Takiego miejsca nie było wcześniej na mapie Europy Wschodniej, w Bloku Komunistycznym. Jarocin – niewielkie miasteczko w Wielkopolsce staje się symbolem niezależności, buntu i wolności w represjonującym systemie. A dokonuje tego muzyka rockowa. Polska do 1989 roku to państwo, w którym panuje wszechobecna komuna i cenzura. Kraj pogrążony jest w kryzysie gospodarczym, jedzenie jest limitowane i wydawane "na kartki". Polacy są coraz bardziej niezadowoleni i sfrustrowani. Powstaje Solidarność, która po półtora roku zostaje siłą rozwiązana przez juntę wojskową wprowadzającą stan wojenny. Na ulicach dochodzi do walk z milicją, giną robotnicy i studenci. W tym świecie, niczym wyspa na morzu komunistycznego absurdu, pojawia się festiwal w Jarocinie – enklawa wolności i normalności. Szefowie partii w Warszawie początkowo nie zauważają tego zjawiska, w stolicy nikt nie wie, gdzie znajduje się to niespełna 20-tysięczne miasteczko. Tymczasem kilkadziesiąt tysięcy zbuntowanych młodych ludzi co roku zjeżdża do Jarocina, aby posłuchać muzyki granej i tworzonej przez ich rówieśników. To ona staje się głosem pokolenia Polaków niezadowolonych z ówczesnej rzeczywistości i popycha ich do działania. Działa jak katalizator i coraz więcej muzyków tworzy sztukę buntu i wyzwolenia z okowów totalitarnego absurdu. Zew wolności roznosi się echem na cały kraj i poza jego granice. Symboliczne teksty piosenek są zrozumiałe dla Polaków, wydawane "w podziemiu" magazyny i płyty są dystrybuowane poza kontrolą władz.

Film o Jarocinie to film o wolności. Nie tylko tej rozumianej jako wolność jednostki w totalitarnym świecie, ale również o wolności artystycznej, wolności tworzenia i wyrażania siebie, wolności w każdym wymiarze. Pokazuje to, co oznaczała wolność w latach 1970-1990, ale także, co oznacza dziś i jak rozumie ją współczesny człowiek. Na kanwie opowieści o festiwalu został pokazany trudny okres życia w systemie komunistycznym i muzyczna droga Polaków do wolności.

"Jarocin, po co wolność" to prawdziwa, punkowo-rockowa, niecenzurowana historia kultowego festiwalu w Jarocinie. Energetyczna podróż pokazująca fenomenalną siłę muzyki, przeplatana tekstami piosenek i opowieściami Bohaterów. Film łączy biało-czarne archiwalne obrazy, niepublikowane dotąd amatorskie nagrania, z lekko zamazanymi, ale wciąż żywymi wspomnieniami Bohaterów – legendarnych rockowych buntowników, dla których Jarocin był inspiracją i źródłem twórczej wolności. Swoimi jarocińskimi wspomnieniami dzielą się m.in.: Robert Brylewski – jeden z pierwszych muzyków punkrockowych, współzałożyciel Brygady Kryzys, Walter Chełstowski – współtwórca Jarocina w latach 1980-83, Krzysztof "Grabaż" Grabowski  –dziennikarz radiowy, lider zespołu Pidżama Porno, Jurek Owsiak – wielokrotny konferansjer na festiwalu i dyrektor artystyczny w latach 1991 i 92, Krzysztof Skiba – anarchizujący opozycjonista, aresztowany w Jarocinie w 85 r. za rozrzucanie ulotek, czy Muniek Staszczyk – lider i wokalista zespołu T. Love, który uważa się za "dziecko Jarocina", Pawel Gumola – lider zespołu Moskwa , bohater filmów o Jarocinie takich jak "My blood, your blood " produkcji BBC oraz "Fala" reż. Piotr Lazarkiewicz, Robert Matera – wokalista zespołu Dezerter, Tomasz Budzynski – wokalista zespołu Armia.

Film o Jarocinie to film o wolności. Nie tylko tej rozumianej jako wolność jednostki w totalitarnym świecie, ale również o wolności artystycznej, wolności tworzenia i wyrażania siebie, wolności w każdym wymiarze. Pokazuje to, co oznaczała wolność w latach 1970-1990, ale także, co oznacza dziś i jak rozumie ją współczesny człowiek. Na kanwie opowieści o festiwalu został pokazany trudny okres życia w systemie komunistycznym i muzyczna droga Polaków do wolności.