Jedna z najgenialniejszych oper w historii muzyki europejskiej została przeniesiona na ekran przez Andrzeja Żuławskiego. Bohaterem obok cara Borysa jest lud rosyjski, charakteryzowany muzycznie w wielkich scenach zbiorowych. Muzyka odznacza się wielką oryginalnością pod względem harmonii i rytmu. Przepełniona jest klimatem rosyjskim, zarówno we fragmentach lirycznych, jak i monumentalnych śpiewach chóru.

Akcja rozgrywa się w Rosji i częściowo w Polsce na przełomie XVI i XVII w. Na dziedzińcu klasztoru pod Moskwą tłum oczekuje na decyzje Borysa Godunowa, który po długim wahaniu przyjmuje koronę carów Rosji.
Mimo posępnych uczuć wypełniających jego duszę, Godunow kroczy przez plac Kremlowski na uroczystą koro-nację. Z ust sędziwego Pimena, młody mnich Grigorij dowiaduje się strasznej tajemnicy - oto z rozkazu Godunowa zamordowany został małoletni carewicz Dymitr. W umyśle Gri-gorija rodzi się zuchwa-ły plan...

W przygranicznej karczmie zbrojna straż poszukuje zbiegłego z klasztoru Grigorija. Ten, wyręczając niepiśmiennego żołnierza, odczytuje rysopis zbiega tak, iż opis pasuje do kogoś innego. Korzystając z zamieszania Grigorij ucieka.

Borys Godunow dowiaduje się o uzurpatorze, który w Polsce podaje się za Dymitra. Mimo iż kniaź Szujski upewnia cara, że prawdziwy Dymitr nie żyje, Borysa dręczą wyrzuty sumienia. Błaga Boga o litość.

Na zamku wojewody sandomierskiego, jego córka, Maryna, marzy o tym, by z pomocą samozwańczego Dymitra, zasiąść na tronie w Moskwie. Samozwańczym carewiczem okazuje się zbiegły z klasztoru Grigorij. Ślubuje Marynie wywalczyć dla niej tron. Maryna pada w jego objęcia.

W lesie pod Kromami zbiegli mnisi agitują przeciwko tyranii Borysa, starając się pozyskać sympatię ludu dla Dymitra Samozwańca. Ten przybywa wkrótce i na czele zbrojnego pochodu wyrusza na Moskwę. Rada Bojarów zebrała się na Kremlu, by zdecydować, co robić w chwili, gdy do Moskwy zbliża się Dymitr. Sprowadzony przez Szujskiego Pimen opowiada o cudownie uzdrowionym ślepcu, któremu we śnie objawił się zamordowany carewicz. Czując, że mnich zna tajemnicę jego zbrodni, Borys przekazuje tron synowi i postanawia wstąpić do klasztoru. Nie wytrzymuje jednak ciężkich przeżyć i umiera.

Jedna z najgenialniejszych oper w historii muzyki europejskiej została ptrzeniesiona na ekran przez Andrzeja Żuławskiego. Bohaterem obok cara Borysa jest lud rosyjski, charakteryzowany muzycznie w wielkich scenach zbiorowych. Muzyka odznacza się wielką oryginalnością pod względem harmonii i rytmu. Przepełniona jest klimatem rosyjskim, zarówno we fragmentach lirycznych, jak i monumentalnych śpiewach chóru. Akcja rozgrywa się w Rosji i częściowo w Polsce na przełomie XVI i XVII w. Na dziedzińcu klasztoru pod Moskwą tłum oczekuje na decyzje Borysa Godunowa, który po długim wahaniu przyjmuje koronę carów Rosji. Mimo posępnych uczuć wypełniających jego duszę, Godunow kroczy przez plac Kremlowski na uroczystą koro-nację. Z ust sędziwego Pimena, młody mnich Grigorij dowiaduje się strasznej tajemnicy - oto z rozkazu Godunowa zamordowany został małoletni carewicz Dymitr. W umyśle Gri-gorija rodzi się zuchwa-ły plan... W przygranicznej karczmie zbrojna straż poszukuje zbiegłego z klasztoru Grigorija. Ten, wyręczając niepiśmiennego żołnierza, odczytuje rysopis zbiega tak, iż opis pasuje do kogoś innego. Korzystając z zamieszania Grigorij ucieka. Borys Godunow dowiaduje się o uzurpatorze, który w Polsce podaje się za Dymitra. Mimo iż kniaź Szujski upewnia cara, że prawdziwy Dymitr nie żyje, Borysa dręczą wyrzuty sumienia. Błaga Boga o litość. Na zamku wojewody sandomierskiego, jego córka, Maryna, marzy o tym, by z pomocą samozwańczego Dymitra, zasiąść na tronie w Moskwie. Samozwańczym carewiczem okazuje się zbiegły z klasztoru Grigorij. Ślubuje Marynie wywalczyć dla niej tron. Maryna pada w jego objęcia. W lesie pod Kromami zbiegli mnisi agitują przeciwko tyranii Borysa, starając się pozyskać sympatię ludu dla Dymitra Samozwańca. Ten przybywa wkrótce i na czele zbrojnego pochodu wyrusza na Moskwę. Rada Bojarów zebrała się na Kremlu, by zdecydować, co robić w chwili, gdy do Moskwy zbliża się Dymitr. Sprowadzony przez Szujskiego Pimen opowiada o cudownie uzdrowionym ślepcu, któremu we śnie objawił się zamordowany carewicz. Czując, że mnich zna tajemnicę jego zbrodni, Borys przekazuje tron synowi i postanawia wstąpić do klasztoru. Nie wytrzymuje jednak ciężkich przeżyć i umiera.