Dobrze powiedziane, film fantastyczny, wyciskacz łez a gra aktorska to mistrzostwo :D

Już myślałam że tylko ja tak myśle:-) ten film mnie rozwalił:-) cudo poprostu ale tomoje zdanie i jak komuś się ten film nie podoba to jego spraw mi nic nie do tego:-)

Też uwielbiam ten film. Nie sposób oderwać od niego oczu. Ma w sobie wiele z kina z dawnych lat. Ktoś może powiedzieć, że jest przesłodzony, ale w sumie, trzeba mu to wybaczyć - na tym polega ten gatunek, bo jak inaczej można sobie wyobrażać melodramat? Muzyka jest genialna, może nawet lepsza niż zdjęcia. Wspaniały obraz, nie sposób go zapomnieć.

IMHO, dobry ale nie wybitny. Na plus plenery Australii - potężne i przepiękne, kostiumy i ambitne chęci upakowania kilku historii naraz, ale scenariusz rzeczywiście momentami rwał się i miał załamaną płynność i spójność. Jak choćby Lady Ashley dociera z bydłem do celu, mamy bal i nasza Lady wbija się w piękną suknię balową, a wiemy, że cały bagaż szlag trafił. Oczywiście czepiam się, poszła do Diora i szybko kupiła coś w sam raz na siebie. Albo do Chanel. Podobnież poganiacz bydła szybko przedzierzgnął się w eleganckiego typa w białym smokingu. Wygladali oczywiście bardzo dobrze :) a nawet zjawiskowo.
Dobrzy są dobrzy, źli są źli, jak w typowym, amerykańskim westernie i nikt nie przechodzi żadnej wielkiej przemiany charakteru.
Spęd bydła najbardziej kojarzę z amerykańskich westernów, ze wspomnę tylko o takim starym serialu "Jak zdobywano Dziki Zachód" - tam był nonstop jakiś spęd bydła. Biorąc pod uwagę Australię, że tam również hoduje się bydło, więc jak najbardziej Australijczycy moga o tym również film nakręcić. Ale skojarzenie dość jednoznaczne.
Dużo sztampy i usiłowania wyciskania łez we wzruszających scenach rozłąki, miłości, etc, to moim zdaniem szkodzi filmowi. Jakoś ten romans głównych bohaterów mało porywający dla mnie był, ale ok, zostawmy to. Jackman jest męski, jak trzeba, wygląda oczywiscie świetnie. Kidman genialnie prezentuje się w siodle, jest niczym elegancka dama z Albionu. Wenham wreszcie zagrał wyrazisty schwarzcharakter (uważam że jest stworzony aby grać czarne charaktery i wypada przekonująco w rolach zimnych typów), ale niestety przesadzony, bo scena usiłowania zabicia dziecka no to już zbyt mocny odlot, biorąc pod uwagę fakt, że to był niby jego syn, ale aż na takiego patola tą postać tam nie kreowali. Odebrałam to jako zagrywkę pod publiczkę, aby jednak ukarać złych za ich niecne czyny (włócznia dziadka dziecka) i aby wszystko dobrze się skończyło. Żli ponieśli zasłużoną karę w ostateczności i mamy happy end.
Dobry motyw w którym pokazali segregację i dyskryminowanie rdzennej ludności. I przypomnienie mało znanej historii próby inwazji Japończyków na Australię. Na plus też akcenty komediowe, były i takie na szczęscie. Ciekawy był niuans związany z The Oz - Australia bywa tak czasem nazywana :) I najważniejsze jak dla mnie, a zawsze się tego czepiam - Australijczyków zagrali Australijczycy. Mówią z właściwym akcentem.
Ładnie się oglądało, ale jak napisałam film dobry, choć nie wybitny.

"ale aż na takiego patola tą postać tam nie kreowali. " - no jasne, gościu wymordował wszystkich swoich pracodawców, bił matkę swojego syna, a pierwsza scena w jakiej się pojawił to sadystyczne torturowanie muchy nitką, rzeczywiście nie był kreowany na takiego patola.

Dobrze piszesz koleżanko! świetny film, super się ogląda

znowu ogladam !!!!

aż boli, że tak mało doceniony przez krytyków. Nicole świetna, rola trudna bo trochę komediowa, ale też " na poważnie" ciężko było nie przerysowac, Nicola była prawdziwa Lady.

Niedoceniony film Luhrmanna oraz nie do końca w jego stylu.

Dla tych, którym sie podobał. Właśnie wyszedł serial Faraway Down, który jest przemontowaną i rozszerzoną wersją filmu