Swego czasu mając lat 22 swojemu starszemu o cztery lata bratu film Pasja skwitowałem mw. tak: "Jak można uznać za świetny film, w którym rzeczą przewodnią było pokazanie jak to Jezus solidny wpie*dol dostał?" - myślę, że mój brat nie wiele zrozumiał, bo potraktował to jako żart, a ja pytałem całkiem serio.

No dostał. Problem w tym, że w tamtych czasach nie on jeden. Zresztą ponoć inni męczyli się więcej i dłużej. Tylko Kościół katolicki dorobił teorię, że jego cierpienie było też duchowe, bo za grzechy.

Wydaje mi się, że męki Chrystusa w miarę odpowiednio były przedstawione, zobrazowane w serialu "The Bible". Gibson był zbyt agresywny i tą agresywnością odwracał uwagę od tego co dla katolika w tej historii powinno być ważniejsze. Sprowadził legendę tego człowieka do brutalnego skatowania. Wolę historię Jezusa oglądać w bardziej duchowych i nauczających scenach.

A ja w ogóle nie mam ochoty oglądać ekranizacji Jezusa. Wyjątek to "Żywot Briana" i "Ostatnie kuszenie Chrystusa". Filmy genialne pod względem intuicji.

Oglądałem wczoraj. Podtrzymuję opinię.

Ciekawe, że dorastanie i rozwój psychiczny wynika z dupczenia.

Ciekawe.

... i jeszcze bardzo dojrzałe, bo zapomnialem dodać. ;)

Dojrzałe też.

To jeszcze dodam, że mądre i już mamy komplet.

O.

Naprawdę miałeś 17 lat i nie zrozumiałeś filmu?
Ja pierwszy raz oglądałam go mając 11 i od razu mną "wstrząsnął" i został numerem jeden...

No, ale to tak na marginesie. Dobrze, że późno, bo późno, ale doceniłeś. ;d

Tak wcześnie zacząłeś dupczyć? ;-)

Nie, ale ruszać łbem.

Sądziłam, że zazwyczaj filmy odbierasz móżdżkiem, a nie kuta.sem, pomyłka.

A powiedz. Jesteś jeszcze dziewicą czy nie? Tylko się tu nie dąsaj nie pisz, że to twoja prywatna sprawa.

Chyba "zaczęłaś dupczyć". To kobieta.

Hahah, nie, nie jestem, a co to ma do rzeczy?
Oglądając go, byłam, (może warto to podkreślić, bo w dzisiejszych czasach nic już nie jest takie oczywiste u dwunastolatek) i nie uważam, żebym go odbierała go jakoś "na opak".

Ponoć po inicjacji niektórzy inaczej patrzą na świat.

Generalnie ten film mi jakoś Lovecraftem śmierdzi. Ci dziwni sąsiedzi, okultyzm, niedopowiedzenia, dziwne obrzędy i bohaterka balansująca na granicy obłędu, nie było może macek i Ph'nglui mglw'nafh, ale klimatem bardzo, bardzo podobne.

Pokazali, pokazali. Tak przynajmniej mówi hollywoodzka legenda, przytaczana przez S. Kinga w „Danse Macabre”. Podobno to w łóżeczku było tak strrrrrasznie straszne i tak przerażająco przerażające że przejęci zgrozą producenci nakazali Polańskiemu wyciąć scenę i zniszczyć wszystkie kopie filmu, jakie ja zawierały......

Na pewno tak nie było. Polański jest reżyserem wysokiej klasy i nie musi uciekać się do takiej dosadności.

No jasne że nie było.... To tylko anegdota, element legendy jaka została zbudowana wokół filmu. Inna sprawa że ową legendę tworzyły też zdarzenie potworne, do jakich doszło później (np. ciągle niejasna śmierć Komedy, mord na żonie Polańskiego). No ale tak już jestem z legendami, żyją własnym życiem i na równi inkorporują niefrasobliwe anegdoty i niewyobrażalne koszmary.

Kennedy? Został zastrzelony i to mnie nie dziwi. Podpadł wielu osobom. Zresztą klątwa rodziny trwa do dziś. Gorzej z żoną Polańskiego. O ile się nie mylę, to nazywała się Audrey Tattoo.

Że jak? Co Ty mi tu? Żona Polańskiego to na imię miała Marylin, panieńskie to chyba Manson, ale trza sprawdzić. A Audrey to nie Tattoo, tylko Tatu, ruska piosenkarka, lesbijka, której są dwie. Wszytko mylisz.

Taaaa.... Dorzuć jeszcze dziewczyny z Pussy Riot. Przestań mnie wkręcać.

Sam zacząłeś

Z Kennedym?

Z wkręcaniem

Nieprawda. Nikogo nie wkręca. Już jestem taki głupi.

Aha. No, to tym optymistycznym akcentem wypada mi zakończyć dyskusje i ślicznie za nią podziękować.

A proszę bardzo. Nigdy nie wstydziłem się orzeczenia psychiatrycznego i IQ 65.

No i bardzo słusznie. Na świecie i tak jest za dużo tych zawstydzonych. Tych bez orzeczeń i z trzy cyfrowym IQ zresztą też.

Na przykład Doda, a nikt nie uważa jej za inteligentną.

Nie znam, nie wiem, nie miałem przyjemności.

Idiota, jaki Kennedy? Komeda - Polska