...a szkoda. Jeśli powiem, że najlepszy moment to krótki monolog w restauracji Braciaka, to w sumie ukaże całą biedę tego filmu. Postacie są płaskie, fabuła płaska, dialogi płaskie, nawet żarty są płaskie. Bez pomysłu, energii, werwy, chęci pokazania czegokolwiek. Aktorzy poprawnie, bo więcej nie mieli możliwości pokazać. I chyba jedyne co mi w pamięci pozostanie, to świetna piosenka Pezeta. Naprawdę szkoda, bo nadal polskie kino to tylko głupawe komedie, albo martyrologia lub cierpienie (Smarzowski i jego niszczenie psychy). Obejrzałem to jak kolejny odcinek "Na dobre i na złe", bo nie miałem co robić, to sobie czas wypełniłem. Raczej nie polecam. Średniak typowy.