Mam za to fragment wiersza czytanego przez studentkę:
"Czym jest róża ?
Czyż nie łodygą cierpienia, na której bladoróżowo zakwita niekiedy chwila, beztroską, delikatną, pachnącą o płatkach natchnionych czyimś wzrokiem, dotykiem czyjegoś wzruszenia ..."

Mam:
"Ja wiem, że Twa uroda nie jedną trudność prześcignie, żeś sobie młoda, ale o czy wy będziecie mówili jak tak nadejdzie wieczór długi?"

Dodam tylko, że oryginalnie słowa te wypowiada Radczyni w "Weselu" Wyspiańskiego...

Pawian-szacunek.

"Ale żyło we mnie oczekiwanie, ostatnia rzecz, jaka mi po niej została. Jakich spełnień, drwin, jakich mąk jeszcze się spodziewałem? Nie wiedziałem nic trwając w niewzruszonej wierze, że nie minął czas okrutnych cudów." :-)