a propos mistrzów... nie wydaje się wam, że główny bohater to wypisz wymaluj stalker? ;P

Naprawdę zdawało mi się, że polubię ten film, ale już po 10 minutach miałem ochotę wyłączyć telewizor. Film jest pretensjonalny do granic przyzwoitości, fatalnie zagrany (ale mam wrażenie, że to raczej wina reżysera i konwencji, jaką sobie narzucił). Mimo to nie przekreślam Guzińskiego, jego krótkometrażowy "Antychryst" był jednak obiecujący, a wpadki zdarzają się każdemu.

Przykro mi ale tak zwane "kino moralnego niepokoju"( - poza kilkoma tytułami - na palcach jednej ręki: "Bez znieczulenia" oraz obydwa filmy Hollandowej - "Kobieta samotna" oraz " Aktorzy prowincjonalni" - te tytuły na pewno - ) praktycznie przepadło.
Okazało się tylko przykrywką dla komunistycznej władzy - tak, tak - to były czasy komunizmu i żeby dostać pieniądze na film trzeba było przejść przez gęste sito. Nie było u nas takIich geniuszy w przepychaniu trudnych do zaakceptowania w tamtych czasach scenariuszy jak Tarkowski.

"Chłopiec na galopującym koniu" jest prostym, wyciszonym obrazem. Bez pretensji, bez przegadania. W delikatny sposób pokazane emocje. Bardzo prosta, lecz zarazem bardzo głęboka duchowo muzyka Arvo Parta w tle.