To nie była socjopatia, tylko schizofrenia. Wiem, wiem, w filmie ciągle mówili o socjopatii, ale chyba nie uważasz ich za szczególnie bystrych...

ok... tylko czemu akurat schizofrenia ?

To zdecydowanie nie schizofrenia.
Ale też raczej nie daleko bo dla mnie to wyglądało na psychozę z zachowaną świadomością, ale stojącą niebezpiecznie blisko psychopatii (pod koniec filmu niemalże przeradzającą się w nią).

Oczywiście że schizofrenia paranoidalna. Wszystkie te wizje chociażby...

Te wizje to były sny.
Bohaterka nie miała halucynacji ani urojeń. Sny (choćby na jawie) to zupełnie co innego ;)

Widzę, że świetnie odróżniasz sny na jawie od urojeń, zwłaszcza na filmie. Cóż, kolejny nieomylny... Pozdrawiam, niech Ci będzie, skoro musisz.

No nieomylny. A wiesz dlaczego?
Bo po praktycznie każdej scenie był moment przebudzenia pokazany. To w logiczny sposób sugeruje, że wizja była snem. Nie zaprzeczę, że te marzenia świadczą o jakimś problemie, ale nie wiążą się przecież, że schizofrenią.

Poza tym z tego co wiem w schizofrenii paranoidalnej urojenia mają określony charakter. Już pomijając fakt, że schizofrenia to przede wszystkim omamy słuchowe.

Bynajmniej nie w każdej. I wcale nie wiadomo, czy to było przebudzenie, czy wyjście z omamu. A z tymi słuchowymi - nie przede wszystkim, tylko najczęściej. Zapoznaj się z klasyfikacją DSM - IV. Btw. widziałeś kiedykolwiek schizofrenika z bliska?

Rzeczywiście między najczęściej a przede wszystkim jest wielka różnica. Jednak wolę domyślać się na podstawie tego czego objawy są najbliższe, a nie na zasadzie bo w 1 przypadku na milion się zdarza. W końcu mówimy o filmie, a nie prawdziwych ludziach.
Poza tym też. Sprawdź jakimi objawami charakteryzuje się schizofrenia i porównaj do różnych odmian psychoz i psychopatii ;) Naprawdę objawy odpowiadają w znacznie większym stopniu i opieranie się na tym, że schozofrenia, bo tak mimo braku najbardziej typowych objawów to kiepska opcja.

Szkoda mi czasu na tę dyskusję, z kimś tak zadufanym. Pozdrawiam i żegnam.

jak widzę bogata argumentacja. I kto tu mówi o zadufaniu

Cieszę się, że ukazałem swoją pseudo inteligencję w całej okazałości ;)
Widać najwyższy czas troszkę dorosnąć.

Żegnam. A ty, zamiast wykazywać się dalszym chamstwem, poświęć ten czas na dojrzewanie. Najlepiej dużo czasu.

Chamstwo to np. twoja psychotyczna obsesja ostatniego słowa w dyskusji. Dopóki byłem kulturalny, nie zrozumiałeś nawet "pozdrawiam i żegnam. Nie muszę dojrzewać. A ty już bardziej nie dorośniesz.

O tak, wystarczy przejrzeć i poczytać większość wpisów tejże " intelektualistki " Nie masz takiego samego zdania jak ona, to.... i tu cała, jakże barwna beczka pomyj, powinno się zgłaszać takich wulgarnych trolli i zamykać im konta.

Niektórzy najwyraźniej mają wielki problem jak nie przyzna im się racji ;)

Powinno, ale na filmwebie tak to nie działa.
Za to zawsze jest śmiesznie jak znajdzie się takiego "specjalistę" i zestawi z kimś kto w temacie jest nieco lepiej zaznajomiony ;)

bumbleble wiesz co to takiego objawy kliniczne? Ona miała objawy kliniczne schizofrenii. Zrozumiałeś?

Czy wiesz że "objawy" jakie miała ta babka można przypisać z powodzeniem różnorodnym zaburzeniom? Wytłumaczę to na przykładzie kataru.

Masz 3 kichających pacjentów - mówisz że są chorzy na katar. I tyle.

Ja się pytam "dlaczego katar?"
Ty- "kichają, nierozumiesz?".

Ja rozumiem tyle, że katar może być objawem alergii, może towarzyszyć przeziębieniu albo grypie. Zrozumiałeś analogię?

Zrozumiałem, że nie wiesz co to takiego objawy kliniczne.

rozumiem że chciałeś zgrabnie uniknąć odp.

Zrozumiałem, że jesteś ignorantem, który MUSI mieć rację.

Ależ czytając wszystkie wypowiedzi, to widać, że właśnie Ty musisz mieć zawsze rację i sprowadzać wszystkich do roli idiotów, tyle, że nie masz racji i sam na idiotę wychodzisz. Schizofrenia jest bardzo trudna do zdiagnozowania, jednakże nie słyszałam jeszcze by tak szybko ktoś wychodził z epizodów jak bohaterka filmu i rzeczywiście mają określony, choć zmieniający się charakter. Nie pytaj mnie czy widziałam schizofrenię z bliska, bo z racji zawodu, widuję ją nieomal codziennie. Dorośnij w końcu i szanuj wypowiedzi innych, bo jak widać, nie jesteś wszechwiedzącym, nieomylnym i mającym zawsze racje, tak jak Tobie się zawsze wydaje, co może wskazywać na jeden z obsesyjnych, urojeniowych, symptomów schizofrenii, tym bardziej, iż Twoja reakcja, powtarza się nieomal na wszystkich tematach w jakich się wypowiadasz, a gdzie ktoś inny, ma odmienne zdanie od Twojego. Pozdrawiam.

Ani socjopatia, ani schizofrenia. Pauline to najpewniej przykład zaburzenia schizotypowego, które wprawdzie mieści się w spektrum schizofrenii, ale nią nie jest z uwagi na dyskretniejsze (latentne) objawy kliniczne. Świat wewnętrzny schizotypa jest jakby wyjęty ze snu, jest silnie nacechowany myśleniem magicznym i onirycznym, często współtowarzyszą temu histerie i kompulsje, ale z rzadka i tylko w stopniu umiarkowanym schizotyp wyraża jawne pełnoobjawowe treści urojeniowe bądź omamy, ich przebieg jest znacznie mniej dramatyczny. Prawie w ogóle nie występują lub są słabo zaznaczone u schizotypa objawy negatywne, nierzadko pojawiające się u schizofreników w dość drastycznych formach. O schizotypach można myśleć jako o wycofanych społecznie surrealistach (onirystach), dla których świat funkcjonuje na podobieństwo filmów Jodorowsky'ego lub poezji triadycznej mojego ukochanego mistrza Tymoteusza Karpowicza. Spośród wszystkich zaburzeń osobowości cechuje ich najbardziej wybujała wyobraźnia. Lange-Eichbaum, dawno temu (lata 40), zanim schizotypię wyodrębniono jako samodzielną jednostkę nozologiczną, dzieląc psychopatię na typy, nazywał ją psychopatią nieadekwatną (ekscentryczną). Kazimierz Dąbrowski określał ją schizonerwicą, czyli połączeniem cech schizofrenii i nerwicy o lepszej perspektywie dezintegracyjnej i bardziej zaawansowanym poziomem rozwoju psychicznego niż w schizofreniach. Osobowość a choroba psychiczna to różnica. U schizofreników, którzy przyjmują neuroleptyki, a u których psychoza nie doprowadziła do całkowitego rozpadu osobowości, objawy mogą ustąpić, po czym pacjenci ci zachowują się niemal zupełnie normalnie i mogą udanie funkcjonować społecznie, natomiast u schizotypów, nawet mimo podawania im leków i długotrwałej psychoterapii, mogą się utrzymywać u nich uporczywe ekscentryczne wzorce behawioralne, wciąż jednak będą oni zdradzać okazalszy dynamizm psychiczny niż schizofrenicy. Ewentualnie, Pauline może być psychopatką typu nomadycznego, czyli takiej psychopatii, która posiada komponenty os. schizoidalnej (nie mylić jej ze schizotypią (zab. os.) i ze schizofrenią (psychozą)) oraz os. unikającej. Wtedy jej nastawienie antyspołeczne połączone z ekscentryzmami, dziwactwami, uciekaniem w świat makabrycznych marzeń i wizji, nie powinien zdumiewać ani zaskakiwać. U schizotypów pewne cechy antyspołeczne też nie są niczym dziwnym.
Końcowa scena to świetny przykład magicznego myślenia schizotypa, który jest oszołomiony, że po przeniesieniu płuc, z pogwałceniem wszelkich prawideł sztuki chirurgicznej, z jednego organizmu do drugiego, gdy oba dawno już nie żyją, operowany pacjent po "przeszczepie" nie wstaje na pełnym oddechu zdrowy i rześki.
[Film oceniam na 8/10. Jest najlepszą znaną mi produkcją, czego pewnie nawet nie są świadomi sami jej twórcy, która przybliża widzowi osobowość schizotypową, z którą się zmagam od dzieciństwa, a którą psychiatrzy błędnie u mnie rozpoznawali jako schizofrenię. No ale schizotypia to stosunkowo młoda kategoria diagnostyczna, więc mieli ówcześnie prawo do pomyłki, tym bardziej że spora ilość hospitalizacji mogła sugerować ostrzejsze rzuty schizofrenii.]

ej wiele można o niej powiedzieć, ale na pewno nie była socjopatką. prędzej jakaś zaburzona osobowość, schizofrenia, która podłoże miała ewidentnie w wychowaniu i braku akceptacji ze strony matki, a później otoczenia. matka nie akceptowała jej od dziecka - scena (retrospekcja) na basenie. ona kochała swoją siostrę. ewidentnie.

Schizofrenia nie wynika z wychowania. Choć otoczenie mogło nasilić objawy, fakt.

ale właśnie DLACZEGO nie? Socjopatia to właśnie rodzaj zaburzenia osobowości. I ta babka zdecydowanie była socjopatką.

Dlatego nie socjopatia, bo nie miała objawów socjopatii ;)
W filmie nazywano ją socjopatką bo nie umiała się dopasować do otoczenia, nie starała się wyglądać schludnie itp. Nie na tym polega socjopatia. Za to przywiązanie do siostry i jej usilne starania o uratowanie jej świadczą o tym, że socjopatii mieć nie mogła ;)

Przyznaję rację, choć jestem nimal pewna, że gdzieś w zakamarkach mojej pamięci kołacze się jakiś socjopata który darzył kogoś (psa czy inne żywe stworzenie) przywiąaniem. Byłam pewna że jej niechlujny ubiór, przełuszczone włosy i zachowanie kwalifikowały ją właśnie na takiego -choćby potocznie- socjopatę. Co diagnozujesz ;) ?

Tak jak pisalem, dla mnie coś między psychozą z zachowaną świadomością a psychopatią.

Co do socjopaty. Potocznie to słowo nie ma już chyba żadnego znaczenia, a tak w ramach ciekawostki. Socjopaci praktycznie zawsze bardzo dbają o ubiór i o to by być pozytywnie odbieranym przez otoczenie, w celu odniesienia jak najwięskszych korzyści.

Strasznie się upierasz w swym błędzie, aż do poziomu naciągania faktów do swojego zdania. A Dealric dość wyraźnie tłumaczy, jakie popełniasz błędy.

Dziewczyna - chirurg, a forumowicze znawcy etiologii chorób takich jak schizofrenia, czy zaburzeń osobowości - socjopatia. Do tego się nie odniosę, bo się na tym nie znam. Odniosę się do tego, że film co najmniej dobry, a przy okazji - podaj przykład "filmu dla każdego." Serio, wydaje mi się, że taki film nie istnieje. Śledząc chociażby forum fw często noty przy danym obrazie wahają się od 1-10.