Myślę, że właśnie brak emocji był celowy - Olga nigdy nic nie czuła, są podejrzenia, że cierpiała na zespół Aspergera. Moim zdaniem to idealnie zostało pokazane w filmie; lubię, kiedy widz prawie wchodzi w skórę bohatera. Nie uważam też, że niektóre sceny były zbędne - każda osoba miała wpływ na życie Olgi, tak samo jak każde zdarzenie. Przez to jeszcze bardziej zamknęła się w sobie i popełniła zbrodnie.

W tym filmie nie chodzi też tylko o Olgę, jest ona również odzwierciedleniem wielu przypadków, które mają miejsce do dziś. Ten film ma drugie dno, które niestety nie zostało zauważone przez wiele widzów, lub nie chciało zostać.

Na tym drugim dnie siedzą osoby wyrażające opinie podobne do Twojej. Morderców mamy rozumieć, a kto w ogóle wie, jak miały na imię ofiary tej niezrozumianej przez świat psychopatki?

Ale właśnie o to w tym filmie chodzi - zrozumieć jak doszło do tego, że Olga zdecydowała się na zabicie tylu osób. Nie rozumiem co by wnosiło przedstawienie imion ofiar w filmie biograficznym, szczególnie, że Olga wybrała ofiary przypadkowo. Czego się spodziewałeś/aś, przedstawienia życia ofiar i ich rodzin po morderstwie Olgi i jaką tragedię po sobie zostawiła, w filmie o niej i jej życiorysie?
Nie uważam również, aby film usprawiedliwiał zbrodnię Olgi - ewidentnie pokazuje, że miała problemy psychologiczne/psychiczne. Statystyki pokazują, że dzieciństwo i dorastanie ma bardzo wielki wpływ na to, czy dana osoba zostanie mordercą. Film tego nie usprawiedliwia, to raczej ostrzeżenie dla widza na to, jak traktują rówieśników czy wychowują swoje dzieci.

Jak zwykle, najlepiej "zwalić" wszystko na rodzinę i szkołę. Moja wypowiedź dotyczyła tego ale i innych filmów (książek). Zło ludzi przyciąga, dobro jest trywialne, wiem. Jestem przeciwko przedstawianiu (i to jeszcze z imienia i nazwiska) morderców. Ten film (ani też inne) nie jest żadnym ostrzeżeniem.

To była dziewczyna złakniona miłości, nadwrażliwa. Dlaczego nikt nie zwrócił uwagi, ze nigdy nie okazywała agresji, że zawsze była ofiarą. Aż do czasu jak w niej coś pekło.
Dzieci nie rodza sie złe. To rodzice i społeczeństwo robi z nich socjopatów.

" dziewczyna złakniona miłości, nadwrażliwa" taka osoba nie morduje, taka osoba może sama targnąć się na życie albo zabić swojego oprawcę ale nie osoby niewinne.

Napewno nie była psychopatka, to juz prędzej socjopatką. Chociaz wg mnie, ani jednym, ani drugim. Była ofiarą, w której cos pekło. Nie ma tak, zeby dzieciństwo nie odbiło swoje pietno na życiu dorosłym. Brak miłości robi z dzieci emocjonalne kaleki

Brak miłości (jakkolwiek ją rozumiemy) czyni z ludzi, więc i dzieci, kaleki Ale nie znajduję tu usprawiedliwienia.

podbijam, bo odczulam dokladnie to samo [czyli nic]. napalilam sie strasznie na super film, zwiastun mega mnie zainteresowal, a jak przyszlo co do czego to tylko czekalam kiedy film sie skonczy - potworna katorga, a szkoda. historia hepnarovej to dobry material na ciekawy film, na ciekawe studium psychologiczne.