A może to Ty jesteś "nadęty jak balon i pusty w środku" skoro wypisujesz takie farmazony?! Zanussiego nie da się przecenić, bo to jeden z najcenniejszych polskich reżyserów uznanych na świecie. Jego filmy niosą ważne treści i stawiają ważkie pytania a warsztat jest profesjonalny. Przeciwnie - odnoszę wrażenie, że ostatnio jest na niego jakaś nagonka sądząc po bzdurnych komentarzach troli na forum tego serwisu...

"Ważkie pytania". "profesjonalny warsztat" o matko... Zanussi często po prostu nieznośnie moralizuje, a tu tego nie robi, co w połączeniu z życiówką Zapasiewicza dało zdecydowanie najlepszy film w jego karierze.

Nieznośnie” to bardzo subiektywne pojęcie. Nie wiem dlaczego nie możesz znieść moralizatorstwa ..ktoś Ci wyrządził krzywdę( nauczyciele? rodzice? Partnerka?), że masz z tym problem? A już nie czyń z tego zarzutu Zanussiemu, który jest współtwórcą Kina moralnego niepokoju! Ależ w tym filmie również moralizuje – bo to Zanussi – poprzez zderzenie 2 skrajnych postaw moralnych : cynika-konformisty z idealistą-nonkonformistą :-)

Jeśli Ty potrzebujesz tego, żeby mówiono Ci wprost i z patosem, jak masz postępować, bo sam do tego nie potrafisz dojść, to Twoja sprawa. Poza tym podwójne standardy, jakie stosuje (jak się mają jego peany na cześć moralności katolickiej do wypowiedzi ws. Polańskiego?) mnie zniesmaczają.

" A już nie czyń z tego zarzutu Zanussiemu, który jest współtwórcą Kina moralnego niepokoju!"

I co z tego? Kieślowski nie grozi mi paluszkiem i nie mówi, jak mam żyć (no, może trochę w Dekalogu, ale w końcu to kodeks moralny sam w sobie), choć też do tego nurtu należy. Ten zarzut głównie dotyczy nowszych produkcji Zanussiego.

W których filmach – Twoim zdaniem – wygłasza Zanussi „peany na cześć moralności katolickiej”? Z tego co wiem, to chociaż sam uważa się za osobę wierzącą (katolika) to osobiście jego wiara miesza się z wątpliwościami (i takie są jego filmy). Sam słyszałem w jakimś wywiadzie jego rozczarowanie postawą kleru katolickiego po transformacji ustrojowej.

W których filmach – Twoim zdaniem – Zanussi „grozi paluszkiem”?

Nie chodzi mi w tym momencie wyłącznie o filmy, tylko jego postawę w ogóle (zresztą jedno z drugim się łączy, bo podważa wiarygodność twórcy w kontekście kina, jakie uprawia). Jeżeli ktoś już chce robić za autorytet moralny, to powinien dawać temu świadectwo także w codziennym życiu, a sprawa Polańskiego kładzie się tutaj cieniem.

Żeby nie szukać daleko - w ostatnim.

Co do postawy wobec zapuszkowanego Polańskiego, to się zgodzę, bo to samo zaobserwowałem u Wajdy, który – przyciśnięty – rzekł coś w stylu: a co, to przecież mój Przyjaciel! Co do tego czy reżyser musi być nieskazitelny aby robić kino moralizatorskie, to bez przesady! Reżyser to nie zakonnik (ślubów nie składał), zresztą jego bohaterowie nieskazitelni nie są, są błądzący i poszukujący jak prawie każdy człowiek (Zanussi też) .
Co do filmu Obce ciało to się nie zgodzę: reżyser zderza tutaj ze sobą 2 światy wartości: zimny, cyniczny (korporacyjny ) z tym katolickim, ale bohaterom w żadnym z nich nie jest wcale łatwo się odnaleźć i w każdym niektórzy czują się jak obce ciało, bo człowiek to istota skomplikowana a współczesny świat do łatwych też nie należy...

Uważam, że wplatanie przez georgieboya wypowiedzi reżysera o Polańskim do osądu filmów Zanussiego, to rzecz bzdurna. Nie można analizowac filmów i dokonywać ich krytyki włączając jakies wypowiedzi reżysera o innej sprawie, tym bardziej, że ta wypowiedź miała miejsce ok.30 lat później. I co do twierdzenia, że grozi paluszkiem... też bez sensu, bo jako wybitny reżyser, umiał przekazywać idee w sposób artystyczny, a więc nie widać "paluszka", lecz widac było zawsze sytuacje, postacie, wydarzenia, kontrasty, a nie jakieś nieprofesjonalne nauki pozaartystyczne słane do nas przez megafon. Jedyną słabością Zanussiego jest mniejszy od takiego np.Wajdy talent obrazowania idei, kreowania scen zapamiętywalnych wizualnie.

Np. "Suplement" jest nieznośnie "katolicki". I w ogóle słabo zagrany, szczególnie gra trzech głównych aktorów (nie myślę oczywiście o Zapasiewiczu) razi sztucznością. A dialogi! Dialogi czy przemyślenia bohatera (Filipa) są niemożliwie naiwne - jakby był dorastającym nastolatkiem, a nie studentem medycyny. Takie rozterki jakie on ma, zwłaszcza te dotyczące śmierci, to przepraszam, ale ja miałam w wieku ośmiu lat.

Nikt nie jest bez winy. Polański nie zasługuje na tak wielki ostracyzm, na jaki wielu chce go skazać. Ciekawe, ile niektórzy z tych krzykaczy mają za uszami. Nie mówię, że w tej samej "dziedzinie". Zauważmy ponadto, że ofiara mu wybaczyła. Będąc uczciwym intelektualnie, trzeba też powiedzieć, że ta dziewczyna siłą na feralną imprezę nie została zawleczona, a Polański mógł się nie domyślać, że jest aż tak młoda. Miał zapewne uzasadnione zaufanie do organizatorów. To tych, którzy wiedzieli, co się dzieje trzeba pociągnąć do odpowiedzialności. Uczmy się z tego filmu - Polański to kozioł ofiarny, a prawdziwe sk...ysyny mają się dobrze albo i poumierali w spokoju. Ot, przywilej bycia grubą rybą.

Polecam Obce ciało

Film dobry, ale nie zachwycił mnie. Cały czas mi w nim czegoś brakowało, był jakby niepełny. Wydaje mi się, że Kieślowski zrobiłby to lepiej.

Ot co! Mam dokładnie te same odczucia.

Trudno się nie zgodzić. Myślę jednak że jego filmy były przeznaczone dla młodzieży i zbyt surowo oceniać ich nie można. 20 lat temu jego twórczość mi się podobała teraz to te problemy i dylematy moralne wydają mi się komiczne czy nawet szczeniackie.