Prawdziwe życie często nie ma potencjału ;)

Choćbyś nie wiem jak bardzo kochał swoją mamę, przychodzi taki czas, że pragnie się szczęścia poszukać "na swoim" z inną kobieta/mężczyzną u boku i to chyba naturalne. Oczywiste gdy to sie nie udaje nie znaczy, że nie da się być szczęśliwym, ale większości ludzi czegoś brakuje na tym etapie życia. Więc to że Gilbert kocha mamę i rodzina jest dla niego ważna, nie stoi w sprzeczności z tym, że potrzebuję wyjechać, znaleźć swoje miejsce w świecie z inną kobieta. Jednak nie dało by mu to takiego szczęścia, gdyby robił to z wyrzutami sumienia, że zostawia matkę gdy go potrzebuje. Ktoś może powiedzieć, że rozwiązaniem była jej śmierć, ale to nie prawda. Jeśli by schudła i zaczęła sobie radzić dla Gilberta byłoby jeszcze lepiej.

Zawsze zastanawiało mnie, czy na końcu filmu jest w pełni szczęśliwy. Wydaje mi się, że nie jest. Jednak widzi nadzieję na ucieczkę. Chyba, że interpretuje to na swój sposób.

Tak prawdę mówiąc trudno o kimkolwiek powiedzieć że jest w pełni szczęśliwy. Każdy ma problemy. Jednak Gilbert odnalazł miłość, ma szansę na podróżowanie i poznawanie świata w końcu a nie jednogo miasteczka, nie musząc żyć z wyrzutami sumienia, że zaniedbuje przy tym rodzinę, bo nie zostawił brata potrzebujących pomocy. Dobrze, że znalazł kobiete ktora to rozumie. A to że będzie cierpiał z powodu śmierci rodziców i nie będzie miał łatwo z opieką nad bratem to wiadomo, ale w jego sytuacji wyjazd z nią i z nim to chyba najlepsze rozwiązanie.