Film stara się przedstawić nam tytułowych dziwolągów jako zwykłych ludzi, którym przychodzi mierzyć się z brakiem tolerancji, ze względu na swoje ułomności. Takie przekonanie towarzyszy nam, aż do finałowych momentów filmu, gdzie ten obraz zostaje zburzony. To ironiczne, że bohaterowie, którzy przez cały film walczyli o swoje człowieczeństwo, na końcu odrzucają je i zmieniają się w monstra żądne krwi, jak gdyby chcieli wykrzyczeć światu: widzicie w nas potwory, będziemy więc potworami. Czy jednak okrucieństwo można usprawiedliwiać? Widząc człowieka bez nóg i rąk, który pełznie w deszczu przez błoto z nożem w ustach i mordem w oczach, widziałem potwora nie mniejszego niż Kleopatra.

Film o tolerancji, a raczej o jej braku. Zarówno dziwolągi jak i Kleopatra z Herkulesem, obie strony mają uprzedzenia względem siebie nawzajem. Tytułowe dziwolągi oczekują akceptacji. Bohaterowie chcą być zaakceptowani jako normalni ludzie, ale jednocześnie sami budują wokół siebie mur, tworząc wewnętrzną, zamkniętą społeczność, do której mogą należeć tylko tacy jak oni. Tylko będąc jednym z nas, możesz nas zrozumieć. To zachowanie jest podyktowane wcześniejszymi doświadczeniami postaci, dziwolągi odrzucone przez społeczeństwo mogą liczyć tylko na siebie nawzajem. Zamykają się na świat zwykłych ludzi, którzy patrzą na nich z pogardą. W pewnych momentach przybiera to znamiona sekciarstwa. W jednej ze scen widzimy jak bohaterowie podają sobie misę z winem. Wszyscy piją z niej po kolei, aby zacieśnić więzi między grupą. Jednocześnie odśpiewują kultowe "We accept her, one of us" na cześć nowej członkini. Włączamy cię do naszej grupy, teraz jesteś jedną z nas. Kleopatra jest jedną z nich. A kto zdradzi grupę, poniesie karę.

Mała dygresja. Kiedyś na YouTube widziałem film, jak mrówki zabijają i zjadają pająka. Kleopatra kojarzy mi się właśnie z takim pająkiem pożartym przez mrówki. Pająk to drapieżnik, zabójca, predator. Ale mrówki to nie mniej wyrachowani mordercy. O ile Kleopatra jest przedstawiona jako postać negatywna od początku, do końca, o tyle dziwolągi też z czasem pokazują swoją mroczną stronę.

Ogólnie przekaz filmu jest dość uniwersalny i spokojnie można go wpasować w ramy współczesności zastępując Freaków inną społecznością, w końcu nietolerancja będzie zawsze.