Jeżeli podobał ci się ten film i cie przestraszył to masz chyba ze 6 lat, a ta masa horrorów, którą obejrzałaś to musiały być "Smerfy", albo "Gumisie".

Każdy boi się czegoś innego , nie jest to przyjemny widok jak matka zabija swoje dzieci . Ze ona sie tego boi nie znaczy , że ma 6 lat .
Przyznam , że ten film nie zrobił na mnie za dużego wrażania , ale jednak przeraża mnie myśl , że ktoś może zrobić krzywdę swoim dzieciom , nie mówiąc o zabijaniu .

bardziej przeraza mnie ojciec, ktory rozmnozy nowa rodzine i beda zyli ponownie krotko i ...szczesliwie

Przynajmniej mamusia dostanie 500+ :-)

Ja oglądam masę horrorów, ale widok niewinnych istotek zabijanych przez tą, którą najbardziej kochały, przez swoją własną matkę mnie również przeraziła... I jeśli to istotne, nie mam dzieci..

jesteś naprawdę mało wymagająca..

dziwczyna ma racje - nawet mnie starego horrorowego wyjadacza ten film mocno poruszył.

Bo tu chodzi o to, że film nie był straszny, ale właśnie poruszający. Nie wywołał emocji, że się boimy, tylko to przerażenie, że własna matka może tak pozabijać swoje dzieci, po prostu.

Poruszający? Mnie nie ruszył w ogóle. No może na początku, po prostu żal mi było tej matki.

Ale serio czy wystarczy pozabijać dzieciaki na ekranie aby już film był poruszający? Trochę to kiczowate.

Nie no żeczywiście, zabijanie swoich dzieci to pikuś. Dorzućmy może jeszcze jakąś piłę mechaniczną albo topór, do tego garnek flaków, cysterna krwi, i ubierzemy mamusię w jakieś fajniejsze wdzianko np. frediego a dzieci postarzymy do jakiś 17 lat i wtedy będzie mega poruszające:)
Dla wyczepisty!

W takim razie jakie filmy są wg Ciebie poruszające? Jestem bardzo ciekawa..

straszne jest w nim to że to film na faktach i że jakieś dzieci naprawdę przeżyły taką tragedię a wy to oceniacie w ramach zwykłego wymysłu kolesia tak jak powstaje większość thrillerów

przeżyły to chyba za dużo powiedziane...

fakt...

Naprawdę przeżyły taką tragedię? E????
Gdzie tu jest napisane, że to film na faktach?!
Zainspirowany to nie na faktach.
Ja tu widziałem totalną abstrakcję i głupotę ( i po za śmiercią dzieci, nie ma tu nic strasznego- jest za to masa głupich wątków).

mnie również zmroził krew w żyłach. pochłaniam masę thrillerów i np. film Martyrs był z punktu widzenia brutalności o niebo bardziej przerażający, jednak tu te motywy, z nadzianiem na widły... myślałam że narobię pod siebie. Swoją drogą od pierwszych minut filmu przeraziła mnie bardziej postawa ojca, jego stosunek do tej biednej kobiety był naprawdę przygnębiający...

Hmm, serio nadzianie na widły jest takie przerażające? Coś wrażliwe społeczeństwo nam się teraz zrobiło

cóż gdy matka stara się nadziać na widły własne dziecko, to tak jest to bardzo przerażające, a co do społeczeństwa to zazdroszczę, że widzisz to w ten sposób, bo moim zdaniem poziom wrażliwości jest coraz niższy.

Ja akurat wrazliwosci za zbyt dobra ceche nie uwazam. Im wiecej emocji w naszym postrzeganiu swiata tym gorzej dla nas

tym gorzej dla nas, tym lepiej dla świata.

Wiess, wlasnie dzieki zrecznej manipulacji emocjami mielismy zbrodnie przeciwko ludzkosci. Im ludzie mniej sklonni sa postepowac emocjonalnie tym jest to trudniejsze

lepsze emocje, niż ignorancja, której teraz wszędzie pełno. Ludzi gówno obchodzi kiedy ktoś zdycha na chodniku, bo pewnie pijak. W mojej opinii lepiej w coś wierzyć i nawet być gotowym za to zginąć, niż wieść pozbawioną sensu egzystencję, gdzie najwyższą wartością jest mamona.

To jednostkowe przypadki. Jak w 10 przypadkach ludzie pomogą to się tego nie rozdmuchuje, ale jak raz nie pomogą to już się robi afera. I to zaczernia obraz sytuacji bo się nie słyszy o przypadkach gdy ludzie pomogli, których jest większość, a się słyszy jak nie pomogli, których jest mniejszość.

Przez cały film zastanawiałem się dlaczego ta matka tak robiła. Żadna choroba nie usprawiedliwia zabójstwa,a w dodatku zabójstwa własnych dzieci. Myślę,że film mógł być na faktach,gdyż słyszy się często o zbrodniach kobiet ,które napastują swoje dzieci. Wracając do filmu... Cały film trzyma w napięciu,ja miałem olbrzymią chęć znaleźć się tam i pokazać tej popieprzonej mamuśce co to ból no ale ...;] Końcówka filmu mnie zawiodła. Który ojciec tak na luzie by zareagował o śmierci trójki swojego potomstwa? i czy da się wybaczyć istocie ,która zabiła trójkę swoich niewinnych dzieci? nie!!! Jak można chcieć żyć potem z taką osobą. Końcówka filmu zupełnie bez sensu. Można kochać kogoś,ale jak można tłumaczyć,że ten ktoś nie był sobą i ,że będzie ok. Zabicie kogokolwiek jest rzeczą najgorszą,zabicie swoich dzieci to już brak słów (żadna choroba,żaden stan psychiczny tego nie usprawiedliwia ) .

Zgadzam się do co do końcówki. Według mnie to nie jest film typu, który przeraża wymyślonymi potworami, duchami etc. i nie wiem czy jest na faktach, zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami, ale sama idea tego, że matka zabija własne dzieci jest wstrząsająca. Jednak na końcu witki mi opadły i teraz sądzę, że ten ojciec musi być równie szalony jak matka! Przecież ta kobieta miała szaleństwo wypisane na twarzy i to, że kolejny raz jest w ciąży nie znaczy, że nic jej nie jest, a wręcz przeciwnie... Żal mi było tego Jimmy'ego. Chociaż z drugiej strony trochę dziwnie zareagował, ja na nowinę, że znów będę mieszkać z kobietą, która chciała mnie zamordować tasakiem do mięsa nie mogłabym przestać wrzeszczeć.

Dokładnie, końcówka zaskakująco głupia... A ojciec cieszący się z kolejnego rodzeństwa dla jedynego syna, który przeżył morderczą furię matki, wydaje się jakby sam miał coś z głową, delikatnie mówiąc... No co tam że trójka dzieci nie żyje, jeden cudem ocalał, kolejne w drodze, a później zrobi się następne... i pewnie zostawi się znów z mamusią je i pojedzie do pracy... MASAKRA...

coś w tym jest ale wnikając w fabułę - wychodziło by na to że ojciec to dziecko które ma dopiero urodzić wariatka*, musiał spłodzić tuż po tragedii . Bo Go nie było wcześniej , przyjechał (spał cały dzień) a tuż przed wyjazdem dopiero namawiał żonę o stosunek po przyjeździe i postaraniu o następne. Psychopatyczna rodzinka

Dokładnie i ta niedorzeczność oburza.

http://www.poprostuzdrowo.pl/Zdrowie/CiazaIMacierzynstwo/Artykul/Baby-blues-czy- depresja-poporodowa

Filmu jeszcze nie widziałam, więc nie za wiele mogę powiedzieć. Jednak z tego co przeczytałam, nie tylko z tej strony, wszystko jest możliwe. Nie usprawiedliwiam tego w żaden sposób i przyznam że trochę dziwią mnie komentarze że film nie jest straszny, bo ktoś ma małe wymagania lub ma 6 lat...Już sama myśl że osoba która dała nam życie, wychowywała nas, która w zamierzeniu jest nam najbliższą, chce odebrać nam życie, jest tak przerażająca że mam wątpliwości czy w ogóle chcę zobaczyć ten film.

A ja myślę że zbyt wrażliwe teraz nam rośnie pokolenie

Napastują? Wiesz co to jest napastowanie?

Generalnie irytuje mnie takie gadanie "żadna choroba nie usprawiedliwia". W całym cywilizowanym świecie poczytalność decyduje o tym czy ktoś może odpowiadać za swoje czyny. Bo tu nie chodzi o usprawiedliwienie tylko o panowanie. Ludziom ciężko się z tym pogodzić, ale nasza osobowość, nasze uczucia, nasza miłość do rodziny, empatia i wrażliwość, ale także kontrola nad zachowaniem jak i percepcja rzeczywistości to tylko chemia mózgu. Jeżeli coś w tej chemii zaburzysz (a takim zaburzeniem jest choroba psychiczna) to może dojść do katastrofalnych skutków. Podobnie jest z alkoholem - jak wypijesz za dużo to nie będziesz w stanie normalnie chodzić choćby nie wiadomo jak będziesz się starał. Z chorobą psychiczną jest tak samo - zaburza pracę mózgu przez co mózg nie pracuje prawidłowo, nie odbiera prawidłowo rzeczywistości co skutkuje nieracjonalnym zachowaniem.

Tylko proszę bez emocjonalnych argumentów że matka i że dzieci. Zasada jest ta sama.

A co do pokazania czym jest bój - szczerze mówiąć to właśnie tej kobiety mi w tym filmie było najbardziej szkoda. Myślę że postacie dzieci są źle napisane, zbyt płytko je poznajemy. Przystępując do oglądania filmu miałem nadzieję, że to będzie raczej postępująca psychoza i postępujące znęcanie się, a okazało się że jest raczej rzeźnia.

Film jak film - jak każdy amerykański slasher można obejrzeć.

Wg mnie wina jest po stronie - i matki i ojca - przecież chyba wszyscy wiemy co to zabezpieczenie?
Żona się nie skarżyła - czasami coś napomknęła, ale nie powiedziała "dzieci już starczy".
Ktoś musiał zarabiać, więc i ojciec w trasie.

A dzieci - jak to ofiary amerykańskich thrillerów, zamiast uciekać - kręcą się w kółko i robią nielogiczne czynności. Tak tak - to tylko dzieci - ale tak jest w każdym amerykańskim filmie.
Zamiast spieprzać przez pole, gdzieś do drogi (przecież matka by w końcu zasnęła w tym kombajnie) to ciągle biegają koło domu.

Co do końcówki - widać, że naciągana. Normalnie - wsadzili by ją do szpitala w kaftan i tyle, a tatuś zostałby z dwójką bachorków.

A jak dla mnie film jest bezbarwny. I proszę, nie mówcie że wystarczy zarżnąć dzieciaki na ekranie aby film był przerażający i poruszający

to sorry ...ale chyba coś z tobą jest nie tak ..bo według mnie nie reagujesz normalnie na tego typu sprawy .Rozumiem że nie wzbudza to w tobie przerażenia i poruszenia ? w takim razie współczuję twoim dzieciom , załóżmy że masz dzieci i ktoś chce je skrzywdzić ( podobnie jak w filmie lub nawet w taki sam sposób ) ty jednak to olewasz , bo dla ciebie to mało poruszające i przerażające? założę się że gdyby kobieta grająca w tym filmie gratis obdarłaby je ze skóry , nadal czułbyś niedosyt.

Powiem tak: widziałem obcinanie głów, rozstrzeliwania, wieszania, podrzynanie gardeł, obcinanie kończyn i duszenie i to prawdziwe, nagrywane najczęściej telefonem gdzieś w Meksyku lub Iraku. Takie rzeczy nie robią na mnie wrażenia, oglądam to bez emocji. I jeżeli film bazuje tylko na czymś takim to jest to prostackie. Emocje powinna wzbudzać dobrze napisana i zagrana postać, tak aby widz się z nią w jakiś sposób związał emocjonalnie, a nie tylko dlatego że ktoś je zaciuka toporem czy młotkiem.

Natomiast ta retoryka że ktoś chce skrzywdzić moje dzieci... jest tez bardzo tandetna. Nie mam dzieci i nigdy ich nie chcę mieć, ale nie w tym rzecz. Rzecz w tym że apelowanie filmem do skojarzeń z prywatnego życia jest prymitywne. Równie dobrze ludzie posiadają rodzinę - ojca, matkę, część siostrę czy brata, żonę, męża, kochankę czy kochanka. I co? Czy teraz wystarczy zaprezentować byle jaką postać, nazwać ją ojcem/matką, siostrą bratem, żoną, męzem, kochankiem czy kochanką, po czym zarąbać tasakiem aby film nazwać poruszającym bo jakiś wrażliwiec skojarzy wydarzenia na filmie ze swoimi bliskimi? To byłby bardzo prosty przepis na film

otóż mylisz się prawie każdy film (w zależności od gatunku)apeluje do skojarzeń i nie ważne jakie one są prywatne czy też nie . Bazując na skojarzeniach film wydaje nam się bardziej rzeczywisty , realny co ciągnie za sobą większe emocje i powie ci to każdy normalny człowiek , nie uważam tego za rzecz tandetną , nie rozumiem natomiast twojego rozumowania one wydaje mi się co najmniej tandetne .Popracuj nad uczuciami , zaczynam ci współczuć skoro odcięta głowa na realnym filmiku nie robi na tobie wrażenia . Skoro nie chcesz mieć dzieci to ośmielę się stwierdzić że ten właśnie czynnik zadecydował o wyraźnym braku ludzkich odczuć związanych z tym filmem , dziwne by było gdyby takowy film zrobił wrażenie na kimś kto jak podejrzewam nienawidzi dzieci i nie chce mieć z nimi nic wspólnego ( w sumie nie zrozum mnie źle nie obchodzi mnie to, ale trzeba było odrazu napisać ze nie lubisz dzieci ,wtedy nikt by się nie dziwił dlaczego film cię nie porusza) Jak widzisz większość z nas ma lub chce w przyszłości mieć dzieci co za tym idzie...normalną reakcją ludzkości jest fakt iż film wydaje nam się dość poruszający , ale ty tego nigdy nie zrozumiesz więc temat uważam za zamknięty .

Tak jak napisałem, to byłby zbyt prosty przepis na film. Właściwie nie trzeba by było kreować postaci, a jedynie wystarczyło ją nazwać i bazować na skojarzeniach z prywatnego życia widza. A tutaj wszyscy bohaterowie są stworzeni po łebkach. Nawet ta matka której ot tak odwala w ciągu 2 dni, a jej zachowanie jest mało wiarygodne. Matki w depresji zabijają dzieci zazwyczaj w ramach samobójstwa rozszerzonego, a tutaj nie widzimy skłonności autodestrukcyjnych. No a jeszcze ta rozmowa tego małego z matką przez krótkofalówkę to jakieś jaja. Zrobili z dzieciaka jakiegoś Chucka Norrisa, który gada ze swoim oprawcą.

A to czy chcę mieć dzieci czy nie nie ma tu wielkiego znaczenia. Chodzi o wykreowanie postaci. Jako facet męża też nie chcę mieć, a nie raz poruszył mnie film na którym ginie mąż jakiejś dobrze napisanej bohaterki.

A co do moich uczuć - to pracuję nad nimi na tyle aby nad nimi panować i aby mną nie kierowały. W ten sposób zbyt łatwo manipulować ludźmi, a jako homo sapiens uważam się przede wszystkim za człowieka rozumnego.

jezeli to co napisales , czyli filmy z prawdziwymi egzekucjami nie zrobily na tobie wrazenia i nie wzbudzily emocji to nie masz za grosz empatii i powiem wiecej.... lecz sie w szpitalu zamknietym

Dlaczego ci się wydaje że każdy musi być wrażliwcem?

skoro tego nie wiesz to sorry......bez komentarza