowania. czasy są ciężkie dla marzycieli...

17 luty godzina 23:12, na południu Polski zapadła noc. Pewna dziewczyna, która wciąż szuka swojego miejsca w życiu słucha pięknych melodii z jednego z jej ulubionych filmów i wzrusza się czytając powyższą wypowiedź. Cieszy się, że jest ktoś kto czuje podobnie i równocześnie zastanawia się skąd ten smutek, który towarzyszy jej przez ostatnie dni, przecież tak naprawdę niczego jej nie brakuje. Chciałaby, żeby w końcu wyszło słońce. W tym samym czasie....

... parę minut później, gdy zapada przyjazny dla samotności i głębokiej myśli mrok pewna dziewczynka rozpływając się pod gorącem marzeń, słuchając muzyki z niepowtarzalnego filmu nagle uświadamia sobie jak niezwykły jest ten świat...być może w sąsiednim domu, mieście ktoś drugi, czując identycznie, mruży powieki pod wpływem kojącego działania melodii, analizuje siebie i jest tak blisko.. to magia, którą musimy rozwijać żeby nasze życie stawało się bardziej podobnym do tego z naszych marzeń... czując podobny niczym(?) nieuzasadniony smutek Pałeczka próbuje go obalić i wysyła upragnione fale ciepła i zrozumienia. W tym samym czasie...

...25 lutego w poniedziałek, podczas gdy deszcz kapał w parapet, a kot mruczał na bujanym fotelu,
Agnieszka Antonina przypomniała sobie jak do muzyki z "Amelii" piekła razem z siostrą struclę jabłkową,
podczas gdy informatyk Tomasz naprawiał ich komputer i spoglądał na nie zdziwiony...

Jest 22:51, 26 lutego 2013 roku. Kasia nie mogła powstrzymać delikatnego uśmiechu . Właśnie przeczytała wszystkie wpisy należące do pewnego wyjątkowego wątku na forum poświęconym niezwykłemu filmowi. Przez głowę przemykała jej teraz nieliczona ilość myśli, nieskupionych w żadnym porządku. Zawahała się przez chwilę po czym postanowiła pozdrowić wszystkie Amelie. Kto jak kto ale ona doskonale zdawała sobie sprawę że świat bez marzycieli byłby niczym.

Jest 3 marca 2013 roku , minuta po 21 , skończyłem oglądać film "Amelia" , dwie minuty po 22 dostałem sms,że moja miłość już mnie nie kocha , popijając wszystko czekoladą nie widzę słodkiego jutra , 3 minuty po 22 stwierdzam iż będzie bardzo gorzkie

w tym samym czasie ale w porze bardziej wieczornej jedna z marzycielek powraca tu znowu. ma właśnie swój krótki odpoczynek od jakże długiej historii Napoleona. cieszy się, że stale ktoś tu zagląda i nie pozwala temu miejscu popaść w niepamięć. wspomina dzisiejsze promienie słońca i wysyła mały uśmiech ku monitorowi.

W tym samym momencie od nauki odrywa się pewna zmęczona maturzystka i z wirującymi dookoła niej informacjami i z zamętem w głowie siada do komputera pragnąc znaleźć chociaż troszkę pocieszenia przeglądając zdjęcia z jednego z najwspanialszych filmów, jakie dane było jej oglądać. Na jej twarzy pojawia się uśmiech, zza chmury nieśmiało wystrzela mały promień słońca a kaloryfer obok niej przyjemnie mruczy. Widzi setki wpisów na forum, setki - których nigdy nie spodziewała się zobaczyć, przeświadczona, że wszyscy ludzie - duszki, ludzie - marzyciele odeszli gdzieś bardzo daleko od niej. W jej sercu rozchodzi się fala ciepła i delikatna smużka jasnej nadziei na przyszłość. W tym samym czasie...

Chwilę po godzinie 5 pewna Emilia z nad Morza Bałtyckiego przebudziła się zerknęła z niepokojem na zegarek. Wyrwana z jakiegoś snu, który natychmiast uleciał z jej pamięci rozmyślała czy już musi wstać czy jeszcze może porozkoszować się błogim uczuciem ciepła i sennej świadomości? 5.10. Nie najgorzej – jeszcze jakaś godzinka snu :-)
Piętnaście minut później i jakieś 200 km na Zachód oczy przeciera pewien Białogardzianin ;-) Początkowy opór przed wydostaniem się z miłych, pieleszy szybko ustępuje i rześko zrywa się z łóżka aby dziarsko stawić czoła rozpoczynającemu się dniu. Ostatnio jest bardzo pozytywnie nastawiony do życia co jest przedmiotem zazdrości wspomnianej Gdańszczanki. Dziewczyna postanawia wziąć przykład z Chłopaka, który kiedyś napisał jej tak: Każdy człowieczek nosi w umyśle pewne drzwi, jedne są białe, drugie czarne. Aaa, szarość to przedpokój, więc żadna rewelacja. Właśnie zaczynam słyszeć w głowie "Paint it Black" Stonesów . Ok, ciągnę wywód. Pomieszczenie z czarnymi drzwiami nie ma okna, doskwiera tam chłód, mentalny zaduch i samonapędzające się upokorzenie. Drzwi białe to szansa spełnienia, pokój świetnie doświetlony, wypełniony afirmacją. Od nas zależy, w którą mańkę pójdziemy . Powodzenia Kochani!

Około 21:37 w pewien niezwykle chłodny i nieprzyjemny wieczór nad Bałtyckim morzem w ciemnym pokoju ze słuchawkami na uszach siedzi pewna blondynka, muzyka w słuchawkach gra głośno a ona jakby nie słyszała nic, prucz głuchej i niezrozumianej ciszy która zabija ją i odbiera jej ostatnie chwile tego dnia. Krucha blondynka naprawde chciałaby już spokoju, spokoju i cichej ciszy i zdecydowania pewnego specyficznego towarzysza nocnych głośnych, wrecz wyjących rozmów. Pies chyba już zwariował, chyba czuje jej mysli i zaraz nie wytrzyma ich natłoku, słyszy telefon któyry dzowni ale ignoruje to, widzi siostre która chyba właśnie coś do niej mówi, ale ona nic nie słyszy.Życzmy sobie tego abysmy wszyscy doskonale słyszeli życie, i żyli a nie istnieli.

16 marca, 23:02 i 34 sekundy w Salonikach pojawia się dawno niewidziany śnieg. W tym samym czasie T ogląda stopy S i delikatnie je dotyka. T nie lubi samochodów, zimnej wody na początku prysznica i obcinania włosów. T lubi wąchać nowe książki, nakładać ryż na talerzyk, spać. S pod wpływem pieszczot przeciąga się leniwie i mruczy jak kot. S lubi czułość, kolorowe tapety i uśmiechać się do nieznajomych na ulicy. S nie lubi parzącego kubka z herbatą, skrzypiącej podłogi i zostawiania mydła w umywalce.

Pierwszego dnia kwietnia 2013 roku, późnym wieczorem trzydziestoletni Grzegorz przeszukuje zapas swoich plyt i kaset. Wynajduje francuski film "Amelia" po czym zaczyna tęsknić za swoją Ukochaną Katarzyną i kotem Bogdanem. Zobaczy Ich dopiero jutro. Przyda mu się szklaneczka grzanego wina.

10 kwietnia roku dwatysiącetrzynastego, Anna pochmurna studentka trafia na stronę filmweb w poszukiwaniu niczego. Znajduje ten topik i słuchając soundraku z filmu Amelia wchodzi na forum i ... uśmiecha się widząc ten temat i te wpisy...
Anna z reguły nie lubi ludzi, ale przecież od każdej reguły są wyjątki.

Mateusz nie lubi: kiedy ktoś się z nim nie zgadza w sprawach ważnych, gdy ktoś beskarnie maltretuje zwierzeta i gdy masło na jego śniadaniowej kromce świeżo upieczonego chleba nie chce sie rozsmarować. Mateusz lubi: tfafiać na takie fora, czytać wpisy innych ludzi i uświadamiać sobie, że jest w nas jeszcze coś dobrego!! Tymczasem na Rue de Revoli, nieopodal Ile Saint-Louis młody homosekksualista w strachu przed ujawnieniem prawdy o sobie postanawia odebrać sobie życie. Wskakuje do Sekwany... rzeki, w której jako dzieci wraz z kuzynem Albertem spędzali całe letnie dnie. Odbierając sobie życie wraca do korzeni, jego ostatnie myśli to przebłyski błogich, szczęśliwych i beztroskich lat dzieciństwa. Ciało chłopaka opada na dno lecz jego dusza ulauje wysoko do gwiazd. Jest wolny !!

O 3:09 Agnieszka skończyła oglądać Amelię - pierwszy raz w nowym domu. Jest tu trochę samotna, ale w końcu szczęśliwa. Kocha każdy mały szczegół tego filmu.