Na ogół wypowiadam się dość chaotycznie, więc teraz spróbuję wypisać w punktach moje wrażenia, przemyślenia z filmu.

1. Sama nie pojmuję, jak można poczuć z obcymi ludźmi taką więź. Może jestem stukniętą psychofanką. Ale kocham
Marsów, za twórczość, a za ich osobowość osobno. W tym filmie jeszcze lepiej można zobaczyć jakimi cudownymi są
ludźmi. To ich poczucie humoru, z choinką i Jared o psie. Determinacja, praca, wiara. Normalność, a jednak niezwykłość.
Bynajmniej dla mnie. Patrząc na nich, po prostu czułam się jak w domu. Mam na myśli, mimo, że pewnie nikt tego nie
zrozumie, że oddałabym wszystko, żeby mieć takich przyjaciół, nie czuć się zagubiona w tym życiu. Wytwarzają sobą taką
atmosfere zrozumienia. Fragment z rzucaniem kamieni. Tego "czegoś" mi brakuje właśnie.
2. I, qurwa, mówicie co chcecie, ale nie ma takiego drugiego zespołu, który by tak bardzo walczył, poświęcał się. I nie
mówie tu tylko o umowach i wytwórni, ale o ich wewnętrznej walce, co często podkreślał Jared. Walce o siebie, walce o
honor, o niezaprzedanie swojej duszy.
3. Nawiązując do pkt. 2, nie spodziewałam się, że Artifact będzie aż tak głęboki. Skłania do myślenia, na temat życia jako
Dzikiego Ogrodu, na naszą wartość, którą sami ustalamy. Czy bierzemy udział w wyścigu szczurów, czy olewamy to i
tworzymy sztukę. Itd.
3. Poza tym, mimo, że to dokument - trzymał w napięciu niczym film fabularny (xD) Kto wygra - wytwórnia czy muzycy? Jak
się to zakończy? Przynajmniej mnie ciekawiło to z każdą minutą
coraz bardziej.
4. Taka dygresja. Oczywiście, że Marsi sami płytę nagrali. Że najpierw odrzucili wytwórnię. Ich dzieciństwo to tłumaczy. To
nie były rozpuszczone dzieciaki, jak sami wspominali, nawet na prezenty nie było ich stać. Pieniądz niszczy ludzi. Taka
rozpuszczona Katty Perry, Timberlake itd...czy oni...by nagrywali płyty bez studia i wszystkich tych drogich sprzętów? Nie,
oczywiście, że nie.
5. Jared i jego integracje z fanami...przeurocze! No po prostu. Najpierw jak sie go facet pyta, czy on to on. I potem ta laska z
Requiem. Gęba sama się uśmiecha (I właśnie to jest ten ich fenomen - ta pozytywna energia, którą emanują i która
sprawia, że chce się żyć).
6. A więc takie buty. To Shannon miał większy pociąg do muzyki. Zastanawia mnie jego tajemnicza przeszłość...i kolejny raz
zdanie "muzyka ratuje życie" się potwierdza.
7. Nie wiem już co napisać. Tak bardzo jestem wdzięczna, że istnieją.