Nigdy nie potrafiłem kupić konwencji wuxia czyli "kina latających Azjatów". O ile pogarda fizyki nie przeszkadzał mi w "Matrixie" czy "Wanted", bo zostało to albo wytłumaczone albo miało służyć wyłącznie rozrywce, to tutaj, wszystkie te wygibasy i akcje w powietrzu, po prostu mieszają mi się z poetyką filmu(nawet jeśli miał to być jeden ze środków przekazu). Rozumiem jeśli byłby to jedynie dodatek do filmu, ale niestety walki są tu częstym środkiem do wyrażania emocji i wyglądają zwyczajnie okropnie,zwłaszcza gdy bohaterowie rezygnują z walki na ziemi( najbardziej boli scena gry w ping ponga kroplą wody). Całości można przypisać jakieś tam przesłanie i jakąś tam poetykę(gra barwami, niestety w photoshopie), ale jest ona raczej natrętna(te falowanie szat i włosów w każdej scenie). Film przez to nie jest ani pokazem sztuk walki, które w założeniu miały być tańcem(parę razy się to nawet udało) ani nie jest dytyrambem o ludzkim losie, miłości, zemście itd. Wszystko to ma zbyt duży rozdźwięk, który twórcy próbują maskować zmianą punktu widzenia opowiadanej historii. Skutkuje to jedynie mnożącymi się dziwnymi decyzjami bohaterów i pseudo filozoficznymi naukami i wywodami. Jedynie warstwa wizualna w minimalny sposób sposób rekompensuje mi szerokie ziewy podczas kolejnych lotów z wyciągniętym mieczem i "szlachetnych i pełnych szacunku" dialogów.