Pomysł na film "Historia niemoralna" powstał na bazie osobistych doświadczeń Barbary Sass i jednej z jej ulubionych aktorek - Doroty Stalińskiej. Jest to historia temperamentnego związku pomiędzy dwiema artystkami (reżyserką i aktorką).
Forma filmu jest ciekawa, poszczególne sekwencje przeplatane są rozmowami, gdzie montażysta i reżyserka (a właściwie jej głos dobiegający z offu) komentują poszczególne sceny i dokonują w nich zmian. "Historia niemoralna" zawiera wiele faktów z biografii zarówno Stalińskiej jak i Sass.
Nakręcenie filmu skończyło się ponoć konfliktem pomiędzy obiema kobietami. Po zmontowaniu materiału trzeba było wykonać poprawki (m. in zmiana zakończenia), Stalińska natomiast czuła się nimi dotknięta, uważając, że Sass postąpiła nie fair wykorzystując pewne fakty z jej życia (chodzi np. o scenę, gdy Ewa dowiaduje się o śmierci ojca; Stalińska chciała ukazać rozpacz i ból córki, Sass zastąpiła to alkoholowym odurzaniem i oddawaniem się w ręce przygodnie poznanego mężczyzny).
Stalińska, mimo szoku, który przeżyła po przeczytaniu scenariusza, postanowiła jednak zagrać główną rolę, biorąc na barki wiele bolesnych wspomnień ze swego życiorysu.