"Ginę za ojczyznę" :P

A tak serio to zastanowił mnie moment,gdy ta młoda dziewczyna z synem na ramionach dowiedziała się o śmierci męża. Zapytała w pierwszej kolejności ze współczuciem czy to list do jej przyjaciółki...

nie dziwie się jej pierwszej reakcji, którą opisałeś.

Rzeczywiście poruszające. Tak funkcjonuje tzw. mechanizm wyparcia kiedy przychodzi ta najsmutniejsza z wieści. I tak kończy się wspólne szczęście które ledwo się zaczęło. Smutne.

Ten film obfituje w sceny i teksty zapadające w pamięć. Mnie zafascynowała postać sierżanta i jego refleksje np. niechęć do M16 (-jak historia później pokazała, całkiem zrozumiała, szczególnie jak się trzyma w ręku genialną 45). Bardzo lubiłem też "dyplomatyczną" odpowiedź czarnoskórej żony czarnoskórego żołnierza US Army, która napotkała na problem - pralnie tylko dla białych. Powiedziała wówczas białym koleżankom (żonom żołnierzy) że ma to w nosie i koszule jej męża będą idealnie wyprane.
Jej mąż zaś w temacie rasizmu powiedział że traktuje w życiu ludzi z szacunkiem - tylko jeśli rzeczywiście na niego zasługują.
Ulubiony mój dialog z całego filmu wygląda tak:
Podpułkownik Harold Gregory "Hal" Moore -I wonder what was going through Custer's mind when he realized that he'd led his men into a slaughter?
Starszy sierżant Basil L. Plumley -Sir, Custer was a pussy. You ain't.