Po pierwsze to nie wiem skąd wnioskujesz że Will poszedł gdzieś na studia - z tego co pamiętam w liście do Seana przeprasza profesora że nie skorzyszta z oferty pracy, bo jedzie do Kaliforni spróbować szczęścia z dziewczyną. W filmie proponowali mu pracę a nie pójście na studia, więc cały twój wywód o tym że jest mądrzejszy od nauczycieli więc po co ma studiować, jest bez sensu.
Po drugie na świecie są tysiące osób posiadających wybitne zdolności w jednym kierunku. Will był geniuszem właśnie dlatego, że prawdopodobnie miał fotograficzną pamięć - czytał coś, a potem po prostu pamiętał - dlatego mógł cytować dzieła ekonomistów co do słowa, łącznie z podaniem strony. Leo da Vinci też był uzdolniony we wszystkich dziedzinach naukowych.
Chyba słabo oglądałeś film skoro twierdzisz, że zdradził swoje ideały. Moim zdaniem rzucenie tego syfu i wyjazd za Skylar do San Fransisco świadczą o czymś przeciwnym.
Gdzieś już chyba pisałem, że gimbaza nadużywa słowa "pseudointeligentny" - wydaje im się wtedy, że są taaaaakimi krytykami filmowymi.

Molko ;D

Też lubię PLACEBO :)

xD

To ostatnie zdanie, świetne podsumowanie :-)

Ogólnie zgadzam się z sensem twojej wypowiedzi, ale ostatnim zdaniem, tym atakiem ad personam, pokazałeś swoją... no cóż: pseudointeligencję. ;>
Pozdrawiam.

Zaiste ciekawy wniosek...

nie chyba tylko miał fotograficzną pamięć ...jest w filmie scena gdy czyta książkę przewracając kartkę po kartce w krótkich bardzo odstępach

Tak, przewraca książkę związaną z psychologią(zaraz po wypuszczeniu z aresztu). Prawdopodobnie był to element terapii. A przerzucił szybko strony, bo nie miał tego zamiaru czytać(on nie przewraca ich po kolei, a od razu pół tomu :P). Chyba, że mówisz o innej scenie.

radzę oglądnąć film jeszcze raz albo nie brać się za poważne kino ...puściłem sobie specjalnie tą scenę i przewraca kartke po kartce, i nie w celu terapeutycznym tylko czytał książkę psychiatry z którym miał sie spotkać

sorki za docinke bo widze że jednak masz dobre kino w ulubionych ale w tym przypadku źle spostrzegłeś

Prawda, że pozory mylą?(pewnie mój avatar troszkę namieszał) Właśnie czytał książkę psychiatry z którym miał się spotkać, i moim zdaniem to było w celach terapeutycznych. Sam by raczej się tego nie podjął, w końcu niechętnie był nastawiony do terapii. Chyba, że chciał poznać "wroga" ;). Jednak dałbym sobie rękę uciąć, że na początku przegląda normalnie książkę, a później pobieżnie i w końcu ją zlewa. Aż też sprawdzę przy najbliższej okazji(jak tylko zwolni się telewizor w sąsiednim pokoju ;)).

Na pewno wertwoal kartka po kartce, aby poznac wroga. Sam profesor Lambeau wspomina doktorkowi "prawdopodobnie przeczytal Twoja ksiazke" i mowi to aby pokazac mu, ze Will przygotowuje sie do spotkac, ale tylko po to, aby kogos szybko przenalizowac/zaszufladkowac, I tak z doktorkiem na pierwszym spotkaniu probowal.


Nie sadze, aby sluszna byla teoria o tym, ze robi cos terapeutycznie, bo tak trzeba i sad/kurator nakazal. Widac w filmie wyraznie, ze Will olewal takie terapeutyczne zabiegi i staral sie nim nie poddawac. Na pewno sam z siebie w domu by tego nie robil.

Zwracam honor. Przegląda strona po stronie(choć czytanie wydaje się niezwykle szybkie). Do tego zaraz po tym chwali się psychologowi, że czytał jego książkę i porusza temat z nią związany.

"Chyba, że chciał poznać "wroga".."...ja właśnie tak to widzę i zawsze widziałem :)....jako przygotowanie przed "bitwą "

magiczna16, Ty po prostu oglądałaś jakiś inny film :)

Nie martw się, dorośniesz, obejrzysz jeszcze raz i zrozumiesz, tylko następnym razem patrz bardziej uważnie ;)

Twoim problemem jest uważanie, że w filmie chodziło o zdolności Willa, a tak naprawdę to było tylko średnio ważne tło i dopełnienie całości. Pozdrawiam ;)

Po pierwsze, widac, ze nie rozumiesz fenomenu geniusza, skoro twierdzisz, ze taka osoba moze byc "inteligentna" tylko w jednym kierunku, np. matematycznym. (BTW - Inteligencje ma kazdy, tylko na roznym poziomie)

Po drugie, Will nie poszedl nigdzie na studia, tylko przyjal jedna z ofert pracy zaproponowanych/nagranych przez Profesora, aby nastepnie ja odrzucic dla dziewczyny.

Po trzecie, jakie zdradzanie idealow? Poslki tytul bardzo dobrze odnosi sie do tego, co ten chlopak przezywal. To byl jego "bunt" - negacja rzeczywistosci. Czy jak 17 latek twierdzi, ze nienawidzi rodzicow i nie bedzie studiowal, a 3 lata pozniej zdaje na studia i mowi rodzicom, ze bedzie za nimi tesknil, to znaczy, ze zdradza idealy? Nie, to znaczy, ze dorasta, dojrzewa, swoje przechodzi. I o tym, tylko w drastycznym (ciezkie dziecinstwo) i wyjatkowym (umysl geniusza) jest ten film.

Pozdrawiam!

Oczywiście, lepiej w imię "ideałów" być przez całe życie woźnym, wieczorami pić piwo z kumplami i nie wykorzystać swoich dużych zdolności i szansy. Jakie ideały :D. On był zbuntowany, bo pochodził z patologii i nikt nigdy nie dał mu szansy na lepsze życie, gardził studentami, bo w głebi ducha wiedział, że gdyby on miał taką szansę jak oni, to o wiele lepiej by ją wykorzystał.

Moim zdaniem gardził studentami bo uważali się za lepszych od niego i jego kumpli. Po drugie sprawa piszecie że miał super pamięć ale był też matematycznym geniuszem.Po trzecie nie ma mowy o zdradzie ideałów po prostu terapia sprawiła że wreszcie mógł zrzucić balast winy i sam o sobie zadecydować o sobie nie oglądając się na innych.

Heej każdy ma prawo do własnej interpretacji! Nie jedźcie po kimś tylko za to, że wyraża swoją opinię. Fajnie, że jest tysiąc opinii i każda jest indywidualna, o to w tym chodzi. Mondrale za każdym razem jak oglądacie ten sam film dostrzegacie w nim coś innego, nowego. To wynika z własnych doświadczeń, przemyśleń itd. nie narzucajcie, co poniektórzy, innym swojego zdania, bo niekoniecznie jest obiektywne! Trochę pokory kinowi arbitrzy:P
Teraz moja interpretacja, z którą możecie się nie zgodzić:)) Jego "pogarda" to zwykła maska, która pozwalała mu się schować i ukryć jego poczucie bycia niekochanym, za co obwiniał siebie. On po prostu się bał dlatego wymyślił sobie "ideały" którymi kompensował sobie swoje lęki. Mowisz, że zdradził swoje ideały, absolutnie nie, on po prostu się w końcu przełamał. A właściwie złamał go terapeuta (notabene on też złamał terapeutę) Bardzo bardzo życiowy film, ale też bardzo smutny. Przyjrzyjmy się ludziom wokół, jak często udają sami przed sobą. Ten film otwiera oczy!