Zgadzam się z tobą w zupełności.
Film podobał mi się niesamowicie. Książkę pokochałam juz po paru pierwszych stronach. Uwielbiam "Diabeł ubiera się u Prady"!
Już dawno nie czytałam takiej lekkiej, interesującej i zabawnej książki.

Ale cóż, prawda jest taka, że chociaż uwielbiam i film i książkę i nie wiem, jak bardzo bym chciała poprostu nie moge nazwać filmu D. Frankela adaptacją filmową dzieła Weisberger. Nie mogę.
Jest tyle rozbierzności w fabule!
Po pierwsze, motyw, kiedy Andy dowiaduje się, że jedzie do Paryża zamiast Emily. Kompletnie inaczej. Emily w książce jest poważnie chora i prawie błaga Andreę, aby ta pojechała za nią. A w filmie dziewczyny się kłócą.
Po drugie, gdzie się podział wątek Juil i jej dziecka? A wypadek Lilly??

Oh, tyle tu niedomówień.
Ale tak, czy siak uwielbiam to!
A Miranda, Anne i Emily były genialne!!!

xoxo

Wiadomo, że w filmie nie da się pokazać wszystkiego, ale zgadzam sie z wyżej wypowiadającymi się... film i książka po za postaciami mają ze sobą niewiele wspólnego. A z tym Harrym to w książce w ogóle nie chodziło o rękopis... najbardziej rozdrażniła mnie diametralna zmiana chłopaka Andy, w filmie, był kucharzem czy kimś podobnym a w książce był nauczycielem, co jak co ale dla mnie to spora różnica. Wszystkiego nie ma sensu wymieniać. Dodam tylko ze i film i książka podobały mi się, aczkolwiek miałam wrażenie na końcu powieści, że jednak zrobiła się jakaś spokojniejsza... czułam niedosyt.

Bo to jest film na podstawie książki, a nie jej dokładna adaptacja. Tak jak większość ekranizacji, tak i tutaj z książki wzięte są tylko najważniejsze wątki. Gdyby dokładnie odwzorowali książkę to komu kto najpierw oglądał film chciałoby się potem czytać identyczną książkę??

na tym polega adaptacja, jest na podstawie książki, ale luźno z nią związana. Za to ekranizacja to wierne odwzorowanie :D