Scenografia Ana Solares, kostiumy Brenda Gomez i czarodziejska ręka Peter Greenaway zabiera nas do Meksyku roku 1931 w towarzystwie Siergieja Eisensteina, którego podróż i film sfinansowali małżeństwo Sinclair.
Słynny reżyser, który wierzył w ideologię, sztukę wynosił na salony i ekran pokazując światu arcydzieła : "Pancernik Potomkin", "Październik", "Strajk".
Meksyk otworzył 10 dni, które zaszokowały Siergieja i zmieniły jego dyskurs.
Kraj Azteków dokonał inicjacji seksualnej, zadał gwałt jego wartościom i zweryfikował pogląd na świat. Kalejdoskop obrazów architektury, przepięknej scenografii w odpowiedniej perspektywie i panoramie czyni ten świat surrealistycznym baśniowym i nierealnym. Ciekawa technika nakładania obrazów, łączenie dokumentu czarno-białego z kolorem, ujęcie wachlarzu emocji, obcowanie z kulturą i obyczajem, otwiera pokłady obrazoburcze i ekshibicjonistyczne, potrzeba obnażania się duszy i ciała i eksperymentowania. Tryptyki cykloram z znanymi postaciami jak np. Frida, Buster Keaton, Mary Pickford, w tle występów Siergieja i jego przewodnika duchowno-cielistego przeplata obraz miasta, teatru gdzie orkiestra symfoniczna gra i fragmenty z filmów reżysera pojawiają się "Pancernik Potomkin", "Strajk" czy "Październik".
Barwność, niekonwencjonalność, nonszalancja, instynkty pierwotne Siergieja hipnotyzują opowiadając historię, która zostaje zapisana na taśmie 400 km, po powrocie do ZSRR nie został zmontowany, reżyser był w niełasce Stalina.
Reżyser opuścił Meksyk w wigilię Święta Zmarłych 31 października. Zmarł 1948 roku w wieku 50 lat na atak serca.