Nie rozumiem. Co jest takiego w historii, która przedstawia walkę dobra ze złem, siłę przyjaźni i poświęcenia, serwuje dawkę dobrego humoru, że odpowiednia miałaby być tylko dla dzieci? Owszem, są to proste motywy, ale są one piękne, niezwykle wartościowe. Do tego weź pod uwagę kultowość postaci i scen, co sprawia, że z zafascynowaniem nawet emeryci wracają nierzadko do tych filmów. Pytasz "gdzie zmierza ta ludzkość", jakbyś biadolił nad jej upadkiem tylko dlatego, że wiele osób lubi Gwiezdne Wojny - to nie bajeczka, a baśń w kosmosie, jeśli już. Dorosłych, którzy czytają baśnie Hansa Christiana Andersena, też będziesz krytykował za to, że wracają do uniwersalnych i pięknych wartości, które te wszystkie rzeczy, włącznie z Gwiezdnymi Wojnami, w sobie niosą? Czy filmy Disneya to też bajeczki dla dzieci? Przecież sam Disney mówił, że woli ludzi bawić i liczyć, że czegoś się nauczyli, niż uczyć i liczyć, że byli zabawieni. A nawet jeśli założymy, że tak, to dlaczego dorośli nie mieliby inspirować się nimi w swoim codziennym życiu? Właśnie przez to, że ludzie z czasem, kiedy dorastają, tracą tę prostotę, zapominają o altruizmie, poświęceniu, przyjaźni i miłości, zaczynają się gubić, dochodzi do przestępstw, pobić, nienawiści rasowej czy religijnej. Nie twierdzę, że trzeba być dziecinnym. Oglądałeś Zemstę Sithów? Moim zdaniem jest to nadojrzalsza i najpoważniejsza ze wszystkich części, wcale nie nazwałbym jej bajeczką dla dzieci. To, że coś ukazane jest w innym świecie, wymyślonym uniwersum, w konwencji fantastycznej, nie oznacza, że kierowane jest tylko dla dzieci i dorośli nie powinni oglądać takich rzeczy. Nie twierdzę, że muszą, ale nie ma w tym niczego złego moim zdaniem.