John Carpenter odrzucił propozycję reżyserowania filmu, ale napisał do niego scenariusz.
Wersja Ricka Rosenthala była zbyt "ugłaskana", więc John Carpenter nakręcił kilka krwawych scen (mimo sprzeciwu Ricka), które potem zostały dodane do filmu.
John Carpenter nakręcił scenę, w której chłopak od Boom Box przejeżdża Michaela.
Anne-Marie Martin wystąpiła w filmie dla przysługi, gdy kręcono dodatkowe sceny. John Carpenter nakręcił scenę z jej udziałem. Ponadto Martin wspierała Pamelę Susan Shoop na planie filmowym.
Dr Loomis strzela do Michaela siedem razy z sześciostrzałowego rewolweru.
Kiedy oficer Hunt wzywa posiłki pod dom Myersów, wzywa je pod nr "Lampkin Lane 45". Na domu jest napisane "709".
Pod koniec "Halloween", Michael Myers wypada z balkonu na ziemię. W "Halloween 2", gdy Dr Loomis wychodzi na zewnątrz, ślad po nim został odbity na trawie.
Gdy doktor Loomis i szeryf Brackett są w samochodzie, jeden z policjantów Bracketta dzwoni do niego z radia. Wiele razy podczas ich rozmowy, mężczyzna w radiu zaczyna mówić, zanim Brackett wciska przycisk.
Po odnalezieniu martwej pielęgniarki, Jimmy, chcąc wyjść z pokoju, poślizguje się na krwi i upada, brudząc twarz i marynarkę. W następnej scenie, gdy jest w samochodzie, po zabrudzeniach nie ma już śladu.
Gdy Janet obraca krzesło, na którym siedzi zamordowany doktor Mixter, jego prawa ręka wzdryga.
Doktor Loomis znajduje z policjantem słowo "Samhain" napisane na tablicy w szkole podstawowej. Twierdzi, że zna jego znaczenie i zaczyna mówić o "festiwalu Samhain". Jednakże wymawia ten wyraz dosłownie, co w rzeczywistości jest błędem, gdyż powinien mówić "sow-in".
Po tym, jak Michael zostaje postrzelony w oczy, zaczyna machać na oślep skalpelem, a doktor Loomis i Laurie uwalniają gaz. Gdy Laurie ucieka, zanim doktor Loomis zapala zapalniczkę, najpierw słyszymy świst, a dopiero później widzimy ruch ręką Michaela podczas wymachiwania.
Laurie, oddając dwa strzały z pistoletu, trafia Michaela bezpośrednio w oczy. Kiedy Myers odchyla się w górę, a spod maski zaczyna mu cieknąć krew, widać, że jego oczy są nietknięte.
Gdy Marshall reaguje na krzyki Laurie, znajduje się na korytarzu obok maszyny z napojami gazowanymi. Chwilę później, gdy Michael niszczy drzwi, Marshall biegnąc w jego kierunku ponownie znajduje się obok wspomnianej maszyny.
Doktor Loomis twierdzi, że Michael ma 21 lat, choć w napisach końcowych podano, że ma 23 lata. Jest to podtrzymanie błędu z pierwszej części, gdzie Michael miał 6 lat, gdy zasztyletował swoją siostrę w 1963 roku. 15 lat później, w 1978 roku, miałby 21 lat.
Doktor Loomis strzela w okno samochodu Marshalla, jednak jest ono całe w późniejszych scenach.
W scenie śmierci Bena Tramera, gdy uderza go policyjny samochód i następuje zderzenie z białą furgonetką, chłopak opada ku pojazdowi. Gdy widać zbliżenie kolizji, znajduje się on już wyprostowany naprzeciw niego.
Na początku filmu, światła drzwi frontowych domu Doyle'ów, są włączone i wyłączone między scenami.
Poza pacjentem, którym Jill się zajmowała, nie widać ani nie słychać żadnego pacjenta tego ogromnego szpitala, także mimo faktu że znajdują się tam noworodki.
Akcja filmu rozgrywa się w 1978 roku, choć niektóre ciuchy i fryzury mają zauważalne cechy tych z wczesnych lat 80-tych. Widać to szczególnie u Alice, Karen i Darcy.
Gdy Michael wypada z balkonu domu Doyle'ów, po postrzeleniu przez doktora Loomisa, można zauważyć rampę, która wspomaga kaskadera.
Gdy widzimy po raz pierwszy pielęgniarkę Karen w fartuchu, jej pasek ma kolor ciemnobrązowy, a w późniejszych scenach jest już biały.
W szpitalu można zauważyć kamerę w lustrze Marshalla.
Gdy szeryf Brackett próbuje powstrzymać doktora Loomisa przed strzałem do Bena Tramera, cień kamerzysty pada na płaszcz Loomisa.
Brackett zamyka drzwi, gdy biegnie powstrzymać Loomisa przed strzeleniem do Bena Tramera, ale w tle widać, że są one otwarte.
Laurie wchodzi do windy z poziomu piwnicy, a gdy po wjeździe do góry z niej wychodzi - nadal jest na poziomie piwnicy.
Na początku filmu włosy u Michaela są puszyste, lecz gdy idzie do szpitala, ma je zaczesane do tyłu.
Marion, wołając o pomoc przez radio policji, słucha odpowiedzi nie wciskając przycisku "talk". Nie można w radiu niczego usłyszeć, gdy nie jest on wciśnięty.
Strażnik zostaje wysłany, aby sprawdzić przyczynę niedziałania telefonów, lecz kilka scen później można zobaczyć pielęgniarkę, która korzysta z telefonu.
Po eksplozji w szpitalu, Michael wychodzi w płomieniach z ognia. Znajduje się wtedy obok płonących noszy. Następnym razem, gdy go widzimy, jest już około ośmiu stóp za noszami.
Gdy Gary i jego matka wchodzą do szpitala, można zobaczyć, że ambulans wiozący Laurie właśnie podjeżdża. W następnym ujęciu, pojazd wjeżdża do parkingu i podjezdża za nimi jeszcze raz.
Akcja filmu rozgrywa się w 1978 roku, jednak ambulans ma prostokątne reflektory, których nie wprowadzono przed 1980 rokiem.
Płaszcz doktora Mixtera zmienia pozycję na lewym barku, gdy Laurie znajduje się na ostrym dyżurze.
Na początku filmu, gdy Michael wchodzi do domu Elrodów, pani Elrod stoi w kuchni przed drzwiami pokoju, jednak gdy Michael bierze nóż i wychodzi, kobieta znajduje się już wewnątrz pokoju.
Gdy Michael wbija skalpel w Jill i unosi ją do góry, jej buty spadają i po chwili zmieniają położenie.
Kiedy Michael topi Karen w gorącej wodzie, jej ręcznik zmienia położenie między ujęciami. Na początku jest pod barkami, aby ostatecznie znaleźć się w okolicach talii.
Kiedy szeryf Brackett patrzy na zwłoki swojej córki, Annie, jej oczy drżą, po tym, gdy zamyka je ręką.
Zanim szeryf zamyka oczy martwej córki przed swoim domem, opuszcza koc przykrywający jej ciało do klatki piersiowej. W następnym ujęciu, koc znajduje się już jednak koło jej brody.
Migające światła ambulansu, którym jadą Bud i Jimmy, zmieniają położenie, gdy pojazd dojeżdża do szpitala.
Jill odwraca się ku Myersowi, zanim ten wbija jej skalpel. Mimo tego, gdy zostaje raniona, patrzy już przed siebie.
Jimmy przechodzi przez kałużę krwi zanim odnajduje ciało pani Alves. Gdy się poślizguje, nie widać żadnych śladów.
Podczas pierwszego zbliżenia ambulansu jadącego do szpitala, widać, że na przednim zderzaku nie ma świateł, lecz w kolejnym ujęciu znajdują się już 2 czerwone światła.
Kiedy Michael ukrywa się w żłobku, widać, że dziecko leżące najbliżej kamery, jest lalką.
Pod koniec, gdy Michael wychodzi z eksplozji, jego ciało płonie. Widać wtedy, że aktor jest wyposażony w grubszą odzież i rękawiczki, których Myers wcześniej nie miał.
Laurie uderza w szpitalne drzwi około 30 sekund zanim zostaje wpuszczona do środka, mimo tego, że doktor Loomis stał obok nich przez cały czas.
Na początku filmu wielokrotnie wspominano (w telewizji i w radiu), że zamordowano 3 nastolatków, lecz dopiero potem policja odnajduje ich ciała. Dowiadujemy się tego z rozmowy szeryfa Bracketta i jego zastępcy, który mówi mu, że jedną z ofiar jest jego córka.
W trakcie filmu można zauważyć, że oczy kaskadera Dicka Warlocka są niebieskie, a przecież powinien mieć "najczarniejsze oczy, oczy diabła". Oczy Tony'ego Morana z kolei w finałowej scenie oryginału, gdy pojawia się bez maski, są brązowe.
Pozycja Jimmy'ego zmienia się, gdy poślizguje się na kałuży krwi.
Plama krwi na desce do krojenia z początku filmu ulega zmianie między scenami.
Kiedy doktor Loomis z policją sprawdzają włamanie w szkole, pojawia się pielęgniarka Chambers, która oświadcza mu, że musi wracać do Smith's Grove. Kiedy Loomis ją widzi, mówi, że jej nie poznał i pyta co tu robi, mimo tego, że poprzedniej nocy razem jechali samochodem, aby dowieźć Michaela przed sąd. To prawdopodobnie błąd w scenariuszu po tym, gdy "Halloween 2" kręcono 3 lata po części pierwszej, a scena ta została źle tłumaczona.
Po tym, gdy doktor Loomis odkrywa ślad krwi w miejscu, gdzie upadł z balkonu Myers, sąsiad pyta go o to co się wydarzyło, a on każe mu dzwonić na policję, mówiąc, że strzelił do niego sześć razy. W rzeczywistości doktor Loomis strzelił do Michaela siedmiokrotnie, trafiając za każdym razem. W pierwszej części "Halloween" jednak Myers został trafiony sześć razy.
Pod koniec filmu doktor Loomis zostaje raniony skalpelem przez Michaela, po czym przykrywa ranę rękami i upada koło jednego z łóżek szpitalnych. Następnie, gdy Laurie strzela Myersowi w oczy, a doktor Loomis zaczyna odkręcać zawory od butli i wyciąga zapalniczkę, widać, że jego ręce są całkowicie czyste.
Twarz Karen, którą Michael topi w gorącej wodzie, ulega poparzeniu. W takiej sytuacji poparzeniu powinna ulec również ręka Myersa, który co chwilę zanurzał ją w wodzie. W rzeczywistości woda o temperaturze 125 stopni Fahrenheita nie byłaby na tyle gorąca, aby ranić ciało w takim stopniu, jak to miało miejsce w filmie.
Film rozgrywa się w stanie Illinois w Halloween, lecz po kolorach drzew, które są zielone, tego nie widać.
Początek filmu powinien być kontynuacją nocy Halloween z części pierwszej, lecz krajobraz domu Wallace'ów i Doyle'ów uległ zmianie. Również halloweenowa dynia na werandzie u Doyle'ów jest zupełnie inna.
Pod koniec "Halloween" Michael wypada przez balkon na tyłach domu Doyle'ów. W sequelu upadek następuje już od frontu budynku, mimo, że jest to powtórzenie wydarzeń z poprzedniej części. Na dodatek balkon ten w pierwszej części jest pokryty, w drugiej zaś nie.
Gdy Laurie jest odwożona na wózku do ambulansu, koc na noszach nie pokrywa jej stóp. Kiedy sanitariusze pomagają jej wejść do pojazdu, koc już zakrywa jej stopy.
Film nagrywano w Sierra Madre, Pasadenie i Los Angeles (Kalifornia, USA).
Zdjęcia kręcono w Morningside Hospital, 8711 South Harvard w Los Angeles, który później zamknięto i zburzono.
Jamie Lee Curtis musiała nosić perukę, aby wyglądać tak jak w "Halloween".
To jedyna część, obok "Halloween - 20 lat później", gdzie Michael Myers nie został określony jako Boogeyman (upiór).
Pamela Susan Shoop (Karen) dostała infekcji ucha podczas kręcenia sceny w wannie. Okazało się, że woda była "nie za czysta".
Późniejsza emisja telewizyjna tej części ma inne zakończenie niż wersja pierwotna. Zdecydowano się również dodać kilka scen, których wcześniej nie wykorzystano.
Dick Warlock musiał nosić specjalne podeszwy, które sprawiały, że wydawał się wyższy.
Z filmu dowiadujemy się, że Haddonfield znajduje się w Warren County, Illinois. Warren County znajduje się aktualnie w Nothwest Illinois. Warren County prawdopodobnie odnosi się do hrabstwa Kentucky, które mieści miasto Bowling Green, w którym dorastał John Carpenter.
Jest to jedyna część serii wyprodukowana przez Universal Studios. Gdy kolejna odsłona nie przyniosła spodziewanych zysków, prawa trafiły do Trancas International, które zajęło się realizacją serii do 1989 roku. W 1996 roku prawa nabył Dimension.
Maska, którą nosi Michael, jest tą samą z części pierwszej. Wygląda nieco inaczej, gdyż spróchnieniu uległ jej lateks od czasu kręcenia "Halloween". Ponadto Dick Warlock był niższy i bardziej krępy od Nicka Castle'a, więc maska do jego głowy pasowała inaczej. W pozostałych kontynuacjach użyto już innych masek.
Okres zdjęciowy trwał od 18 kwietnia do 25 maja 1981 roku.