Czytałeś książkę, czy tylko obejrzałeś filmy?

Obejrzałem tylko filmy, domyślam się że oryginał jest najlepszy.
Tak czy inaczej, może brak znajomości pierwowzoru pozwala mi ocenić oba filmy porównując je do siebie,
a nie do tego co napisał King, oceniając tylko filmowe atrybuty.

Ja czytając książke moge cię zapewnić, że i nowa wersja Carrie i starsza są totalnymi gniotami. Książka, w której "dzieje się" o wiele więcej, której ogrom zniszczeń wywołany przez tą dziewczyne jest niesamowity, i przede wszystkim Carrie nie jest ładną lalunią którą źle traktują, tylko zaniedbaną, lekko otyłą dziewczyną. I jej matka przedstawiona jest w bardziej "strasznie" niż w filmach. Polecam przeczytać książke, w tedy przejrzysz na oczy :)

Powiem Ci, że ten krótki opis mnie przekonał! Już samo to że Carrie dodatkowo jest lekko otyła nadaje dodatkowego wymiaru dla tej postaci. Do tej pory przeczytałem dwie książki S. Kinga, muszę zapamięctać żeby skusić się na trzecią, skoro już nawet film mi się spodobał.

Ciesze się że zachęciłem i jednocześnie polecam, bo książka dobra. Jeżeli chodzi o samą Carrie to tak, w książce była pokazana jako lekko otyła, pełna trądziku i zdziwaczała przez matkę. I to jest fajne. A w filmach dostajemy ładne dziewczynki które nijak się mają do pierwowzoru.

to po co ogladasz filmy? czytaj ksiazki jak wolisz

Oglądam filmy bo lubie?

to pytanie ?

Nie.

Czy tu padło zdanie"wolę książki"? Można lubić zarówno jedno jak i drugie, oglądać i czytać, wpadać na arcydzieła i gnioty. Normalne.
Ech, nigdy nie zrozumiem "argumentu" "Nie podoba się to po co czytasz/ oglądasz/ komentujesz?", a jeszcze bardziej ludzi go używających.

To nie remake, ale pewnie już to wiesz. Natomiast zgadzam że nowa wersja jest równie udana i powiewa świeżością. Też podejrzewam że większość krytycznych opinii wynika z tego iż wypada bronić starej wersji i jej słynnego reżysera.
Ja przyznaję że nowa wersja jest nawet trochę lepsza. Polecam jeszcze zobacz wersję z 2002 roku, jest godna uwagi, no a książka to oczywiście lektura obowiązkowa.

Dzięki Ci człowieku za dobrą notę. Film bardzo mi się podobał. Nie wiem czemu dostaje tak zaskakująco niskie i krzywdzące noty. Scena demolki i ruchy aktorki w tej scenie, faktycznie majstersztyk. Nie wadzi mi, że aktorka była "za ładna". Gdyby była brzydsza wszyscy pewnie zaniżyliby jeszcze noty, bo "za brzydka". Książkę czytałem dawno, dawno temu. Stoi na półce, wśród ulubionych, chociaż za Kingiem nie przepadam. Może jeszcze raz przeczytam....? Pomysł z przeniesieniem we współczesne realia też znakomity. Mam wrażenie, że większość oglądających spodziewało się filmiku lekkiego i przyjemnego. Pochłaniacza popcornu. Tymczasem film miał troszeczkę ambicję bycia nieco "cięższym". Może nie do końca się to udało, ale chwała za spróbowanie.

Problem w tym, że Carrie BYŁA niezbyt urodziwa, więc jeśli już się robi ekranizację książki, wypadałoby wziąć to pod uwagę, bo jak dla mnie dręczenie ładnej dziewczyny wypada mniej przekonująco i naturalnie niż brzydszej. Niestety, to takie w prawdziwym życiu mają gorzej.

Oj niekoniecznie... Z tego , co zauważyłam nie ma w tym względzie reguły.

Reguły może nie, ale bardzo często tak jest... Ciekawym "zjawiskiem" są natomiast dziewczyny niezbyt ładne, ale "zrobione" na maksa i bardzo pewne siebie, co sprawia, że potrafią wmówić otoczeniu, że są piękne... Sama znam kilka takich i nadziwić się nie mogę, jak ludzie czasami łatwo dają się zmanipulować:)

Ostatecznie wygrywając? Ona umarła...

Każdy kiedyś umrze :) Nie każdy przegrywając.

Aktorska gra w porządku, główna aktorka idealnie oddała minę zaszczutego psa. I to tyle.

Czytałam książkę, ale nie jestem osobą która "woli książki". I filmy i książki cenię tak samo.

Sam film niezły, Julianne Moore ratuje na pewno tę ekranizację. Pomijając inwencję twórczą reżyserów, od drobnostek aż po ważniejsze motywy.
Carrie nie była tak wyszczekana, nie rozmawiała aż tak dużo z matką.

Sue Snell nie była w ciąży. Obawiała się tego, ostatecznie okazało się jednak że nie. W filmie Carrie wyczuwa że Sue będzie mieć córkę? Przesada wręcz. Carrie to telekinetyczka nie jasnowidz. Bez rentgena w oczach.
Stosunek nauczycielki wfu do Carrie tez jest dużym naciągnięciem. Ta kobieta strzeliła uczennicę w twarz, a potem jej współczuła, nigdy jednak nie okazała takiego ciepła.

I sama postać. Za ładna. Chociażby dlatego, że Carrie była kluchą, bo zajadala się słodyczami, by odreagować stres. W książce jest to napisane. Nie była brzydsza jako tak, było bardziej zaniedbana od dbających na ogól o siebie popularniejszych rówieśnic. Nie wszystkich, w książce napisane jest że Chris prześladuje więcej "kaszalotów", jak to nazywała. Ale opowieść dotyczy tej konkretnej ofiary.
Powinno być też bardziej pokazane, dlaczego akurat Carrie. Dziewczyna nie była na ekranie wcale brzydsza od Chriss. Nie odstawała też bardziej ubiorem od większości.
Zachowanie zaszczutego psa mogłoby być powodem, gdyby nie to, że owe zachowanie raczej powinno uchodzić za efekt wcześniejszych zdarzeń. Prześladowań na przykład.

Nie dziwię się, że żadna "Carrie" nie ma zbyt wysokiej oceny. Jako że to jedna z moich ulubionych książek, nie dziwi mnie samej fakt, do ilu rzeczy się przyczepiłam.
Natomiast piszę: gdybym nigdy nie czytała tej książki, film uznałabym za dobry. Pomijając oczywiście kwestię głównej bohaterki. Całość prześladowań jest za mało pokazana. Sprytnie jednak nadrobiono przyczynę wybuchu furii Carrie na końcu. Puszczeniem filmiku. Zupełnie tak, jakby scenarzyści świadomi braków, nadrobili go swoją inwencją twórczą.

I dlatego, film dla nieznających treści książki, jest godny polecenia - dałabym mocne 7 ;)
Dla znających książkę... jak kto woli. Daję mocne 5.

Plus to, że Za mało pokazano Margaret. Nie była tylko mocno nawiedzoną wariatką stosującą wobec córki metody typu "idź do komórki i się módl". Margaret była znacznie bardziej przerażająca, w ludzki sposób. I była przyczyną tak naprawdę wszystkich nieszczęść córki.