Mężczyznę opuściła żona, bo nie poradził sobie w biznesie. Zmuszony jest przemycać przez granicę alkohol, zaś dwunastolatka opuściła dom, w którym czuła się zbędna i niekochana. Na pustej drodze kierowca niechcący zabija psa, być może jedyną bliską dziecku istotę. Mała domaga się by pochować zwierzę, kierowca ulega jej prośbie i tak zaczyna się ich wspólna podróż, której celu i sensu mężczyzna nie przeczuwa. Dziwne, tajemnicze dziecko uświadomi mu, że w bezdusznym świecie jest jeszcze coś o co warto zabiegać, wewnętrzna wolność. Ich wspólna podroż, jak to bywa w kinie drogi, jest bowiem ryzykowna, dla postronnych wygląda wszak, że mężczyzna porwał dziecko, a kolejne następujące zdarzenia tylko pogarszają sytuację. Być może do ostateczności. Widz musi zadowolić się domysłami. Happy end zdarza się tylko w sercach bohaterów.

Mieszkający na polsko-niemieckim pograniczu 40-letni przemytnik (Krzysztof Pieczyński) wiedzie jałowe, pozbawione celu życie. Podczas jednej z alkoholowych wypraw przejeżdża psa. Na jego drodze pojawia się wówczas10-letnia dziewczynka (Ola Hamkało), która twierdzi, iż pies należał do niej i upiera się, aby został pochowany w odpowiednim miejscu. Od tego momentu rozpoczyna się odyseja. Pomiędzy dwójką bohaterów toczy się walka, w której 40-letni chłopiec z trudem dotrzymuje kroku 10-letniej kobiecie. Kierowany wyrzutami sumienia przemytnik wkrótce ulega urokowi, sprytowi i determinacji małej pasażerki. Z martwym psem w bagażniku, masą pieniędzy, ścigani przez przemytników i policję, przemierzają malownicze rejony pogranicza w drodze do wyjątkowej przyjaźni.