Pomiędzy władcą absolutnym Tomanii, Hynkelem i żydowskim fryzjerem (w obu rolach Charlie Chaplin) istnieje przypadkowe podobieństwo. W getcie, w którym mieszka ten drugi, żyją nękani przez szturmowców Żydzi. Hynkel pragnie zdobyć piękną krainę Austerlich, ale musi uknuć plan przeciwko Napaloniemu, dyktatorowi Bakterii (Jack Oakie). Pomaga mu w tym jego "prawa ręka", minister Garbitsch (Henry Daniell). Dyktator wpada we własne sidła, a uciekający z obozu koncentracyjnego fryzjer zostaje wzięty za Hynkela i na wiecu wygłasza pokojowe przemówienie.

Satyra na nazistowskie Niemcy. Akcja rozgrywa się w Tomanii, którą rządzi dyktator Hynkel. Charlie Chaplin występuje w dwóch rolach: dyktatora oraz prześladowanego wraz z innymi żydami fryzjera, który zostaje osadzony w obozie koncentracyjnym. Dzięki podobieństwu do dyktatora Hynkla, fryzjerowi udaje się uciec z obozu. Wszyscy myślą, że żydowski fryzjer to dyktator.

"Dyktator" opowiada o historii dwóch ludzi, żydowskiego fryzjera, i Hynkiela. (obie role grane przez Charlesa Chaplina). Pierwszy bohater (czyli fryzjer) zostaje ranny na wojnie. Gdy wyzdrowiał, wojna się skończyła. Żołnierz powrócił do swojej pracy fryzjera w żydowskiej dzielnicy. Jednak nie układa mu się dobrze z tamtejszymi żołnierzami wermachtu. Na szczęście spotyka swojego kolegę z wojska kapitana Schultza, który pomaga mu wydostać się z tarapatów.
W tym samym czasie Hynkiel władca Tomanii, szykuje plany podbicia całego świata. Jednak niemal identyczne podobieństwo z pewnym żydowskim fryzjerem powoduje "zamieszki" w państwie w wyniku których dochodzi do...

Chaplin w prześmiewczy, a zarazem tragiczny sposób ukazuje istotę hitleryzmu i tragedii Żydów ukazując to wszystko na przykładzie Tomanii (Germanii) i jej przywódcy Hynkela (Hitlera). Sam reżyser wciela się w rolę Hynkela oraz anonimowego żydowskiego fryzjera, który poprzez swoją naiwność ciągle pakuje się w kłopoty. Praca nad nowymi technologiami wojennymi, prześladowania Żydów, dyktatura i przypadkowość miejsca narodzin, ukazują jak różny może spotkać los ludzi, którzy tak naprawdę niczym się początkowo nie różnią. Wpływ jaki ma propaganda na człowieka ma straszne skutki, z którymi czasem musi zmierzyć się cały świat, a miłość, która pojawia się zawsze, nie zważając na czasy i politykę musi radzić sobie z wieloma przeciwnościami losu.

Kwiecień 1918 roku. Nieudolny żydowski żołnierz Tomanii ratuje pilota Schultza od śmierci. Niestety nie udaje się im dostarczyć na czas ważnych dokumentów, a ich podróż kończy się katastrofa lotniczą, w której Żyd zostaje ranny. Tomania przegrywa wojnę. Kiedy wychodzi ze szpitala cierpi na amnezję i jest przekonany, że zaledwie kilka tygodni temu opuścił swój zakład fryzjerski. Tomanią rządzi wojowniczy Hynkel, który przygotowuje kraj do nowej wojny, skupiając tymczasem swą nienawiść na Żydach. Żydzi zostają zamknięci w getcie, jedna z nich, Hanah stara się nie dać pognębić Aryjczykom, ale pozostaje w swych działaniach samotna. Fryzjer nie wiedząc nic o prześladowaniach żydów wdaje się w utarczkę ze szturmowcami, co zaskarbia mu wdzięczność Hanah. Policjanci jednak postanawiają go powiesić. Wtedy zjawia się dowódca szturmowców, którym jest Schultz i teraz on ratuje życie swemu przyjacielowi, spotkanie to sprawia, że fryzjerowi wraca pamięć. Aby zdobyć fundusze na wojnę Hynkel musi je pożyczyć od Żydów, aby tego dopiąć nakazuje chwilowo zaprzestać represji wobec nich. Hynkel pozostając pod wpływem Garbitscha, swego ministra propagandy Hynkel widzi siebie już jako jedynego bruneta i przywódcę świata pełnego aryjczyków. Fryzjer i Hanah zakochują się w sobie. Hynkel nie uzyskując pieniędzy rozkazuje ponowić prześladowania Żydów, a Schultza, który się temu sprzeciwia umieszcza w obozie koncentracyjnym. Nadchodzą ciężkie czasy ...

Wydarzenia lat 30 - wojna domowa w Hiszpanii, zajęcie przez Hitlera Austrii i Czechosłowacji - skłoniły Chaplina do nakręcenia „Dyktatora”. Już sama zapowiedź filmu wywołała protesty. Niemcy zagroziły bojkotem filmów amerykańskich w Niemczech, a twórcy grożono śmiercią. Chaplin jednak obiecał: „Dyktatorzy są komiczni. Zamierzam ośmieszyć ich w oczach publiczności”. „Dyktatora” pokazano po raz pierwszy 15 października 1940 roku. W pewnym kraju władzę obejmuje dyktator Adenoid Hynkel. Próbuje wycisnąć pieniądze od bankierów żydowskich. Kiedy ci mu odmawiają, rzuca swych siepaczy na biedotę żydowską. Prześladowania dotykają Charliego, golibrodę żydowskiego. Jego zakład zostaje spalony, a on sam trafia do obozu koncentracyjnego. Po jakimś czasie ucieka jednak przebrany w mundur. Tymczasem Hynkel beztrosko poluje na kaczki. Przypadek sprawia, że dyktatora aresztuje policja. Jego miejsce zajmuje Charlie. Nowy przywódca narodu wygłasza żarliwy apel o pokój (6 minut). Karykatura Hitlera w wykonaniu Chaplina jest wstrząsająca, a wiele scen (zwłaszcza balet Hynkela z globem ziemskim) po raz kolejny dowiodło geniuszu artysty.

[opis dystrybutora]

Pełna paradoksów i niezwykle odważna komedia, w której Charlie Chaplin postanowił zabawić się swoim scenicznym wizerunkiem, by przestrzec świat przed skutkami totalitaryzmu. Tym razem niezdarny Charlie Włóczęga jako żydowski fryzjer okaże się łudząco podobny do pewnego charyzmatycznego dyktatora, który jest tak wszechmocny, że ze strachu przed samym sobą musi trzymać się zasłony. Choć fryzjer i dyktator są kompletnie identyczni, tylko jeden z nich może stracić życie za to, że jest Żydem i brunetem. Jednak seria przypadków i pomyłek sprawi, że pewnego dnia role się odwrócą...