Film jest dobrym dowodem na to, jak można w ciekawy sposób zrobić dobrą komedię z elementem romantycznym. Jim Carrey może nie należy do grona moich ulubionych aktorów, jednak tutaj gra tak, że naprawdę trudno mi się jest do czegoś przyczepić. Niewątpliwym plusem jest scenariusz, który nie tylko zachowuje spójność, ale zaskakuje niebanalnymi dialogami. Gagi pierwsza klasa i niech inni uczą się od twórców! Nieco wypalony główny bohater określany mianem introwertyka dostaje impuls do działania, wyjścia z domu i spojrzenia na życie w nowych barwach. Taki zarys fabuły jest już dobrym początkiem zaproszenia widza do dalszego oglądania.
Przeciętny widz może z łatwością utożsamić się z bohaterami filmu zwłaszcza, jeśli chodzi o sferę psychologiczną. W filmie jest to oczywiście spłaszczone, bo nie o to w tym gatunku chodzi. Nie zmienia to jednak faktu, że widz może chociaż przez chwilę spojrzeć z dystansem na świat. Duet Carrey i Deschanel udany, drugi plan na czele z Cooperem i Higginsem też na plus. Dodatkowo mamy też sporo świetnych zwrotów akcji, dobre sceny w plenerach i na skuterze. Oceniam 7/10