Różdżka powinna nie należeć do nikogo, ani do do Snape'a ani do Voldemorta, gdyż jej prawowitym właścicielem był Draco ;)

No tak ale Voldemort myslal, ze Snape jest jej wlascicielem stad ta cala akcja zeby go zabic...

Nie Draco, tylko Harry.

Najpierw Draco, potem Harry

Ale w momencie śmierci Snape'a był to Harry.

Z tym się zgodzę ;)
Chociaż swoją drogą to nie ma większego znaczenia w kontekście zadanych pytań

Pytanie było inne. Przyjmijmy ze ta różdżka nalezala do Snape'a.

Czy wtedy ta cała akcja z zabiciem go byla potrzebna?

Ja też czekam na wyjaśnienie tego ;) Chociaż jeszcze bardziej interesuje mnie sprawa z wężem, nad którą sama się wcześniej też zastanawiałam

Jesli czytałaś książke to napewno skojarzysz, że Voldemort lubił zabijać, nawet weszedł do czyjegoś domu, spytał się czy jest tam Gregorowicz, jakaś kobieta powiedziała że nie, ten się wkurzył i zabił jej rodzinę. Więc dla Volkda, zwykłe odebranie różdżki byłoby trochę naruszające jego dumę ;)

Voldemort źle rozumiał prawo przekazywania Czarnej Różdżki, uważał, że właścicielem jest tylko ten kto zabił poprzednika, a nie ten, który go poprostu rozbroił. Pewnie wiedział co się działo na Wieży Astronomicznej, i że to Draco rozbroił Dumbledora (czyli nomen omen pokonał go), ale w jego mniemaniu pokonał=zabił, więc Snape musiał zginąć, bo Voldemort był głupim ignorantem, który nie pojmował najprostszych rzeczy.
Co do Nagini, to fakt ona go zabiła, ale była zwierzęciem, więc logiczne, że nie mogła stać się właścicielem Różdżki. Poza tym, gdyby Snape faktycznie był panem CR to zauważ, że Voldemort go pokonał sectumsemprą czyli różdżka i tak przeszła by na Riddle'a

Voldemort musiał rozumieć to prawo. Wyciągnął prawdę o miejscu pobytu różdżki od Grindelwalda, który był poprzednim właścicielem, a żył. Wniosek prosty, że nie trzeba kogoś zabić, żeby ją przejąć

Ale kiedy Voldemort kogoś pokonuje to go zabija, inaczej nie ma mowy o pokonaniu, tak myśli Voldemort i tym się kierował

Mimo wszystko, tak jak napisałam wyżej, musiał zdawać sobie sprawę, że różdżkę nie obowiązuje jego definicja "pokonania" kogoś.
Ale rozumiem, o co ci chodzi ;) Nie zważając na inne sposoby, pokierował się własnymi metodami

A przypomnisz mi, kiedy Voldi rzucił Sectumseprę na Snape'a? Chociaż wydaje mi się, że rzucenie tego zaklęcia nie jest pokonaniem, bardziej atakiem. Pod pokonanie podchodzi chyba bardziej rozbrojenie

Rzucił niewerbalne zaklęcie, po którym na ciele Snape'a pojawiły się otwarte rany co wskazuje, że była to właśnie sectumsempra (nie pamiętam dokładnie czy w książce też nie wypowiedział zaklęcia, ale dam sobie rękę uciąć, że skutki były takie same jak w filmie). Oczywiście zrobił to tuż przed atakiem Nagini.
Wiesz, różnie to można rozpatrywać, ale moim zdaniem sectumsempra bardziej zalicza się do sposobu "pokonania" kogoś niż taka pospolita kradzież (patrz: przypadek Gregorowicza)

Przeczytałam sobie ten fragment, żeby sprawdzić i nic o tym nie wspominają
Normalnie też mi się tak by wydawało, ale w świecie czarodziejów odebranie komuś różdżki jest chyba uznawane za pewnego rodzaju zniewagę
Możliwe, że to wszystko można wytłumaczyć na takiej zasadzie, że Voldemort przyczynił się do śmierci Snape'a. Wąż nie może być czarodziejem, więc nasłanie go na Snape'a mogło być traktowane mniej więcej tak samo, jak powiedzmy rzucenie w niego nożem, który by spowodował jego śmierć

Czyli w skrócie mniej więcej to samo, co napisałe(a)ś na samym początku ;)

Jeśli mówisz o fragmencie z Gregorowiczem, to każda inna różdżka tak działa (przecież Ron miał na początku różdżkę po bracie i było z nią wszystko w porzadku), ale Czarna Różdżka słuchała się tylko tego, kto okazał wyższość nad poprzednim właścicielem, przecież symbolizowała władzę, a przecież Grindenwald nawet nie stanął z Gregorowiczem twarzą w twarz, zachowal się jak tchórz. Jakby nie patrzeć Voldemort też ukradł różdżkę (wtedy już chyba Harry'emu) z grobu Dumbledora, a jego jednak nie słuchała.

Nie, chodziło mi o fragment, w którym zabito Snape'a. Nie ma tam niczego o tym, że Voldemort jakoś zranił Snape'a fizycznie

Oo, a byłem przekonany, że w książce było tak jak w filmie...