Pierwsza godzina filmu zwiastowała przyzwoitą produkcję. Pojawiają się co prawda irytujące efekty CGI (koszmarnie wyglądająca scena pogoni za zwierzętami oraz ataki stworów, które miałyby prawo pojawić się w grze komputerowej, a nie w filmie), ale i tak zaskoczyło mnie jak długo reżyser potrafił trzymać widza w napięciu i dawkować sceny akcji. Zdjęcia kręcone z ręki także muszę zaliczyć na plus. Ostatnia scena z psem także robi wrażenie.
Później niestety jest znacznie gorzej. Zdecydowanie najsłabszym pomysłem było rozstrzygnięcie całej historii w jeden wieczór. W ten sposób nie tylko nawarstwiono głupoty, ale również film wygląda jakby starano się go zakończyć jak najszybciej.

SPOILER
Bo w ciągu kilku godzin Smith wygłasza mowę o walce z nienawiścią w oparciu o liryki Boba Marleya... Następnie streszcza bohaterce dzieje wirusa jakby sama tego nie wiedziała... Później potwory rujnują mu dom... On wynajduje szczepionkę... Nawraca się... Na koniec poświęca w imię idei... Dla was to nie jest za dużo?
KONIEC SPOILERA

Patrząc na całość dzieło wypada więc blado. Bywa absurdalne, Smith za bardzo "wykrzyczał" swoją rolę, a efekty robią negatywne wrażenie.
Oczywiście film ma już status arcydzieła wśród blockbusterowej widowni. Trudno więc byłoby odradzać czy polecać go komukolwiek. Prędzej czy później i tak na niego traficie. Ta notka służy raczej przelaniu swoich myśli po seansie, niźli miałaby ukierunkowywać wasz wybór filmu na wieczór. Ale jeśli ktoś ją potraktuje inaczej, będzie mi bardzo miło :)