W dużym stopniu zgadzam się z tym co napisałeś. Dobry film ale liczyłem na coś więcej.

zgadzam sie a głównie z końcówką. Teraz będzie wysyp ocen 10/10, przez osoby, które złapały się na tą tanią sztuczkę z sztuczną refleksją, oskarżając innych, że są zwyczajnie za głupi na dostrzeżenie ogromnej głębi i siły przekazu ;)

Dawno nie widziałem postaci na ekranie,które nie wywoływały we mnie żadnych odczuć poza zażenowaniem...scena z krzesłami była już kompletną tragedią,jeszcze dobitniej zaakcentowaną marnym aktorstwem tej „ratowniczki z pogotowia” - mam wrażenie,że już długo nie zobaczę tej kobiety na ekranie.

Też się pod tym podpiszę, bo w większości przekazujesz moje myśli - ten film wiele by zyskał gdyby odejść od tej radosnej muzyczki czy dramatu nieistniejącego romansu, a pójść bardziej w stronę niepokoju, nieznanego, strachu przed nienaturalnym, trochę jak 'The Thing' właśnie.

Mimo wszystko miło mi się jednak oglądało bo ciekawie to wszystko wyglądało w ramach całego scenariusza, dlatego wydaje mi się, że patrzę trochę przychylniej niż Twoja ogólna opinia, ale ciągle blisko ;>

To jest właśnie taki film, który sporo traci po zakończeniu. O ile w przypadku wielu produkcji po seansie nachodzą nas refleksje i przemyślenia, to tutaj im się bardziej próbuje film przeanalizować tym większe mielizny się zauważa.

Główną przyczyna jest właśnie blockbusterowość. Dajmy eko-military-filozoficzną-sf fabułę, znane nazwiska na plakat i sukces mamy niewyjęty. Tylko ta fabuła kuleje aż miło.

Nie wnikam w ideę kobiecego zespołu bo faceci zawiedli. Kupuję bajkę o niemożliwości zbadania niemożliwego, że nikt nie wraca itp. Ale nasze bohaterki to jak dzieci we mgle. Każda dostała karabin, a jak co do czego to "o... to ty umiesz strzelać"? Na taką misję to wziąłbym jakąś kobitkę-medyka, co to i nałoży plasterek, i nożem wypatroszy wiewiórkę jak trzeba - a nie jakies specjalistki od mało przydatnych cech. Nawet nasza pani biolog to generalnie o biologii wie tyle, że komórki się potrafią dzielić (wow! wow! wow!). A co najbardziej mi przeszkadzało to własnie takie babskie zagrania. Jak jest dowódca to mówi "idziemy" i się idzie, a nie "no to ja sobie idę a wy jak chcecie". Sero? Jak kobieta urządziła sobie posterunek obserwacyjny? Ano na samym środku, w jakiejś budzie i włączyła sobie oświetlenie. Nie dość że jest widoczna z kilometrów to jeszcze sama nic nie widzi bo się oślepia. I potem zdziwienie "ojejku, coś tu łazi a ja nie wiem co". Nie żebym na nasze kochane panie narzekał i kierował się stereotypami, ale naprawdę takich głupot nikt z nie zauważył przy pisaniu scenariusza?

Totalna durnota od strony badawczej. Udało nam się wejść, odkryć pewne tajemnicze rzeczy - no to chyba byłoby lepiej wrócić i to przeanalizować na przyszłe eskapady. Może jakiś filmik nagrać, jakieś zdjęcia? Bo znów się okaże że kolejna ekipa weszła, zaginęła i znów nic nie wiemy. No to wyślemy kolejną ekipę ... i tak już trzeci rok. Kurcze, nazbierać próbki, narobić badań w opór i wrócić z taką paczką informacji póki jeszcze się żyje. Ale nie, to nic że zmieniamy się w roślinki i poczyniliśmy niesamowite odkrycia - idziemy dalej. To się robi krok po kroku, metodycznie a nie na "hurra".

A co robi poprzednia ekipa? Mamy wybór: nakręcić film "hej, to my, słuchajcie co odkryliśmy! A mianowicie...." albo druga opcja "Hej, obczajcie filmik jak gościowi flaki się kręcą!". Serio? Żadnych notatek, żadnych logbooków, żadnych zapisków dowódcy, żadnych informacji cząstkowych? Nawet filmiku komórką nie kręciły? Ja tam bym wrócił i powiedział "hej, wracamy tam - bez kompasu i GPS, bo to nie działa, ale wiemy że fale radiowe się załamują, wiec lepiej weźmy coś innego do łączności. Aha, i więcej amunicji, bo tam takie śmieszne misie łażą".

Mocno zawodzi scenografia, jakby robiona była po kosztach. Jak jest las, to oprócz paru zmodyfikowanych drzew reszta jest normalna. Po trzech latach trawy nie ruszyło? I w ciągu całej wyprawy pojawiły się trzy zwierzęta z tego co pamiętam - krokodyl, niedźwiedź i gołąb. I to wszystko? Ten niedźwiedź to w ogóle jakiś od czapy był a scena z krzesłami to totalna aberracja, zwierzak rzuca się na ruchomi i strzelający cel zamiast dobrać się do trzech bezbronnych i nieruchomych, zamiast tego woli sobie posapać do ucha.

No i na deser - ciężko mi uwierzyć, że trzy lata trzymają to w tajemnicy. Nikt nie wrzucił zdjęcia na fejsa żeby się pochwalić? :-)

Brawo ty! ;)

Zgadzam sie kompletnie z "rasza9".

Największym minusem tego filmu są boleśnie nudne i przyprawiające wręcz o wymioty sceny rodem z najtańszej telenoweli brazylijskiej (czy wenezuelskiej).
Druga kwestia to taka, że główne bohaterki przywodzą na myśl swoim ubiorem i plecakami (szczególnie w scenie wejścia do strefy) Pogromców Duchów, Ghostbusters.
Kolejna problematyczna kwestia to podobnie jak w przypadku Prometeusza - niekompetentna ekipa. Pierwsza rzecz, która mnie zdziwiła to scena z namiotami. Zamiast trzymać się możliwie jak najbliżej siebie, to każda musiała rozbić namiot o dobre kilkanaście metrów od koleżanki, jakby się wstydziły siebie. Drugie, co mnie zdziwiło, to moment trzymania warty. Zamiast stać na wieżyczce, gdzie było względnie bezpiecznie i skąd można było spokojnie monitorować całą okolicę, to Ventress musiała w środku nocy zejść zupełnie sama na ziemię i się oddalić od grupy, chowając się z nosem w papierach, w jakimś zapyziałym szałasie. A podobno miała pełnić wartę, czyli pilnować pozostałych, a nie się od nich bezmyślnie oddalać, i to jeszcze po przeżyciach z krokodylem i tym co zobaczyli w tym starym basenie. Babka musiała mieć chyba stalowe nerwy, bo człowiek nieraz po objerzeniu horroru boi się sam na korytarz w bloku wyjść, a ona znajdując się w obcym, zmutowanym, otoczeniu, gdzie niebezpieczeństwo mogło czaić się gdziekolwiek, postanawia sama, ot tak po prostu oddalić się od grupy w środku nocy, zapalić sobie jakąś świecie czy latarke i studiować mapę. Reszta też niezbyt rozgarnięta, bo po usłyszeniu hałasu zamiast zostać tam gdzie stały, to zbiegły wszystkie na ziemię.

No ale nawet pomimo tych niedociągnięć film nie jest taki zły. Szkoda tylko, że reżyser czasami pozwala na taki brak logiki, zresztą, z drugiej strony coś w filmie musi się dziać, gdyby bohaterowie zachowywali się logicznie, to nie byłoby co oglądać. A kogoś przecież jakoś zabić trzeba.

Akurat też od razu pomyślałem o Prometheusu, ale tym razem mi to nie przeszkadzało, może dlatego, że była to już n-ta ekipa z kolei, a dziesiątki profesjonalistów wysłanych przed nimi zginęło.

Ok. Taka tylko uwaga, w pierwszym zdaniu zgubiłem słowo. Chodziło mi o strasznie miałkie i mdłe sceny łóżkowe przewijające się w retrospekcjach głównej bohaterki.

A mnie się właśnie ten film spodobał, szczególnie warstwa filozoficzna, której zabrakło w najnowszym Blade Runnerze.

Nie zgodzę się, że za dużo tłumaczono, z komentarzy widzów odnoszę wrażenie, że za mało tłumaczono.

Nie zgodzę się, że to było schematyczne, sam w swojej recenzji wypisałeś dużo unikalnych rozwiązań, choćby spotkanie obcym, takiego czegoś nigdy nie widziałem.

Nie trudź się. W tym wątku zebrało się towarzystwo wzajemnej adoracji, które w ogóle nie poczuło klimatu filmu ani nie zauważyło jego wielowarstwowości, więc próbuje tu na silę udowadniać swoją własną tezę. Że muzyczka nie ta, a jeden komentator nawet napisał, ze film mu się z "Pogromcami duchów" kojarzy... Rozumiesz, tu się "kwiat inteligencji" wypowiada.

Pod każdym co bardziej ambitnym filmem jest tego typu wątek. Więc olej to i po prostu ciesz się dobrym filmem. Ja dałem 10/10.