Dawno temu napisałem już opinię iż uważam, że „Iron Man 3” to jeden z najgorszych sequeli w historii.
Teraz, jako, że odświeżam sobie wszystkie filmy ze stajni Marvela aby wziąć się za te które wyszły
niedawno, więc pozwolę sobie na bardziej szczegółową opinię, dlaczego „Iron Man 3” to jedno z
największych bluźnierstw w historii adaptacji komiksów od czasu „X-men Origins Wolverine”

Film zaczyna się retrospekcją z roku 1999 roku, gdzie to Tony mówi nam o pewnym ważnym dla niego
wydarzeniu. I choć jest ono takie ważne, nikt nie sądził że warto o nim wspominać przez 2 filmy z rzędu.
Mało tego, Tony twierdzi że zapomniał o nim, tak po prostu. Skoro to było dla niego takie ważne to jakim
cudem o nim zapomniał? No i skoro zapomniał to jakim cudem opowiada o nim w tym właśnie
momencie?
Tak czy inaczej, inaczej tej scenie poznajemy… brzydkiego nerda z obsesja na punkcie Tony’ego. Jak
myślicie kim on może być? Śmiało.
Tak, to on będzie naszym złoczyńcą, i sam oglądając ten film pierwszy raz, ujrzawszy go powiedziałem „on
będzie złoczyńcą”. Z nerda staje się bogatym „geniuszem” zła, od tak sobie, tylko po to by zemścić się na
Tonym za to że go olał i podbić świat. I jeszcze przez cały film Killian stara się nam wmówić, że tu wcale
nie chodzi o zemstę. Wynajduje on jakieś coś, co sprawia że ludzie dostają nagle super moce (Nawet nie
pytajcie jak to ma działać). Może przeżyłbym kolejnego kiepskiego złoczyńcę, gdyby nie fakt, że w „IM2”
mieliśmy Vanko. To był kompletny złoczyńca, który zapadał w pamięć, a ten pomiot kiepskiego
scenariusza który mamy tutaj to krok w tył pod każdym względem. I może dałbym radę go polubić, gdyby
sam aktor dał tej postaci cokolwiek. Justin Hammer w „IM2” też był złoczyńcą pozbawionym głębi, ale aktor
wcielający się w niego dał radę sprawić, że go polubiłem.
Tak przy okazji – to był dopiero prolog, czyli jakieś 5 minut filmu.

Ale hej, na horyzoncie pokazuje się nam kolejny wzięty z dupy wątek. Otóż w wyniku wydarzeń jakie miały
miejsce w „Avengers”, atak kosmitów, Tony dostaje stanów lękowych, bo twierdzi, że jeśli wrócą to nie da
sobie z nimi rady.
Po pierwsze, Tony został członkiem Avengers, wiec nawet jeśli by wrócili to nie byłby w tej walce sam.
Po drugie, pokonali kosmitów, praktycznie nie męcząc się przy tym, z uśmiechami na twarzach, sam Tony
zdążył przygadać Lokiem, i zrozumiał, że to nie zbroja czyni o bohaterem.
Gdzie wy tu widzicie powód do depresji? Swoja drogą, ten wątek chyba został dopisany do scenariusza
na siłę tylko by załatać jedna dziurę fabularną. Tylko, że zamiast tego stworzono jeszcze większą. Sam
wątek nie ma praktycznie żadnego wpływu na fabułę, a gdzieś po drugim akcie scenarzysta chyba sam o
nim zapomniał. Cóż… ja nie zapomniałem i będę przywoływać go na każdym kroku, bo to idealny przykład
niekompetencji scenarzysty.
Poza tym, czy nie mieliśmy depresji już w „IM2”? Z tym że tam została zrealizowana dobrze, a tutaj Tony
przeczy własnej osobowości.
Tony w związku ze swoimi stanami lękowymi zaczyna budować całą masę zbroi, by chronić Pepper, i jest
to całkiem fajnym pomysłem… ale pod koniec filmu zostanie wywalone w kosmos tak jak wiele innych
rzeczy.

Pojawiają się też terroryści pod przywództwem Mandaryna (o którym wspomnę jeszcze później). W wyniku
jednego z zamachów ochroniarz Tony’ego ląduje w szpitalu i nasz główny bohater wpada wówczas na
rewelacyjny pomysł. Zaprasza terrorystów do siebie. Nie żartuje. Mówi w wiadomościach wprost żeby
zaatakowali jego dom.
Gdzie mam u licha zacząć?
Czy muszę mówić że Tony’ego w tym filmie powaliło? Prowokuje terrorystów do ataku na własny dom, i
nie przygotowuje się do tego w żaden sposób. Atak oczywiście się odbywa i nasz Iron Man dostaje ostro
po tyłku. Mało tego wszyscy są tym atakiem później tak wysoce zaskoczeni. Wiecie już po co w
scenariuszu był wątek ze stanami lękowymi? Scenarzysta myślał chyba że to w jakiś sposób uzasadni ta
jedną chorą decyzję głównego bohatera. Tylko, że skoro ma te stany lękowe, skoro tak bardzo boi się o
życie swoje i swojej dziewczyny to czemu prowokuje terrorystów? I skoro już to zrobił to czemu nie
przygotował się w jakikolwiek sposób do obrony?
Moi drodzy – „Iron Man 3”, film w którym dziura fabularna, ma swoją dziurę fabularną.
Chciałbym zaznaczyć że zabrnąłem raptem w 40 minut tego filmu, a fabuła już została wykolejona
zupełnie.
Jakim cudem mam wziąć teraz cokolwiek co się wydarzy na serio, jak mam kibicować głównemu
bohaterowi, jak mam odczuwać dramatyzm wielu scen, jak mam cieszyć się ze scen akcji skoro wiem, że
wszystko to, że ¾ tego filmu zostało postawione na jednym z największych absurdów w historii fikcji? Nie
tylko spaprali zamknięcie świetnej serii, ale przy okazji sprawili, że nie jestem już wstanie przychylnie
spojrzeć na głównego bohatera. Bo wszystko to stało się za sprawą jego głupoty, i niekompetencji
scenarzysty.

Tak czy inaczej, Jarwis kieruje uszkodzony pancerz Iron Mana gdzieś na drugi koniec świata ponieważ….
PIER**CIE SIĘ!
Tony zostaje sam ze zniszczonym pancerzem, i przebywa całą długą drogę by dorwać Mandaryna. W
sumie, to byłby to całkiem niezły pomysł. Widzimy jak zaradnym jest Tony, i że nawet bez pancerza potrafi
sobie poradzić. Byłoby to fajne, gdyby miało jakikolwiek sens! To wszystko dzieje się – bo tak! To wszystko
równie dobrze nie miałoby miejsca, gdyby Jarwis nie wyrzucił Tony’ego całe mile od miejsca, w którym
mógłby swój pancerz naprawić. Nawet sam Tony pyta się Jarwisa czemu to zrobił, i ten nic mu nie
odpowiada. To cudowne gdy film sam wytyka własne błędy logiczne.

Później mamy na zmianę idiotyczne postacie poboczne, i walki z X-menami Killiana. Trzeba przyznać że to
drugie zostało wykonane nieźle. Co do postaci to, mamy tego wkurzającego dzieciaka, który jakimś
cudem zna się na wszystkim, i jest cholernie irytujący jakby miał ADHD, mamy tego kolesia w przyczepie
telewizyjnej, który na fioła na punkcie Tony’ego (niezręczne, ten koleś wytatuował sobie twarz Tony’ego
nawet).
I każdego z nich, mogłoby równie dobrze nie być.

Czy wspomniałem już, że ten film, z każdą minutą robi się coraz głupszy? Cała intryga filmu jest tak
oczywista, szyta grubymi nićmi, i pozbawiona jakiejkolwiek iskry, jakiegokolwiek mocnego zwrotu akcji,
czegokolwiek co sprawiłoby, że oglądałbym to z zaangażowaniem. Na tym etapie nie musze chyba mówić,
że scenarzysta nic a nic nie przyłożył się do swojego zadania. Wszystko to jest zrobione tak na odwal się,
jak to tylko jest możliwe. Te filmy stawały się coraz lepsze, główny bohater był dupkiem, ale każdy z nas był
w stanie go polubić. Jasne, nie obyło się bez zgrzytów, ale fabuła jako całość trzymała się kupy. Wszystko
to mimo wszystko widz oglądał z zainteresowaniem, aż tu przychodzą tacy dwaj Panowie Black i Pearce i
rzucają nam wysr*nym przez siebie gównem prosto w twarz.

Ale wiecie co? To jeszcze nie było najgorsze. W filmie tym pojawia się Mandaryn. Ja wiedząc o tym byłem
bardzo podjarany, bo w komiksach był to arcywróg Iron Mana. Cóż… według tego filmu, Mandaryn nie
istnieje! Tak naprawdę to aktor wynajęty przez Killiana. Twórcy chyba poszli po rady do przyjaciół przyjaciół
FOX którzy kręcili „X-men Origins Wolverine”. Pamiętacie jak przeinaczono postać Deadpoola? Tutaj
mamy to samo. Fani komiksów będą w tym wypadku podwójnie wku*wieni, bo jedna z najważniejszych
postaci z komiksu zostaje tutaj przemieniona w zwykły żart.
To nie tak, że mam coś przeciwko zmianom w materiale źródłowym. Nie mam, o ile jest to robione z
sensem i z szacunkiem dla pierwowzoru. Scenarzysta tutaj pokazał, że nie ma szacunku ani dla fanów
komiksu, ani dla pierwowzoru, ani dla kogokolwiek innego.
Dla mnie to był koniec, tutaj ten film osiągnął już dno absolutne i już nic nie dało rady go uratować.
Wszystko byłem w stanie przeżyć, ale ta jedna scena doprowadziła mnie do całkowitej konsternacji.

Tony zostaje złapany, Killian ma swój kliszowy do bólu monolog, o tym ,że jest jaki jest bo Tony go olał, a
potem mając do dyspozycji tych swoich X-menów co robi? Zostawia Tony’ego pod ochroną zwykłych
półmózgich osiłków beż jakichkolwiek umiejętności. Wow, zepsuć anwet coś takiego…
Może, gdyby było inaczej, Tony’ego nie uratowałby największy z bieg okoliczności w historii. No ale, to nie
ja jestem geniuszem zła.
Poza tym, porywa także Pepper i postanawia wszczepić jej to coś co daje supermoce. I albo ją to zabije,
albo jej organizm to zaakceptuje i sama będzie mieć supermoce. Powiedzcie, czy to nie jest troche słabo
pomyślane? To troche samobójstwo, dawać więźniowi 50 na 50 szansy, że zginie lub zdobędzie moc by
się uwolnić.

No i dochodzi do ostatecznej wielkiej bitwy, Tony przyzywa wszystkie swoje pancerze i… nawet ta scena
nie obyła się bez zgrzytów.
Najbardziej utkwił mi w pamięci ten jeden zwrot akcji. Tony znajduje Pepper, daje po tyłku Killianowi co
powoduje tym, że całe ot pomieszczenie idzie w diabły… bo tak, i Tony postanawia zrzucić z siebie
zbroje… bo tak.
Pepper wisi nad przepaścią i ten zamiast wezwać jakaś inną zbroję i uratować ją, postanawia biec do niej
na piechotę. Oczywiście nie udaje mu się i Pepper spada. Pojawia się znowu Killian i DOPIERO WTEDY
Tony wpada na pomysł, że może warto by było założyć jakiś pancerz. Jasne, byłaby to dramatyczna scena
gdyby nie fakt, że Pepper ma teraz te supermoce od Killiana i jest praktycznie nieśmiertelna.
Jestem pod wrażeniem, że można było popełnić tyle błędów naraz przy jednej scenie.

Na koniec, Tony postanawia, bez żadnego logicznego wytłumaczenia wysadzić WSZYSTKIE swoje zbroje,
a wszystko dlatego bo trzeba upchać fajerwerki na koniec filmu. Pamiętacie jeszcze o stanach lękowych?
Ja tak. Czy Tony się z nimi uporał? Czy nadal je jeszcze ma? Któż to wie. Nie widzimy jako tako by
przeszedł przez jakąś przemianę, nie widzimy by walczył z tym w jakikolwiek sposób. Tak po prostu wątek
się urywa. Poza tym, to świetny pomysł rozwalić wszystkie swoje pancerze. Tak jakby był całkowicie pewny
że już absolutnie nic jemu i Pepper nie zagrozi.
No i mamy epilog, podczas którego widzimy jak Tony poddaje się operacji, która usunie odłamki z jego
serca, tym samym elektromagnes już nie będzie mu potrzebny. Po pierwsze, czy przypadkiem przez cały
poprzedni film nie mówiono o tym jak bardzo on NIE MOŻE się ich pozbyć ze swojego serca? A po drugie,
skoro mógł poddać się takiej operacji, czemu nie zrobił tego w pierwszej części? To ujęcie trwające kilka
sekund a wypi***ala w kosmos dramaturgię całego poprzedniego filmu i przy okazji pozbawia resztek
godności z naszego bohatera. Poza tym, widzimy jak ci źli zostają ukarani, ci dobrzy żyją długo i
szczęśliwie.
I jakże wielką siekę z fabuły „Avengersów” robi ten film. Tony Stark to już tylko Tony Stark, nie ma już zbroi,
więc nie wiem czy będzie jakkolwiek użyteczny dla grupy. Może jego miejsce zajmie Pepper, skoro ma te
swoje dziwne supermoce? Pie**ol się filmie, zaprawdę powiadam ci pie**ol się.

„Iron Man 3” to jeden z najbardziej obraźliwych, głupich i horrendalnych filmów jakie widziałem. Nie tylko
jest filmem złym sam w sobie, ale jest idealnym przykładem jak spektakularnie zrujnować obiecującą
serię. Nie ma żadnych kulturalnych słów, które byłyby w stanie określić jak bardzo nienawidzę tego filmu.
Po tak wspaniałych poprzednikach „Iron Man” zasługiwał na godziwe zamknięcie trylogii, a po tak
wspaniałych poprzednikach poprzeczka była wysoko. Zamiast tego otrzymaliśmy wielkiego fuc*a
wymierzonego w kierunku fanów filmowego jak i komiksowego uniwersum. Oglądając ten film czułem się
tak jakby znowu były lata 90te, kiedy adaptacje komiksów były na naprawdę niskim poziomie. Nie ma tu
jakiejkolwiek konsekwencji, baa absurdem byłoby wymagać od tego filmu aż tyle. Jest to sequel na miarę
„Nieśmiertelnego II” i myślę że to porównanie mówi już samo za siebie.