Ja to samo mówiłam oglądając film: "czemu głąbie nie pójdziesz powiedzieć rodzicom"; "i na cholerę w ogóle tam łazisz"???
Generalnie jego ojciec powinien bardziej dociekać, dlaczego syn pyta o tak dziwne rzeczy, a nie na spokojnie szukać satysfakcjonującej odpowiedzi.
Więcej się nagadałam i denerwowałam na tym filmie, niż skupiałam na fabule... ale może to i lepiej, bo film jest obrzydliwy, a tą ciotunię to zatłukłabym gołymi rękami.

o dziwo ta historia ma podłoże w rzeczywistych zdarzeniach 'Męczennica z Lebanon' , ciężko to ogarnąć że takie rzeczy się dzieją naprawde, ale przecież co jakiś czas i w naszym cudownym kraju wychodzi na jaw że dzieci są maltretowane,

trzeba pamiętać, że ten film jest oparty na książce Ketchuma "Dziewczyna z sąsiedztwa". szczerze, bez oglądania tego filmu, wiem, że i tak nic książki nie pobije. opisy pobić, gwałtów i ohydnych rzeczy, które były robione tej dziewczynie - one już są przed moimi oczami i nie muszę oglądać tego filmu. jednak podczas filmu masz ten komfort, że sobie możesz go przewinąć albo wyłączyć. a książkę po prostu musisz skończyć, bo aż cię korci, co będzie dalej. i ten film nie obrazuje faktów, bo w przeciwieństwie do Amerykańskiej zbrodni, jest tylko pewną "inspiracją", nie jest wiernym odzwierciedleniem tego, co się wydarzyło naprawdę.

Też miałam ten problem, dlaczego nie poleci do rodziców. Potem przypomniałam sobie, że znam ta historię w rzeczywistości i takiego dziecka tam nie było. Wydaje mi się, że to jest taki 'głos sumienia', postać, której w rzeczywistości nie ma, tylko narracyjnie opowiada historię.