Dokładnie, mam identyczne odczucia. Świetnie to ująłeś.

Zauważyłeś gatunek ? Rzekomo dokumentalny i takiego właśnie oczekiwałem.
A z niego taki dokument jak "Monty Python i Święty Graal".

Ponadto naucz się dokładnie czytać. Chodziło mi o sondę sprzed 50 lat. Gdzie dziś mam taką w dzienniku ?

ktoś wierzy jeszcze w "obiektywność" filmów dokumentalnych?

jak "oglądnąłeś" to bynajmniej nie zrozumiałeś

A co tu jest do zrozumienia ?
Brak fabuły, dialogów, wątków. Przekaz wyjątkowo prosty.
Czego ty się tam doszukujesz ?

gegop podaj jakis argument przemawiajacy za tym filmem. ja sie tez rozczarowalem. Mitchell swietnie to ujal. po wypowiedzi kilkunastu ludzi juz zaczynal mnie nudzic. kazdy madry inteligentny a liczylem ze wyskoczy ktos w wieku 21-23 lat i zacznie mowic o sprawach ktore naprawda interesuja ludzi w tym wieku - ze na impreze by poszedl itp. a tu nie ma roznicy czy mowi to dzieciak czy babka bo slowa babki mozna podrzucic dziecku i tez bedzie pasowac.

Wtedy ludzie mieli poważniejsze priorytety niż pójście na imprezę... i dlatego ten dokument niektórych zachwyca.

To prawda, strach pomyśleć co by wyszło w obecnych czasach.

Co by wyszło? Priorytety się nie zmieniły, jedynie okoliczności.

Obawiam się, że również i priorytety się zmieniły

bujda ;) Poruszyłem kiedyś temat tego filmu w grupie ludzi które wtedy miały 20-30 lat i muszę Cię zmartwić, bo sprawami, które najbardziej ich wtedy interesowały było m.in pójście na imprezę ;)

liczyłem ze wyskoczy ktoś w wieku 21-23 lat i zacznie mówić o sprawach które naprawdę interesują ludzi w tym wieku - Nie generalizowałbym, mnie nie interesowały i nadal tak pozostało, wszystko zależy od rozmówcy.

Potrafiłbyś bez dłuższego namysłu, szczerze odpowiedzieć czego pragniesz i co jest dla Ciebie najważniejsze?
Oglądałam kilka podobnych sond, z pewnością zainspirowanych "Gadającymi głowami", z tym że ludzie nie dostali czasu do namysłu. Efekty były bardzo nieciekawe: odpowiedzi infantylne, z braku pomysłu niemal każdy starał się obrócić wszystko w żart.

Tak. Bez najmniejszego problemu.
Sporo razy już to robiłem w prywatnych rozmowach.

zrób nową wersję ;)
a swoją drogą, to film raczej który pokazuje jak w początku lat osiemdziesiatych ludzie myśleli o życiu i o otaczającej ich rzeczywistości, tak ja to odebrałem..
Imho bardzo dobry film i pokazujący trochę innych "polaczków"

Nie sądzę. Film obrazuje raczej, co myśleli o Polakach, sytuacji w kraju i życiu jako takim twórcy tej krótkometrażówki oraz określone środowiska. Za sam pomysł należą się wysokie noty, ale na pewno do portretu "statystycznego Polaka" tamtego czasu daleko.

Jeżeli nawet jest tu jakaś manipulacja, to artystyczna, a efekt całkiem dobry.

Właśnie obejrzałem "Gadające głowy"... hmmm zbyt starannie wyselekcjonowane, zbyt sztucznie to wyglądało... Faktycznie sonda uliczna byłaby tutaj lepsza formą... Bez montażu (bądź z jego elementarnym udziałem). Zdecydowanie bardziej podobał mi się "Wszystko może się przytrafić".

"Przerobiono" przed kamerą 100 osób, gdybyś poszperał to nie trudno znaleźć wypowiedź reżysera, zadał on im te pytania i wrócił do nich po kilku dniach. Kieślowski uważał że pytanie na ulicy nie ma sensu ze względu na brak jakiegokolwiek przygotowania rozmówcy na takie pytanie, nie każdy jest w stanie odpowiedzieć na tak(z pozoru błahe) pytania w 15 sekund po usłyszeniu go.

O to to to.

To krótkie dzieło nie miało, i chyba nie powinno mieć, za zadanie badania socjologicznego. Forma artystyczna nie rządzi się prawami dokument sensu stricto. Moim zdaniem film daje do myślenia i ukazuje zdewaluowany świat PRL-u.
A te sztuczne wypowiedzi to zwykle typowy żargon tego okresu, państwowa agitka.

Jak dla mnie Kieślowski od początku miał zamierzony wydźwięk tej produkcji i wiedział jaki ma mieć przekaz - przypomnienie, by być człowiekiem (stąd tak wiele zamieszczonych wypowiedzi w tej kwestii). Zrobił to po prostu za pomocą słów ludzi, a czy odbyło się to bardziej, lub też mniej naturalnie to już sprawa dalszego planu. Film zaliczany do działu dokumentów, ale nie ma co czepiać się szczegółów realizacji. Nie tego chciał sam reżyser. Mnie delikatnie raziło chwalenie i życzenie sobie tej "wymarzonej" demokracji, ale ludzie tak wówczas myśleli i takie to były czasy, więc nie ma co ich winić :)

Ewidentnie nie zrozumiałeś filmu. To kogo do niego wybrano zupełnie nie ma znaczenia, bo każdy człowiek w tym filmie i tak postrzegany jest przez pryzmat tego samego "problemu", a jak już odkryjesz czym owy problem jest, to zrozumiesz, że nie da się nie mieć z nim styczności. To kwestia uniwersalna.