Spodziewałem się czegoś gorszego, a tu prosze... całkiem niezły film:) Wydaje mi się że dobrze zostały pokazane ówczesne realia; wygląd miasta, stroje, muzyka i ogólny klimat. Fajnie zagrał Pawlicki, Damięcki też był ok(mimo tego że miałem duuuuży niesmak po jego rolach w tych szmirowatych serialach), do Wesołowskiego jednak się nie przekonałem. Film miał fajny nastrój. Życie osobiste bohaterów pokazane zostało na tle historycznym, co dało świetny efekt, chociaż trzeba przyznać że ten pomysł i taki motyw były już pokazywane wiele razy... Uwielbiam takie ujęcie młodości jakie zostało pokazane; młodych, silnych, pełnych marzeń, myślących jeszcze wtedy że mogą wszystko, przezywających pierwsze miłości pełne takiej ekscytacji, zafascynowania i podniecenia jakiego nie mozna znalezc u nikogo innego. Zarzuty że filmie pokazywane są sceny intymne też moim zdaniem bez sensu. Byłaby wtedy ugrzeczniona wersja a ja nie lubie ugrzeczniony6ch wersji czegokolwiek:P. Poza tym ciekawsze przez to były historie bohaterów(i sami bohaterowie też) no i dodawało realizmu do całości. Poza tym dosyć dobrze film umie grać na emocjach(chociaż i tu niestety mały zarzut bo czasem w tanim, telenowelowym wręcz stylu), ale (przynajmniej u mnie) budził uśmiech, wzruszenie i ogólnie przejmowałem się losem chłopaków. Na pewno w odbiorze pomaga mi to, że to film po polsku i o Polakach. Bo filmów o podobnej tematyce wojennej jest dużo ale ten jest polski, więc jakby bardziej wczułem się w historie. Film na pewno nie wybitny ale oglądałem go juz nie raz i naprawdę bardzo go lubię. Chyba najbardziej zapadła mi w pamięć ta przejmująca cisza na koniec...