Petersburg, 1866: w zamkniętym pokoju młoda stenotypistka zapisuje powieść, dyktowaną przez pisarza.
Pośpiech jest konieczny, książka musi powstać w ciągu miesiąca. Mimo niezwykłych warunków między dyktującym pisarzem
a stenotypistką rodzi się autentyczne uczucie.

Sankt Petersburg, rok 1866. Anna Snitkina, wyróżniająca się uczennica ze szkoły stenografii, otrzymuje propozycję pracy u pisarza Fiodora Dostojewskiego. Anna dotąd nie słyszała nic o Dostojewskim, a pierwsze spotkanie z pisarzem nie wypada zbyt zachęcająco. Ale obiecane 50 rubli za cztery tygodnie pracy to suma nie do pogardzenia, zwłaszcza, że jej ojciec jest obłożnie chory, a koszty leczenia go pochłonęły wszystkie rodzinne oszczędności.

Dostojewski jest apodyktyczny, miewa napady złego humoru, a po wypiciu nadmiernej ilości alkoholu zdarza mu się atak epilepsji, który jest szokiem dla Anny. Ale fascynuje ją dyktowana przez pisarza opowieść o hazardzie i wielkich namiętnościach, która rozgrywa się w ekskluzywnym kurorcie Ruletenburgu. W trakcie stenografowania książki Anna poznaje coraz więcej faktów z życia pisarza. Już podczas pierwszego spotkania dowiaduje się, iż za udział w spisku został on aresztowany, skazany na karę śmierci i ułaskawiony dekretem carskim na pięć minut przed egzekucją. Wyrok śmierci został zamieniony na czteroletnią katorgę na Syberii. Powieść powstaje pod wielką presją. To swoisty wyścig z czasem, w którym stawką jest wyzwolenie się Dostojewskiego od wydawcy, Stellowskiego. Jeśli powieść nie zostanie ukończona w terminie, czyli w ciągu ledwie 27 dni, pisarz utraci prawa do wszystkiego, co stworzy aż do swojej śmierci.

Dla Dostojewskiego, który co i rusz ulega nastrojom zwątpienia i zwykłych dlań napadom depresji, Anna okazuje się prawdziwym darem niebios. Jest pilna, kompetentna, pełna wiary w dokonanie czegoś, co wszystkim wokoło wydaje się niemożliwością. Znajduje się też pod coraz większym urokiem powstającej powieści i... jej autora. Z milczącej, nieśmiałej sekretarki staje się dyskretnym recenzentem powstającego dzieła.

Ta powieść to historia szaleńczej miłości guwernera Aleksego do pięknej Poliny - pasierbicy jego pryncypała, Generała. Cała ta nieszczęsna rosyjska rodzina znajduje się na skraju bankructwa z powodu namiętności Generała do ruletki. Jego długi są niebotyczne, a co za tym idzie - coraz większe jest uzależnienie od pozbawionego skrupułów wierzyciela, rzekomego szlachcica, markiza de Grieux i jego "świty" w osobach panny Blanche i pani de Cominges. Polina zmuszona jest do zaakceptowania roli zakładniczki de Grieux - odzyska wolność, gdy spłaci 50 tys. franków długu. Misję zdobycia tej kwoty - naturalnie, w kasynie - powierza Aleksemu. Niestety, Aleksy przegrywa. Ostatnią nadzieją marnotrawnego Generała i jego bliskich jest spadek po bogatej babce. Babcia jednak nie tylko nie ma zamiaru umierać, ale osobiście zjawia się w Ruletenburgu. Ku przerażeniu wszystkich, już podczas pierwszej wizyty w kasynie ulega pasji hazardu i przegrywa fortunę. Tylko Aleksemu ziści się największe marzenie każdego nałogowego gracza: rozbije bank i wygra 200 tys. franków. Nastąpi to jednak zbyt późno, by cokolwiek uratować.

W miarę spisywania powieści Anna odkrywa coraz więcej analogii między jej bohaterami i ich namiętnościami, a faktami z życia Dostojewskiego. Odkrywa jego pasję do hazardu, a kropką nad "i" staje się nagłe pojawienie dawnej kochanki pisarza, pięknej... Poliny (czyli Apollinarii Susłowej), która namawia go, by rzucił całą tę petersburską mizerię i wyjechał z nią do Paryża. Z próby sił między tymi jakże różnymi kobietami zwycięsko wychodzi jednak mało efektowna stenografistka. Powieść zostaje ukończona dosłownie na pięć minut przed upływem wyznaczonego terminu, a Annie przypadnie satysfakcja pełnego pogardy ciśnięcia manuskryptu niemal prosto w obleśny pysk Stellowskiego.

Anna zostaje drugą żoną Dostojewskiego i jej przypadnie rola sekretarki przy powstawaniu największych dzieł pisarza: "Idioty", "Biesów" i "Braci Karamazow".

Jest rok 1870. W Roulettenburgu, kolorowym mieście hazardu swoją ostatnią biżuterię oddaje pod zastaw młoda kobieta. Ma na wychowaniu dwójkę dzieci i potrzebuje pieniędzy.

Przenosimy się 4 lata w przeszłość: do St. Petersburga.

Akcja filmu toczy się dalej w zamkniętym pokoju: uwięziona w nim stenotypistka zapisuje dyktowaną przez pisarza powieść. Kontrakt przewiduje dostarczenie powieści w ciągu miesiąca. Jeśli warunki nie zostaną spełnione, wydawca przejmie prawa do wszystkich dzieł pisarza. Pomiędzy pisarzem a stenotypistką rodzi się uczucie: drobne gesty, półsłowa tworzą klimat tego filmu i stwarzają podstawę tej niezwykłej intymności między bohaterami. Czy jednak miłość jest najważniejsza?
[tantra]

Film jest próbą rekonstrukcji fragmentu życiorysu Fiodora Dostojewskiego . Jego treść dotyczy okresu, w którym powstawała powieść "Gracz". Wiemy o nim wiele m. in., iż jest wiecznie zadłużonym i z powodu zamiłowania do hazardu stoi na progu ruiny. Na dodatek nieopatrznie zawarł w 1866 r. umowę ze Stełłowskim, wydawcą specjalizującym się w wykupywaniu długów literatów i przejmowaniu w ten sposób praw do ich dzieł. Na miesiąc przed ostatecznym terminem Dostojewski orientuje się, że jeśli nie ukończy kolejnej powieści, wydawca znajdzie się w posiadaniu praw do wszystkich jego dzieł. wpadł we własna pułapkę...

Sank Petersburg, 1866 rok. 20-letnia stenografistka Anna Snitkina przyjmuje posadę u nieznanego jej 45-letniego pisarza Fiodora Dostojewskiego. Za cztery tygodnie pracy ma otrzymać 50 rubli. Bardzo potrzebuje tych pieniędzy, ponieważ jej ojciec jest ciężko chory, a koszty leczenia pochłonęły wszystkie rodzinne oszczędności. Początkowo literat nie robi na niej dobrego wrażenia. Jest apodyktyczny, miewa napady złego humoru, a po wypiciu dużej ilości alkoholu zdarzają mu się ataki epilepsji. Dziewczynę fascynuje jednak dyktowana przez niego powieść. Jej akcja dzieje się w ekskluzywnym kurorcie Ruletenburgu, gdzie ludzie uprawiają hazard i przeżywają wielkie namiętności. Podczas pisania Anna stopniowo poznaje coraz więcej faktów z życia pisarza. Dowiaduje się, że jeśli w ciągu 27 dni nie skończy on swojej książki, wydawca Stełłowski uzyska prawa do wszystkich dzieł, które w przyszłości stworzy. Kobieta jest coraz bardziej zauroczona nie tylko powstającą powieścią, ale także samym Dostojewskim.

Akcja filmu toczy się jakby w dwóch płaszczyznach. Scenariusz oparty jest nie tylko na fabule powieści, ale również na wydarzeniach towarzyszących jej powstawaniu. Obok wielkiego dramatu nałogowego hazardzisty, film ukazuje również namiętność i pasję młodej Anny, która towarzyszyła pisarzowi w tamtym czasie i jakiś czas później została jego żoną.