Chyba najbardziej osobisty film Peckinpaha. Rezygnuje z ekscytującej akcji i jakiejkolwiek brutalności na rzecz nostalgicznej zadumy. Współczesny „Dziki Zachód” jawi się tu jako kraina korodujących mitów, resztek dawnej, może nigdy nieistniejącej świetności... W rodzinie Bonnerów sytuacja ta uwidocznia się jak w laboratorium. Ace jest dinozaurem nie akceptującym nowych czasów, ani swojego wieku, Curley jest drobnym biznesmenem, wyprzedającym rodzinną ziemię, a Elvira już tylko tęskni za tym co minęło... Jedynie Jr. jest „prawdziwym kowbojem”: przybywa do rodzinnego miasteczka bez grosza przy duszy, udowadnia, że wciąż jest najlepszy, po czym rusza w dalszą drogę, gdyż wie, że nie ma tu już dla niego miejsca. Najpewniej nie uniknie losu swojego ojca... Tą świetnie wycieniowaną, sympatyczną rolą Steve McQueen bezpośrednio zapowiada postać Billego z kultowego „Pata Garretta i Billy Kida”, który to film Peckinpah nakręcił rok później. Jest personifikacją Wolności...
To niewątpliwie najlepszy film o rodeo, a zarazem piękna i prosta opowieść o prawdziwym Dzikim Zachodzie. Polecam ją miłośnikom westernów, ale chyba jeszcze bardziej wszystkim, którzy tęsknią za porządnym kinem obyczajowym.