Mi też się podobał - ale ten film jest chyba zbyt trudny dla osób, które po Janosiku spodziewały się porykiwania, owłosionej klaty i popisów kulturystycznych. Kilka scen naprawdę kultowych - jak wizja Matki Boskiej, no i piękne zimowe pejzaże. Jak dla mnie, za dużo okrucieństwa (powieszenie Janosika na haku!) - ale takie to były czasy. Odtwórca głównej roli bardzo ciekawie zagrał zbója eks- żołnierza. Pozostali bardzo różnie, rozczarowała mnie odtwórczyni Barbary, oraz Żebrowski.

Dla mnie Żebrowski się podobał, chociaż był zdrajcą, nie umiem czuć do niego 100%-owej niechęci, parę z tych procent zajmuje współczucie. Myślę, że nie każdy umie wzbudzać mieszane uczucia. A Janosik? Wszystko mnie w nim urzekło - poza tym, co napisałam, także prostolinijność, humor, radość, współczucie i miłosierdzie. Itd., itd. :)

Tia...obleśna scena pseudo seksu ( bez szczegółów ) na mrozie po podniesieniu 17 halek i 712 spódnic do góry tez była na miejscu jak wiele innych dziwnych "wydarzeń" w tym czymś.

Nie wiem dlaczego nawiązujesz do Perepeczki - czy ktoś porównał gdzieś tutaj coś do niego ?

Ten film do kompletna padaka.

Marek Perepeczko, aktor bardzo dobry, zagrał Janosika znakomicie w konwencji narzuconej mu przez scenarzystę i reżysera. Ten natomiast film przedstawia zupełnie innego Janosika w zupełnie innym gatunku filmowym. Należy przełamywać schematy, to nas ubogaca, A sam Janosik - przecież to mógł być właśnie ktoś taki.
Co do halek i spódnic, to dawno temu kobiety nie nosiły spodni, a w górach było zimno. Więc nakładały wszystkie spódnice które miały, żeby nie zmarznąć.