Reżyser John Huston pierwotnie chciał obsadzić w roli Noego Charliego Chaplina, ale temu nie spodobał się pomysł zagrania w filmie, którego nie reżyseruje. Rolę oferowano również Alecowi Guinnessowi. Ostatecznie reżyser sam wcielił się w tą postać.
Francuski reżyser Robert Bresson został zatrudniony w 1964 roku przez producenta Dino De Laurentiisa. Podczas kręcenia pierwszej sceny - potopu - zażądał sprowadzenia wszystkich zwierząt z rzymskiego zoo. Producenci dostosowali się do jego warunków, ale podczas weryfikacji dziennego postępu odkryli, że jedyną rzeczą, jaką Bresson sfilmował, były ślady zwierząt na plaży. Byli tak wściekli, że reżysera zwolnili, John Huston przejął cały projekt, a produkcja filmu została opóźniona o sześć miesięcy.
Richard Burton był kandydatem do roli króla Nimroda.
Kiedy Orson Welles został zatrudniony, aby wyreżyserować segment z Abrahamem, rozważał obsadzenie w tej roli Michaela Caine'a.
Reżyser John Huston brał pod uwagę zaangażowanie Igora Strawińskiego jako kompozytora.
Podczas kręcenia "Udręki i ekstazy" w rzymskim studiu Dinocittà w 1964 roku Dino De Laurentiis zaproponował Charltonowi Hestonowi nieokreśloną rolę w tym filmie.
Pod koniec wczesnej rozmowy między Sarą a jej niewolnicą, Hagar wstaje i odwraca się, kierując się do drzwi. Z tyłu jej obcisłej sukni widoczny jest współczesny zamek błyskawiczny.
W scenie tuż przed wejściem na arkę jedna z synowych Noego nosi pod tuniką współczesny stanik.
Obydwa azjatyckie słonie na Arce Noego nie mają ciosów, co oznacza, że są to samice. Tylko samce słoni azjatyckich posiadają ciosy.
Film nakręcono w Itri, Rzymie, na masywie Monte Velino, wulkanach Etnie i Wezuwiuszu oraz wyspie Sardynia (Włochy), archipelagu Galapagos (Ekwador) oraz w Egipcie, Maroku, Islandii i Izraelu.
Producent Dino De Laurentiis początkowo ogłosił, że "Biblia" będzie pierwszym z serii filmów fabularnych na podstawie biblijnych ksiąg. Produkcja przyniosła jednak straty w wysokości 1,5 miliona dolarów amerykańskich, przez co plany na sequele zostały porzucone.
Był to pierwszy tytuł sfilmowany z użyciem techniki Dimension 150, dającej stupięćdziesięciostopniowy widok. Wyświetlany był na mocno zakrzywionym ekranie. Drugim i zarazem ostatnim filmem tego typu był "Patton" z 1970 roku.
W niektórych miastach film ten - nakręcony techniką Dimension 150 - podczas pierwszych pokazów nie został wyświetlony na odpowiednim ekranie, pomimo tego, że w tamtym okresie istniały już w tych miejscach kina typu Cinerama (szerokoekranowego wyświetlania obrazu).
W materiale promocyjnym dla USA tytuł filmu brzmiał "The Bible...in the Beginning.". Rzeczywisty tytuł pojawiający się na ekranie to "THE BIBLE in the Beginning...".
Franco Nero, odtwórca roli Abla, został zdubbingowany przez niewymienionego w napisach aktora. Jest możliwe, choć niepotwierdzone, że kilkunastu innych włoskich aktorów biorących udział w filmie także zostało zdubbingowanych, pomimo tego że ich samych można zobaczyć poruszających ustami.
Filmowanie sceny budowy Wieży Babel zostało zakłócone przez zamieszki, w czasie których w ruch poszły kawałki skał, wszczęte przez egipską część obsady.
Okres zdjęciowy trwał od maja do grudnia 1964 roku.
Nie licząc pokazanego tytułu, film wyjątkowo nie posiada napisów początkowych. Choć jest to obecnie standardowa praktyka w przypadku hitów kinowych, w latach sześćdziesiątych była bardzo rzadko stosowana.