Podobne odczucia wywołał u mnie ten film, ciężko było mi ujrzeć ową "magię", którą wielu zauważa w fabule Historii kina w Popielawach, ot prosta historia, z muzyką która po pewnym czasie zaczyna wręcz denerwować swoją powtarzalnością i prostotą, mało wyrazista gra aktorska, a dodatkowo mało interesująca narracja i nieprzekonywująca puenta filmu.

No wiele bym wybaczył, ale z tą "prostą historią" to naprawdę przesadziłeś...

Też mam problem z tym filmem. Powinnam się zachwycić, a nie potrafię. Zwyczajnie mnie ta forma filmu nudziła. Co do muzyki to się zgadzam. Na początku wydawała się zjawiskowa, potem dobra, potem powtarzalna, a na końcu denerwująca. Nie dla mnie ten film po prostu. A może właśnie ta z każdą minutą bardziej denerwująca muzyka sprawiła, że ostatnie pół godziny się męczyłam.

Trochę się zgadzam, film był trochę drętwy i monotonny, ale w porównaniu z dzisiejszym kinem wypada średnio, a nawet całkiem nieźle. Muzyka była w filmie moim zdaniem dobra, nie rewelacyjna, ale raczej nie dziecinna, ale wesoła, wzruszająca trochę. Film świtny na wspaniałą grę Krzysztofa Majchrzaka (nie wie ktoś co się dzieje z moim ulubionym aktorem???), dobrze w filmie zagrał Saternik (którego nie cierpię, ale tu zagrał dobrze) i Jan Nowicki dobrze wypadł. Film dobry także ze względu na początkującego Bartosza Opanię (tego aktora także dawno nie widziałem w żadnym filmie fabularnym, co się z nim dzieje??). Film Jana Jukuba Kolskiego oczywiście o tematyce wsi, magii i klimat jest trochę z dzieciństwa - całość mocno dobra, na weekend film znakomity, ale arcydzieło nie jest. Podobnie jak ,,Kroll'' Pasikowskiego, najsłabszy film Pasikowskiego z lat 90-tych po ,,Słodko-gorzki''.

No " Cinema paradiso" to nie jest ;-) . Ale ma swoj urok.