Wielka szkoda, że ten świetny film nie został doceniony przez krytyków i został bez nominacji i bez nagród.

Denzel? W tamtych czasach Czarni nie mieli zycia w USA, szczegolnie w 'farmerskich' Stanach. Nie daloby sie sensownie ulozyc fabuly, wtopic bohaterow w tlum etc...

Powiem szczerze, że jak dla mnie to jego - Kevina Costnera - najlepsza rola. Nikt by nie pasował do tej roli lepiej - po prostu... Tej postaci - Butcha - nie da się nie lubić. Nawet kiedy robi źle i błądzi - jak z tą rodziną, co być może chciał ją zabić (tego się nie dowiemy), to byliśmy obok i razem z nim w pewnym sensie stojąc obok, nie w sensie że popieraliśmy co robił, ale czuliśmy tą głęboką więź z tą postacią, która wydawała się taka prawdziwa, a jednocześnie jak pomyśleć cholernie smutna.. bo dla mnie Butch zasługiwał na szansę.. Chłopiec też był b. dobry, ale jednak to Costner sprawił, że ten film był tak przejmujący.. Ciężko oceniać takie filmy - wiele wątków nie była specjalnie odkrywcza, zaskakująca, ale kiedy tylko Costner pojawial się na ekranie, to czuło się magię bijącą od tej postaci. Tym bardziej, że nie był w żaden sposób przerysowany czy cz/b, za co chwała Eastwoodowi.

P.S. Prawdę mówiąc nie wiedziałem, że Costner potrafi stworzyć taką pełnowymiarową postać.. Jak dla mnie zasłużyl na Oscara za rolę w tym filmie. Stworzył postać trochę szaloną, ale przede wszystkim prawdziwą, ujmującą, szczerą i pełnowymiarową.. Czasami wydawał się zagubiony jak dziecko, sam do końca nie wiedział co zrobi, miał swoje mgliste marzenie - Alaska, zobaczyć się z ojcem. Wszystko to mimo swojej naiwności ujmuje.. To wszystko sprawia, że myślę o postaci, którą grał jak o kimś realnym, jak o przyjacielu, którego każdy chciałby mieć.. Bo robił różne złe rzeczy również, ale nie wierzę, że kiedykolwiek skrzywdziłby chłopca, którego traktował jak największego przyjaciela.. Czemu mi łzy lecą?.. Lubię też Eastwooda w roli reżysera.. Nie pierwszy raz stworzył film, który pozostawia z głębokimi refleksjami i westchnieniami gdzieś w środku..

Zresztą i tak dla mnie Butch był mówiąc krótko - niezwykłą postacią. Czuję więź z tą postacią i mam wrażenie, że jeszcze obejrzę dla tej postaci i gry Kevina jeszcze nieraz ten film.. Film, który naturalnie wzrusza, raduje, porusza, zmusza do refleksji - wszystko to co dobre kino powinno mieć w sobie. Nie żadne wyszukane, napompowane dialogi czy przegadany, ale krótko i na temat - szczera historia chwytająca za gardło emocjami, które wyzwalają się naturalnie w widzu, we mnie w trakcie oglądania.

Gdy piszesz o tych refleksjach i wynoszeniu czegoś z filmu, mam ochotę zapytać. Bo to wygodnie powiedzieć, że jakieś refleksje się ma (całe kilogramy!), ale jak dotąd doszukałem się w Twoich postach tylko wyzwisk, a refleksji nie. Możesz mi przedstawić swoje refleksje związane z tym filmem?

Da się nie lubić. Kolejny raz mylisz własną ocenę z obiektywnymi cechami filmu.

Wypad trollu :).

To jest ważne, żeby odróżniać ocenę subiektywną od cech filmu. Na przykład to, ile wynosisz z filmu, zależy w ogromnym stopniu od tego, co reprezentujesz przed obejrzeniem. Wiele rzeczy będzie dla Ciebie niedostępnych, jeśli nie masz wiedzy. Nie każdy film może, a żaden nie musi, uświadamiać widza co do podstaw pewnych ujęć tematu, które się stosuje. Co do podstaw dziedzin różnej wiedzy. Co do nawiązań.

Głównie po tym poznajemy, że ktoś myli ocenę z obiektywną jakością, że nie jest w stanie argumentować.

Absolutnie sie zgadzam. Wzruszajacy, piekny film. I wybitna rola Costnera!