Zgadzam się w całej rozciągłości. Film obejrzałam w wakacje z przyjaciółką i całe szczęście, że z zerowym nastawieniem na cokolwiek. Choć oczywiście zawiera wiele bzdur i głupot (zwłaszcza na początku), to im dalej, tym jest coraz lepiej. Świetnie zrobione zdjęcia, genialnie dobrana muzyka (ponoć za sprawą Czesława, którego osobiście nie trawię, o czym dalej), całkiem niezły pomysł ze średnim może wykonaniem, ale całość generalnie na plus. Na pewno sporym atutem jest nietypowe zakończenie dla filmów o takiej tematyce (choć inni mają pewnie odmienne zdanie), a także zgromadzenie licznej obsady drugoplanowej, która ubarwiała fabułę tego i tak kolorowego filmu.

Domyślam się, że może drażnić hipsterskość wylewająca się z większości scen, naiwność fabuły, Czesław Mozil (choć ja tu dostrzegam jakiś plus - tacy faceci też są i niemożliwym jest, żeby się z takim choć raz w życiu nie zetknąć)

Problem największy już wskazałaś. Ludzie poszli do kin, licząc na głupawą komedię romantyczną z licznymi gagami, intrygą poszukiwania byłych rodem z Lejdis, ktoś mógł się spodziewać szukania partnera na ślub (to trochę wynikało ze zwiastunu). Tymczasem podano nam dramat obyczajowy o kondycji polskiego społeczeństwa 25-35. Przyznam szczerze, że po filmie odbyłyśmy z przyjaciółką długą rozmowę (rozciągniętą zresztą w czasie, bo długo nie mogłam o nim przestać myśleć). Przykre, że polska widownia nie potrafi docenić takich filmów. Ale zgadzam się, że zawiniła produkcja i dytrybutorzy, bo nie powinien być na pewno w ten sposób promowany.