Chilijski reżyser Helvio Soto przedstawił dramat swojego kraju z września 1973 roku w powszechnie zaakceptowanej formie przez widownię, rekonstruując autentyczne wydarzenia i przedstawiając autentyczne postacie, odtwarzane przez aktorów. Poprzednie, realizowane w Chile, filmy Helvio Soto adresowane były do węższego kręgu publiczności: intelektualistów, działaczy i aktywistów lewicowej koalicji Frontu Jedności Ludowej. Tym filmem reżyser stawia sobie za cel zainteresowanie dramatem chilijskim szerokiej rzeszy widzów europejskich.