Ta "wersja" - pierwowzór oraz punkt wyścia dla interpretacji amerykańskiej jest wielopłaszczyznowa i dotyka sfer psychiki, które Nolan ledwie liznął - świadomie i dość inteligentnie uprościł je, wytłumaczył (przegadał?) tak by nie wystraszyły i pozostały zrozumiałe dla szerszego odbiorcy.
Film Skjoldbjærga jest pod tym względem dużo bardziej złożony, niepokojący. Jest ciekawszy. Jedyne czego w nim zabrakło to nieco lepszej optyki, dźwięku i fenomenalnej sekwencji spławu drewna.

Że co, wszystkie filmy Nolana tracą przez głupie zakończenia? Czy chciałeś przekazać coś innego?

Wersja amerykańska ma tą zalete, że jest produkcją wysokobudżetową. Poza tym jest to estetyczny thriller z zakończeniem na zamówienie amerykańskiej wyobraźni.
Skandynawski orginał jest skoncentrowany na głównym bohaterze, sterylna momentami scenografia dobrze oddaje nature tej postaci. Chociaż ktoś w opisie napisał, że był on błyskotliwy i dręczyły go wyrzuty sumienia heh.